พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ สุตฺต. องฺ. (๓): ปญฺจก-ฉกฺกนิปาตา

     [๓๑๓]   ๔๒ เอวมฺเม สุตํ เอกํ สมยํ ภควา โกสเลสุ จริกญฺจรมาโน
มหตา    ภิกฺขุสงฺเฆน    สทฺธึ   เยน   อิจฺฉานงฺคลํ   นาม   โกสลานํ
พฺราหฺมณคาโม   ตทวสริ   ตตฺร   สุทํ   ภควา   อิจฺฉานงฺคเล   วิหรติ
อิจฺฉานงฺคลวนสณฺเฑ   ฯ  อสฺโสสุํ  โข  อิจฺฉานงฺคลกา  พฺราหฺมณคหปติกา
สมโณ   ขลุ  โภ  โคตโม  สกฺยปุตฺโต  สกฺยกุลา  ปพฺพชิโต  อิจฺฉานงฺคลํ
อนุปฺปตฺโต   อิจฺฉานงฺคเล  วิหรติ  อิจฺฉานงฺคลวนสณฺเฑ  ฯ  ตํ  โข  ปน
ภวนฺตํ    โคตมํ   เอวํกลฺยาโณ   กิตฺติสทฺโท   อพฺภุคฺคโต   อิติปิ   โส
ภควา  อรหํ  สมฺมาสมฺพุทฺโธ  วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน  ฯเปฯ  พุทฺโธ  ภควาติ
โส  อิมํ  โลกํ  สเทวกํ  สมารกํ  ฯเปฯ  อรหตํ  ทสฺสนํ  โหตีติ  ฯ อถ
โข   อิจฺฉานงฺคลกา  พฺราหฺมณคหปติกา  ตสฺสา  รตฺติยา  อจฺจเยน  ปหูตํ
ขาทนียํ   โภชนียํ   อาทาย   เยน   อิจฺฉานงฺคลวนสณฺโฑ  เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา พหิทฺวารโกฏฺเก อฏฺสุ อุจฺจาสทฺทา มหาสทฺทา ฯ
     {๓๑๓.๑}   เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  นาคิโต  ภควโต
อุปฏฺาโก  โหติ  ฯ  อถ  โข ภควา อายสฺมนฺตํ นาคิตํ อามนฺเตสิ เก ปน
เต  นาคิต อุจฺจาสทฺทา มหาสทฺทา เกวฏฺฏามญฺเ มจฺเฉ วิโลเปนฺตีติ ๑- ฯ
เอเต    ภนฺเต    อิจฺฉานงฺคลกา   พฺราหฺมณคหปติกา   ปหูตํ   ขาทนียํ
โภชนียํ   อาทาย   พหิทฺวารโกฏฺเก  ิตา  ภควนฺตญฺเจว  ๒-  อุทฺทิสฺส
ภิกฺขุสงฺฆญฺจาติ  ฯ  มาหํ  นาคิต  ยเสน  สมาคมํ  มา  จ มยา ยโส โย
โข    นาคิต    นยิมสฺส   เนกฺขมฺมสุขสฺส   ปวิเวกสุขสฺส   อุปสมสุขสฺส
สมฺโพธสุขสฺส    นิกามลาภี    อสฺส   อกิจฺฉลาภี   อกสิรลาภี   ยสฺสาหํ
เนกฺขมฺมสุขสฺส       ปวิเวกสุขสฺส      อุปสมสุขสฺส      สมฺโพธสุขสฺส
นิกามลาภี   อสฺสํ   อกิจฺฉลาภี   อกสิรลาภี   โส  ตํ  มิฬฺหสุขํ  มิทฺธสุขํ
ลาภสกฺการสิโลกสุขํ สาทิเยยฺยาติ ฯ
     {๓๑๓.๒}   อธิวาเสตุทานิ   ภนฺเต   ภควา   อธิวาเสตุ  สุคโต
อธิวาสนกาโลทานิ    ภนฺเต    ภควโต    อธิวาสนกาโลทานิ    ภนฺเต
ภควโต   ๓-   เยน   เยเนวทานิ   ภนฺเต  ภควา  คมิสฺสติ  ตํนินฺนาว
ภวิสฺสนฺติ   พฺราหฺมณคหปติกา   เนคมา   เจว  ชานปทา  จ  เสยฺยถาปิ
ภนฺเต   ถุลฺลผุสิตเก   เทเว   วสฺสนฺเต   ยถานินฺนํ  อุทกานิ  ปวตฺตนฺติ
เอวเมว   โข   ภนฺเต   เยน  เยเนวทานิ  ภควา  คมิสฺสติ  ตํนินฺนาว
ภวิสฺสนฺติ   พฺราหฺมณคหปติกา   เนคมา   เจว   ชานปทา  จ  ตํ  กิสฺส
เหตุ ตถา หิ ภนฺเต ภควโต สีลปญฺานนฺติ ฯ
     {๓๑๓.๓}   มาหํ  นาคิต  ยเสน  สมาคมํ มา จ มยา ยโส โย โข
นาคิต     นยิมสฺส     เนกฺขมฺมสุขสฺส     ปวิเวกสุขสฺส    อุปสมสุขสฺส
สมฺโพธสุขสฺส      นิกามลาภี      อสฺส     อกิจฺฉลาภี     อกสิรลาภี
@เชิงอรรถ: ๑ โป. ม. มจฺฉวิโลเปติ ฯ  ๒ โป. ม. ยุ. ภควนฺตํ เยว ฯ  ๓ โป. ม. ยุ. อธิ ...
@ภควโตติ อิเม ปาา นตฺถิ ฯ
ยสฺสาหํ    เนกฺขมฺมสุขสฺส    ปวิเวกสุขสฺส   อุปสมสุขสฺส   สมฺโพธสุขสฺส
นิกามลาภี  อสฺสํ  ๑-  อกิจฺฉลาภี  อกสิรลาภี  โส  ตํ  มิฬฺหสุขํ  มิทฺธสุขํ
ลาภสกฺการสิโลกสุขํ   สาทิเยยฺย   ๒-   อิธาหํ   นาคิต  ภิกฺขุํ  ปสฺสามิ
คามนฺตวิหารํ  ๓-  สมาหิตํ  นิสินฺนํ  ตสฺส  มยฺหํ นาคิต เอวํ โหติ อิทานิมํ
อายสฺมนฺตํ   อารามิโก   ตํ  กึ  ฆเฏสฺสติ  สมณุทฺเทโส  วา  สมาธิมฺหา
ตํ   ภาเวสฺสตีติ   เตนาหํ   นาคิต  ตสฺส  ภิกฺขุโน  น  อตฺตมโน  โหมิ
คามนฺตวิหาเรน   อิธ   ปนาหํ   นาคิต   ภิกฺขุํ   ปสฺสามิ  อรญฺิกํ  ๔-
อรญฺเ    ปจลายมานํ   นิสินฺนํ   ตสฺส   มยฺหํ   นาคิต   เอวํ   โหติ
อิทานิ      อยมายสฺมา      อิมํ      นิทฺทากิลมถํ     ปฏิวิโนเทตฺวา
อรญฺสญฺ     เยว    มนสิกริสฺสติ    เอกคฺคนฺติ    เตนาหํ    นาคิต
ตสฺส    ภิกฺขุโน    อตฺตมโน    โหมิ   อรญฺวิหาเรน    อิธ   ปนาหํ
นาคิต    ภิกฺขุํ    ปสฺสามิ    อรญฺิกํ    อรญฺเ    อสมาหิตํ   นิสินฺนํ
ตสฺส   มยฺหํ   นาคิต   เอวํ  โหติ  อิทานิ  อยมายสฺมา  อสมาหิตํ  วา
จิตฺตํ    สมาทหิสฺสติ    สมาหิตํ   วา   จิตฺตํ   อนุรกฺขิสฺสตีติ   เตนาหํ
นาคิต    ภิกฺขุโน    อตฺตมโน    โหมิ   อรญฺวิหาเรน   อิธ   ปนาหํ
นาคิต    ภิกฺขุํ    ปสฺสามิ    อรญฺิกํ    อรญฺเ    สมาหิตํ    นิสินฺนํ
ตสฺส   มยฺหํ   นาคิต   เอวํ   โหติ  อิทานิ  อยมายสฺมา  อวิมุตฺตํ  วา
จิตฺตํ   วิโมเจสฺสติ   วิมุตฺตํ   วา  จิตฺตํ  อนุรกฺขิสฺสตีติ  เตนาหํ  นาคิต
ตสฺส   ภิกฺขุโน   อตฺตมโน   โหมิ   อรญฺวิหาเรน  อิธ  ปนาหํ  นาคิต
ภิกฺขุํ     ปสฺสามิ     คามนฺตวิหารํ     ลาภึ    จีวรปิณฺฑปาตเสนาสน-
คิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานํ      โส      ตํ      ลาภสกฺการสิโลกํ
@เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ  ๒ ยุ. สาทิเยยฺยาติ ฯ  ๓ ม. คามนฺตวิหารึ ฯ
@๔ ม. ยุ. อรญฺกํ ฯ
นิกามยมาโน     ริญฺจติ     ปฏิสลฺลานํ     ริญฺจติ     อรญฺวนปตฺถานิ
ปนฺตานิ     เสนาสนานิ     คามนิคมราชธานึ     โอสริตฺวา     วาสํ
กปฺเปติ    เตนาหํ    นาคิต   ตสฺส   ภิกฺขุโน   น   อตฺตมโน   โหมิ
คามนฺตวิหาเรน   อิธ   ปนาหํ   นาคิต   ภิกฺขุํ  ปสฺสามิ  อรญฺิกํ  ลาภึ
จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปจฺจยเภสชฺชปริกฺขารานํ        โส        ตํ
ลาภสกฺการสิโลกํ   ปฏิปฺปณาเมตฺวา   น   ริญฺจติ  ปฏิสลฺลานํ  น  ริญฺจติ
อรญฺวนปตฺถานิ   ปนฺตานิ   เสนาสนานิ  เตนาหํ  นาคิต  ตสฺส  ภิกฺขุโน
อตฺตมโน   โหมิ   อรญฺวิหาเรน   ยสฺมึ   ๑-   ปนาหํ  นาคิต  สมเย
อทฺธานมคฺคปฏิปนฺโน  น  กญฺจิ  ๒-  ปสฺสามิ  ปุรโต วา ปจฺฉโต วา ผาสุ
เม นาคิต ตสฺมึ สมเย โหติ อนฺตมโส อุจฺจารปสฺสาวกมฺมายาติ ฯ
                 เสขปริหานิยวคฺโค จตุตฺโถ ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         เสขา เทฺว อปริหานิ           โมคฺคลฺลานวิชฺชาภาคิยา
         วิวาททานตฺตการี นิทานํ   กิมฺมิล ทารุกฺขนฺเธน นาคิโตติ ฯ
                    --------------


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๒ หน้าที่ ๓๘๑-๓๘๔.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=22&item=313&items=1
             อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=22&item=313&items=1&mode=bracket
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=22&item=313&items=1
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=22&item=313&items=1
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=22&i=313
             The Pali Atthakatha in Thai :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=16&A=2682
             The Pali Atthakatha in Roman :-
http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=16&A=2682
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒
http://84000.org/tipitaka/read/?index_22