ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา
     [๓๙]   อถโข   อายสฺมา   สารีปุตฺโต  ปุพฺพณฺหสมยํ  นิวาเสตฺวา
ปตฺตจีวรมาทาย   สาวตฺถึ   ปิณฺฑาย   ปาวิสิ   ฯ   อถโข   อายสฺมโต
สารีปุตฺตสฺส   เอตทโหสิ   อติปฺปโค   โข   ตาว   สาวตฺถิยํ   ปิณฺฑาย
จริตุํ    ยนฺนูนาหํ    เยน    อญฺติตฺถิยานํ    ปริพฺพาชกานํ   อาราโม
เตนุปสงฺกเมยฺยนฺติ     ฯ    อถโข    อายสฺมา    สารีปุตฺโต    เยน
อญฺติตฺถิยานํ        ปริพฺพาชกานํ        อาราโม       เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา      เตหิ      อญฺติตฺถิเยหิ     ปริพฺพาชเกหิ     สทฺธึ
สมฺโมทิ    สมฺโมทนียํ    กถํ    สาราณียํ    วีติสาเรตฺวา    เอกมนฺตํ
นิสีทิ    ฯ    เตน    โข    ปน    สมเยน    เตสํ   อญฺติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ       สนฺนิสินฺนานํ       สนฺนิปติตานํ      อยมนฺตรากถา
อุทปาทิ    โย    หิ    โกจิ   อาวุโส   ทฺวาทส   วสฺสานิ   ปริปุณฺณํ
ปริสุทฺธํ   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   นิทฺทโส   ภิกฺขูติ   อลํ   วจนายาติ   ฯ
อถโข    อายสฺมา    สารีปุตฺโต   เตสํ   อญฺติตฺถิยานํ   ปริพฺพาชกานํ
ภาสิตํ   เนว   อภินนฺทิ   นปฺปฏิกฺโกสิ   อนภินนฺทิตฺวา   อปฺปฏิกฺโกสิตฺวา
อุฏฺายาสนา   ปกฺกามิ   ภควโต   สนฺติเก   เอตสฺส   ภาสิตสฺส  อตฺถํ
อาชานิสฺสามีติ ฯ
     {๓๙.๑}   อถโข  อายสฺมา  สารีปุตฺโต  สาวตฺถิยํ  ปิณฺฑาย จริตฺวา
ปจฺฉาภตฺตํ   ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺโต  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา
ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทิ  เอกมนฺตํ  นิสินฺโน  โข อายสฺมา
สารีปุตฺโต    ภควนฺตํ    เอตทโวจ    อิธาหํ    ภนฺเต    ปุพฺพณฺหสมยํ
นิวาเสตฺวา      ปตฺตจีวรมาทาย      สาวตฺถึ     ปิณฺฑาย     ปาวิสึ
ตสฺส   มยฺหํ   ภนฺเต   เอตทโหสิ   อติปฺปโค   โข   ตาว   สาวตฺถิยํ
ปิณฺฑาย    จริตุํ    ยนฺนูนาหํ    เยน    อญฺติตฺถิยานํ    ปริพฺพาชกานํ
อาราโม   เตนุปสงฺกเมยฺยนฺติ   อถขฺวาหํ   ภนฺเต   เยน  อญฺติตฺถิยานํ
ปริพฺพาชกานํ     อาราโม     เตนุปสงฺกมึ     อุปสงฺกมิตฺวา     เตหิ
อญฺติตฺถิเยหิ    ปริพฺพาชเกหิ    สทฺธึ    สมฺโมทึ    สมฺโมทนียํ    กถํ
สาราณียํ  วีติสาเรตฺวา  เอกมนฺตํ  นิสีทึ  เตน  โข  ปน  ภนฺเต สมเยน
เตสํ     อญฺติตฺถิยานํ     ปริพฺพาชกานํ    สนฺนิสินฺนานํ    สนฺนิปติตานํ
อยมนฺตรากถา   อุทปาทิ   โย   หิ   โกจิ   อาวุโส  ทฺวาทส  วสฺสานิ
ปริปุณฺณํ   ปริสุทฺธํ   พฺรหฺมจริยํ   จรติ  นิทฺทโส  ภิกฺขูติ  อลํ  วจนายาติ
อถขฺวาหํ   ภนฺเต   เตสํ   อญฺติตฺถิยานํ   ปริพฺพาชกานํ   ภาสิตํ  เนว
อภินนฺทึ        นปฺปฏิกฺโกสึ       อนภินนฺทิตฺวา       อปฺปฏิกฺโกสิตฺวา
อุฏฺายาสนา   ปกฺกามึ   ๑-  ภควโต  สนฺติเก  เอตสฺส  ภาสิตสฺส  ๒-
อตฺถํ   อาชานิสฺสามีติ   สกฺกา   นุ   โข   ภนฺเต   อิมสฺมึ  ธมฺมวินเย
เกวลํ วสฺสคณนมตฺเตน นิทฺทโส ภิกฺขุ ปญฺาเปตุนฺติ ฯ
     {๓๙.๒}   น   โข  สารีปุตฺต  สกฺกา  อิมสฺมึ  ธมฺมวินเย  เกวลํ
วสฺสคณนมตฺเตน     นิทฺทโส     ภิกฺขุ     ปญฺาเปตุํ     สตฺต    โข
อิมานิ      สารีปุตฺต      นิทฺทสวตฺถูนิ     มยา     สยํ     อภิญฺา
สจฺฉิกตฺวา    ปเวทิตานิ    กตมานิ    สตฺต    อิธ   สารีปุตฺต   ภิกฺขุ
สิกฺขาสมาทาเน    ติพฺพจฺฉนฺโท     โหติ    อายติญฺจ   สิกฺขาสมาทาเน
อธิคตเปโม    ๓-    ธมฺมนิสนฺติยา     ติพฺพจฺฉนฺโท   โหติ   อายติญฺจ
@เชิงอรรถ:  ม. ปกฺกมึ ฯ   ม. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ    ม. อวิคตเปโม ฯ เอวมุปริปิ ฯ
ธมฺมนิสนฺติยา     อธิคตเปโม     อิจฺฉาวินเย     ติพฺพจฺฉนฺโท    โหติ
อายติญฺจ     อิจฺฉาวินเย    อธิคตเปโม    ปฏิสลฺลาเน    ติพฺพจฺฉนฺโท
โหติ   อายติญฺจ   ปฏิสลฺลาเน   อธิคตเปโม   วิริยารมฺเภ  ติพฺพจฺฉนฺโท
โหติ   อายติญฺจ   วิริยารมฺเภ   อธิคตเปโม   สติเนปกฺเก  ติพฺพจฺฉนฺโท
โหติ   อายติญฺจ   สติเนปกฺเก   อธิคตเปโม  ทิฏฺิปฏิเวเธ  ติพฺพจฺฉนฺโท
โหติ   อายติญฺจ   ทิฏฺิปฏิเวเธ   อธิคตเปโม   อิมานิ   โข  สารีปุตฺต
สตฺต    นิทฺทสวตฺถูนิ    มยา   สยํ   อภิญฺา   สจฺฉิกตฺวา   ปเวทิตานิ
อิเมหิ    โข    สารีปุตฺต   สตฺตหิ   นิทฺทสวตฺถูหิ   สมนฺนาคโต   ภิกฺขุ
ทฺวาทส    [๑]-    วสฺสานิ    ปริปุณฺณํ   ปริสุทฺธํ   พฺรหฺมจริยํ   จรติ
นิทฺทโส   ภิกฺขูติ   อลํ   วจนาย   จตุวีสติ   เจปิ   วสฺสานิ   ปริปุณฺณํ
ปริสุทฺธํ   พฺรหฺมจริยํ   จรติ   นิทฺทโส   ภิกฺขูติ   อลํ  วจนาย  ฉตฺตึสติ
เจปิ    วสฺสานิ    ปริปุณฺณํ    ปริสุทฺธํ    พฺรหฺมจริยํ   จรติ   นิทฺทโส
ภิกฺขูติ     อลํ    วจนาย    อฏฺจตฺตาฬีสญฺเจปิ    วสฺสานิ    ปริปุณฺณํ
ปริสุทฺธํ พฺรหฺมจริยํ จรติ นิทฺทโส ภิกฺขูติ อลํ วจนายาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๓๖-๓๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=39&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=39&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=23&item=39&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=23&item=39&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=39              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_23

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :