ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ สุตฺต. องฺ. (๑): เอก-ทุก-ติกนิปาตา
     [๔๕๑]   ๑๒  ตีณีมานิ  ภิกฺขเว รญฺโญ ขตฺติยสฺส มุทฺธาภิสิตฺตสฺส  ๑-
ยาวชีวํ   สรณียานิ   ๒-  ภวนฺติ  กตมานิ  ตีณิ  ยสฺมึ  ภิกฺขเว  ปเทเส
ราชา  ขตฺติโย  มุทฺธาภิสิตฺโต  ชาโต  โหติ  อิทํ  ภิกฺขเว  ปฐมํ  รญฺโญ
ขตฺติยสฺส   มุทฺธาภิสิตฺตสฺส  ยาวชีวํ  สรณียํ  ๓-  โหติ  ฯ  ปุน  จ  ปรํ
ภิกฺขเว  ยสฺมึ  ปเทเส   ราชา  ขตฺติโย  มุทฺธาภิสิตฺโต โหติ อิทํ ภิกฺขเว
ทุติยํ   รญฺโญ   ขตฺติยสฺส   มุทฺธาภิสิตฺตสฺส   ยาวชีวํ   สรณียํ  โหติ  ฯ
ปุน  จ  ปรํ  ภิกฺขเว  ยสฺมึ  ปเทเส ราชา ขตฺติโย มุทฺธาภิสิตฺโต สงฺคามํ
อภิวิชินิตฺวา   วิชิตสงฺคาโม  ตเมว  สงฺคามสีสํ  อชฺฌาวสติ  อิทํ  ภิกฺขเว
ตติยํ   รญฺโญ   ขตฺติยสฺส   มุทฺธาภิสิตฺตสฺส   ยาวชีวํ   สรณียํ  โหติ  ฯ
อิมานิ   โข   ภิกฺขเว   ตีณิ  รญฺโญ  ขตฺติยสฺส  มุทฺธาภิสิตฺตสฺส  ยาวชีวํ
สรณียานิ ภวนฺติ ฯ
     {๔๕๑.๑}   เอวเมว   โข   ภิกฺขเว  ตีณิมานิ  ภิกฺขุสฺส  ยาวชีวํ
สรณียานิ    ภวนฺติ   กตมานิ   ตีณิ   ยสฺมึ   ภิกฺขเว   ปเทเส   ภิกฺขุ
เกสมสฺสุํ   โอหาเรตฺวา   กาสายานิ  วตฺถานิ  อจฺฉาเทตฺวา  อคารสฺมา
@เชิงอรรถ:  โป. ม. ยุ. มุทฺธาวสิตฺตสฺส ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ  ๒-๓ ม. สารณียานิ
@สารณียํ ฯ อิโต ปรํ อีทิสเมว ฯ
อนคาริยํ   ปพฺพชิโต   โหติ   อิทํ   ภิกฺขเว   ปฐมํ   ภิกฺขุสฺส  ยาวชีวํ
สรณียํ  โหติ  ฯ  ปุน  จ  ปรํ  ภิกฺขเว  ยสฺมึ  ปเทเส ภิกฺขุ อิทํ ทุกฺขนฺติ
ยถาภูตํ    ปชานาติ    อยํ   ทุกฺขสมุทโยติ   ยถาภูตํ   ปชานาติ   อยํ
ทุกฺขนิโรโธติ    ยถาภูตํ   ปชานาติ   อยํ   ทุกฺขนิโรธคามินี   ปฏิปทาติ
ยถาภูตํ   ปชานาติ   อิทํ   ภิกฺขเว   ทุติยํ   ภิกฺขุสฺส   ยาวชีวํ  สรณียํ
โหติ   ฯ  ปุน  จ  ปรํ  ภิกฺขเว  ยสฺมึ  ปเทเส  ภิกฺขุ  อาสวานํ  ขยา
อนาสวํ   เจโตวิมุตฺตึ   ปญฺญาวิมุตฺตึ   ทิฏฺเฐว   ธมฺเม   สยํ   อภิญฺญา
สจฺฉิกตฺวา   อุปสมฺปชฺช   วิหรติ   อิทํ  ภิกฺขเว  ตติยํ  ภิกฺขุสฺส  ยาวชีวํ
สรณียํ  โหติ  ฯ  อิมานิ  โข  ภิกฺขเว  ตีณิ  ภิกฺขุสฺส  ยาวชีวํ  สรณียานิ
ภวนฺตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๓๔-๑๓๕. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=20&item=451&items=1&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=20&item=451&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=20&item=451&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=20&item=451&items=1&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=451              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=15&A=1844              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=1844              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_20

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :