ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ สุตฺต. ขุ. ขุทฺทกปาฐ-ธมฺมปทคาถา-อุทานํ-อิติวุตฺตก-สุตฺตนิปาตา
     [๖๔]   ๑๐    เอวมฺเม  สุตํ  ฯ  เอกํ  สมยํ  ภควา  อนุปิยายํ
วิหรติ   อมฺพวเน   ฯ   เตน   โข   ปน  สมเยน  อายสฺมา  ภทฺทิโย
กาฬิโคธาย    ปุตฺโต    อรญฺญคโตปิ    รุกฺขมูลคโตปิ   สุญฺญาคารคโตปิ
อภิกฺขณํ   อุทานํ   อุทาเนสิ   อโห   สุขํ   อโห   สุขนฺติ  ฯ  อสฺโสสุํ
โข   สมฺพหุลา   ภิกฺขู   อายสฺมโต   ภทฺทิยสฺส   กาฬิโคธาย   ปุตฺตสฺส
อรญฺญคตสฺสปิ       รุกฺขมูลคตสฺสปิ      สุญฺญาคารคตสฺสปิ      อภิกฺขณํ
อุทานํ   อุทาเนนฺตสฺส   อโห   สุขํ   อโห   สุขนฺติ  ฯ  สุตฺวาน  เตสํ
เอตทโหสิ   นิสฺสํสยํ   โข   อาวุโส   อายสฺมา   ภทฺทิโย  กาฬิโคธาย
ปุตฺโต  อนภิรโต  พฺรหฺมจริยํ  จรติ  ยํส  ๒-  ปุพฺเพ  อคาริกภูตสฺส  ๓-
รชฺชสุขํ      โส     ตมนุสฺสรมาโน     อรญฺญคโตปิ     รุกฺขมูลคโตปิ
@เชิงอรรถ:  ม. ทิวาทิวสฺส ฯ ยุ. ทิวาทิวเสเยว ฯ   ยุ. ยสฺส ฯ   โป. ม. อคาริยภูตสฺส ฯ
สุญฺญาคารคโตปิ    อภิกฺขณํ    อุทานํ    อุทาเนสิ   อโห   สุขํ   อโห
สุขนฺติ   ฯ   อถ   โข   สมฺพหุลา   ภิกฺขู  เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา   เอกมนฺตํ  นิสีทึสุ  ฯ  เอกมนฺตํ
นิสินฺนา  โข  เต  ภิกฺขู  ภควนฺตํ  เอตทโวจุํ  อายสฺมา  ภนฺเต  ภทฺทิโย
กาฬิโคธาย    ปุตฺโต    อรญฺญคโตปิ    รุกฺขมูลคโตปิ   สุญฺญาคารคโตปิ
อภิกฺขณํ    อุทานํ    อุทาเนสิ   อโห   สุขํ   อโห   สุขนฺติ   นิสฺสํสยํ
โข ภทฺทิโย กาฬิโคธาย ปุตฺโต อนภิรโต ฯเปฯ อโห สุขนฺติ ฯ
     [๖๕]   อถ   โข   ภควา   อญฺญตรํ   ภิกฺขุํ   อามนฺเตสิ  เอหิ
ตฺวํ   ภิกฺขุ   มม   วจเนน   ภทฺทิยํ   ภิกฺขุํ   อามนฺเตหิ   สตฺถา   ตํ
อาวุโส  ภทฺทิย  อามนฺเตตีติ  ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ  โข  โส  ภิกฺขุ ภควโต
ปฏิสฺสุตฺวา   เยนายสฺมา   ภทฺทิโย   กาฬิโคธาย   ปุตฺโต   เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา    อายสฺมนฺตํ    ภทฺทิยํ   กาฬิโคธาย   ปุตฺตํ   เอตทโวจ
สตฺถา  ตํ  อาวุโส  ภทฺทิย  อามนฺเตตีติ  ฯ  เอวมาวุโสติ  โข อายสฺมา
ภทฺทิโย   กาฬิโคธาย   ปุตฺโต  ตสฺส  ภิกฺขุโน  ปฏิสฺสุตฺวา  เยน  ภควา
เตนุปสงฺกมิ อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิ ฯ
     {๖๕.๑}   เอกมนฺตํ  นิสินฺนํ  โข  อายสฺมนฺตํ  ภทฺทิยํ  กาฬิโคธาย
ปุตฺตํ    ภควา   เอตทโวจ   สจฺจํ   กิร   ตฺวํ   ภทฺทิย   อรญฺญคโตปิ
รุกฺขมูลคโตปิ     สุญฺญาคารคโตปิ     อภิกฺขณํ     อุทานํ     อุทาเนสิ
อโห   สุขํ   อโห   สุขนฺติ   ฯ  เอวํ  ภนฺเตติ  ฯ  กํ  ๑-  ปน  ตฺวํ
ภทฺทิย     อตฺถวสํ     สมฺปสฺสมาโน     อรญฺญคโตปิ     รุกฺขมูลคโตปิ
@เชิงอรรถ:  โป. ม. กึ ปน ฯ
สุญฺญาคารคโตปิ    อภิกฺขณํ    อุทานํ    อุทาเนสิ   อโห   สุขํ   อโห
สุขนฺติ  ฯ  ปุพฺเพ  เม  ภนฺเต  อคาริกภูตสฺส  รชฺชสุขํ  ๑-  กาเรนฺตสฺส
อนฺโตปิ   อนฺเตปุเร   รกฺขา   สํวิทหิตา  ๒-  อโหสิ  พหิปิ  อนฺเตปุเร
รกฺขา    สํวิทหิตา    อโหสิ    อนฺโตปิ    นคเร   รกฺขา   สํวิทหิตา
อโหสิ   พหิปิ   นคเร   รกฺขา   สํวิทหิตา   อโหสิ   อนฺโตปิ  ชนปเท
รกฺขา สํวิทหิตา อโหสิ พหิปิ ชนปเท รกฺขา สํวิทหิตา อโหสิ ฯ
     {๖๕.๒}   โส  โข  อหํ  ภนฺเต เอวํ รกฺขิโต โคปิโต สนฺโต ภีโต
อุพฺพิคฺโค   อุสฺสงฺกี  อุตฺราสี  ๓-  วิหาสึ  เอตรหิ  โข  ปนาหํ  ภนฺเต
อรญฺญคโตปิ   รุกฺขมูลคโตปิ   สุญฺญาคารคโตปิ   เอกโก   ๔-   อภีโต
อนุพฺพิคฺโค    อนุสฺสงฺกี    อนุตฺราสี   ๕-   อปฺโปสฺสุกฺโก   ปนฺนโลโม
ปรทวุตฺโต  ๖-  มิคภูเตน  เจตสา วิหรามิ ฯ อิมํ โข อหํ ภนฺเต อตฺถวสํ
สมฺปสฺสมาโน      อรญฺญคโตปิ      รุกฺขมูลคโตปิ     สุญฺญาคารคโตปิ
อภิกฺขณํ  อุทานํ  อุทาเนสึ  อโห  สุขํ  อโห  สุขนฺติ  ฯ  อถ โข ภควา
เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ
               ยสฺสนฺตรโต น สนฺติ โกปา
               อิติ ภวาภวตญฺจ วีติวตฺโต
               ตํ วิคตภยํ สุขึ อโสกํ
               เทวา นานุภวนฺติ ทสฺสนายาติ ฯ ทสมํ ฯ
                           มุจฺจลินฺทวคฺโค ทุติโย ฯ
@เชิงอรรถ:  โป. ม. รชฺชํ ฯ ยุ. รชฺชสุขํ กโรนฺตสฺส ฯ   โป. ม. ยุ. สพฺพวาเรสุ
@สุสํวิหิตา ฯ  โป. อุตฺราโส ฯ ยุ. อุตฺรโสฺต ฯ   ม. เอโก ฯ   ยุ.
@อนุตฺรสฺโต ฯ   ม. ปรทตฺตวุตฺโต ฯ
                                 ตสฺสุทฺทานํ
       มุจฺจลินฺโท ราชา ทณฺเฑน    สกฺกาโร อุปาสเกน จ
       คพฺภินี เอกปุตฺโต จ             สุปฺปวาสา วิสาขา จ
                       กาฬิโคธาย ภทฺทิโยติ ฯ
                               -------------



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๙๙-๑๐๒. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=25&item=64&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=25&item=64&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=25&item=64&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=25&item=64&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=64              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=26&A=3768              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=26&A=3768              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ http://84000.org/tipitaka/read/?index_25

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :