ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา
     [๒๗๖]   ๗๒  ปญฺจิเม  ภิกฺขเว  เจตโส  วินิพนฺธา  ฯ กตเม ปญฺจ
อิธ  ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  กาเมสุ  อวีตราโค  โหติ อวีตจฺฉนฺโท ๑- อวีตเปโม
อวีตปิปาโส    อวีตปริฬาโห   อวีตตโณฺห   โย   โส   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ
กาเมสุ    อวีตราโค    โหติ   อวีตจฺฉนฺโท   อวีตเปโม   อวีตปิปาโส
อวีตปริฬาโห   อวีตตโณฺห  ตสฺส  จิตฺตํ  น  นมติ  อาตปฺปาย  อนุโยคาย
สาตจฺจาย   ปธานาย   ยสฺส   จิตฺตํ   น  นมติ  อาตปฺปาย  อนุโยคาย
สาตจฺจาย   ปธานาย   อยํ   ปฐโม  เจตโส  วินิพนฺโธ  ฯ  ปุน  จปรํ
ภิกฺขเว  ภิกฺขุ  กาเย  อวีตราโค  โหติ  รูเป  อวีตราโค โหติ ยาวทตฺถํ
อุทราวเทหกํ    ภุญฺชิตฺวา    เสยฺยสุขํ    ปสฺสสุขํ   มิทฺธสุขํ   อนุยุตฺโต
วิหรติ    อญฺญตรํ   เทวนิกายํ   ปณิธาย   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   อิมินาหํ
สีเลน  วา  วเตน  วา  ตเปน วา พฺรหฺมจริเยน วา เทโว วา ภวิสฺสามิ
@เชิงอรรถ:  ม. อวิคต ... ฯ เอวมุปริปิ ฯ
เทวญฺญตโร   วาติ   โย   โส   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   อญฺญตรํ  เทวนิกายํ
ปณิธาย   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   อิมินาหํ  สีเลน  วา  วเตน  วา  ตเปน
วา  พฺรหฺมจริเยน  วา  เทโว  วา  ภวิสฺสามิ  เทวญฺญตโร  วาติ  ตสฺส
จิตฺตํ   น   นมติ   อาตปฺปาย   อนุโยคาย   สาตจฺจาย  ปธานาย  อยํ
ปญฺจโม เจตโส วินิพนฺโธ ฯ อิเม โข ภิกฺขเว ปญฺจ เจตโส วินิพนฺธา ฯ
     {๒๗๖.๑}   อิเมสํ  โข ภิกฺขเว ปญฺจนฺนํ เจตโส วินิพนฺธานํ ปหานาย
จตฺตาโร  สติปฏฺฐานา  ภาเวตพฺพา  ฯ  กตเม จตฺตาโร อิธ ภิกฺขเว ภิกฺขุ
กาเย  กายานุปสฺสี  วิหรติ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก
อภิชฺฌาโทมนสฺสํ    เวทนาสุ   ฯเปฯ   จิตฺเตสุ   ธมฺเมสุ   ธมฺมานุปสฺสี
วิหรติ  อาตาปี  สมฺปชาโน  สติมา  วิเนยฺย  โลเก  อภิชฺฌาโทมนสฺสํ  ฯ
อิเมสํ  โข  ภิกฺขเว  ปญฺจนฺนํ  เจตโส วินิพนฺธานํ ปหานาย อิเม จตฺตาโร
สติปฏฺฐานา ภาเวตพฺพาติ ฯ
                   สติปฏฺฐานวคฺโค ทุติโย ฯ
                        ตสฺสุทฺทานํ
         สิกฺขา นีวารณา กามา     ขนฺธา จ โอรมฺภาคิยา
         คติ มจฺฉริยญฺเจว             อุทฺธมฺภาคิยานํ อฏฺฐมํ
         เจโตขีลวินิพนฺโธติ ๑- ฯ
                    ---------------
                   สมฺมปฺปธานวคฺโค ทุติโย



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๔๘๒-๔๘๓. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=276&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=276&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=23&item=276&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=23&item=276&items=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=276              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_23

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :