ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ สุตฺต. องฺ. (๔): สตฺตก-อฏฺฐก-นวกนิปาตา
     [๕๖]   เอกํ  สมยํ ภควา กิมิลายํ ๑- วิหรติ เวฬุวเน ๒- ฯ อถโข
อายสฺมา  กิมิโล  ๓-  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ  อุปสงฺกมิตฺวา  ภควนฺตํ
@เชิงอรรถ:  ยุ. กิมฺพิลายํ ฯ   ม. นิจุลวเน ฯ     ยุ. กิมฺพิโล ฯ
อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ   นิสีทิ   เอกมนฺตํ   นิสินฺโน   โข   อายสฺมา
กิมิโล   ภควนฺตํ   เอตทโวจ  โก  นุ  โข  ภนฺเต  เหตุ  โก  ปจฺจโย
เยน ตถาคเต ปรินิพฺพุเต สทฺธมฺโม น จิรฏฺฐิติโก โหตีติ ฯ
     {๕๖.๑}   อิธ  กิมิล  ตถาคเต  ปรินิพฺพุเต ภิกฺขู ภิกฺขุนิโย อุปาสกา
อุปาสิกาโย   สตฺถริ   อคารวา   วิหรนฺติ  อปฺปติสฺสา  ธมฺเม  อคารวา
วิหรนฺติ   อปฺปติสฺสา   สงฺเฆ   อคารวา   วิหรนฺติ  อปฺปติสฺสา  สิกฺขาย
อคารวา   วิหรนฺติ  อปฺปติสฺสา  สมาธิสฺมึ  อคารวา  วิหรนฺติ  อปฺปติสฺสา
อปฺปมาเท    อคารวา   วิหรนฺติ   อปฺปติสฺสา   ปฏิสนฺถาเร   อคารวา
วิหรนฺติ  อปฺปติสฺสา  อยํ  โข  กิมิล  เหตุ  อยํ  ปจฺจโย  เยน ตถาคเต
ปรินิพฺพุเต สทฺธมฺโม น จิรฏฺฐิติโก โหตีติ ฯ
     {๕๖.๒}   โก ปน ภนฺเต เหตุ โก ปจฺจโย เยน ตถาคเต ปรินิพฺพุเต
สทฺธมฺโม  จิรฏฺฐิติโก  โหตีติ  ฯ  อิธ  กิมิล  ตถาคเต  ปรินิพฺพุเต  ภิกฺขู
ภิกฺขุนิโย   อุปาสกา  อุปาสิกาโย  สตฺถริ  สคารวา  วิหรนฺติ  สปฺปติสฺสา
ธมฺเม  สคารวา  วิหรนฺติ  สปฺปติสฺสา  สงฺเฆ สคารวา วิหรนฺติ สปฺปติสฺสา
สิกฺขาย   สคารวา   วิหรนฺติ   สปฺปติสฺสา  สมาธิสฺมึ  สคารวา  วิหรนฺติ
สปฺปติสฺสา   อปฺปมาเท   สคารวา   วิหรนฺติ   สปฺปติสฺสา   ปฏิสนฺถาเร
สคารวา  วิหรนฺติ  สปฺปติสฺสา  อยํ  โข  กิมิล  เหตุ  อยํ  ปจฺจโย เยน
ตถาคเต ปรินิพฺพุเต สทฺธมฺโม จิรฏฺฐิติโก โหตีติ ฯ
     [๕๗]   สตฺตหิ   ภิกฺขเว  ธมฺเมหิ  สมนฺนาคโต  ภิกฺขุ  นจิรสฺเสว
อาสวานํ   ขยา   ฯเปฯ  สจฺฉิกตฺวา  อุปสมฺปชฺช  วิหเรยฺย  ฯ  กตเมหิ
สตฺตหิ   อิธ   ภิกฺขเว   ภิกฺขุ   สทฺโธ   โหติ  สีลวา  โหติ  พหุสฺสุโต
โหติ   ปฏิสลฺลีโน   โหติ   อารทฺธวิริโย   โหติ  สติมา  โหติ  ปญฺญวา
โหติ   อิเมหิ   โข   ภิกฺขเว   สตฺตหิ   ธมฺเมหิ   สมนฺนาคโต   ภิกฺขุ
นจิรสฺเสว อาสวานํ ขยา ฯเปฯ สจฺฉิกตฺวา อุปสมฺปชฺช วิหเรยฺยาติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๘๕-๘๗. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=56&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=23&item=56&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=23&item=56&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=23&item=56&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=23&i=56              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_23

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :