ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๓ วินย. ภิกฺขุนีวิภงฺโค
                         อารามวคฺคสฺส ปฐมสิกฺขาปทํ
     [๓๒๘]   เตน  สมเยน  พุทฺโธ  ภควา  สาวตฺถิยํ  วิหรติ เชตวเน
อนาถปิณฺฑิกสฺส   อาราเม   ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน  สมฺพหุลา
ภิกฺขู   คามกาวาเส   เอกจีวรา   จีวรกมฺมํ   กโรนฺติ   ฯ   ภิกฺขุนิโย
อนาปุจฺฉา  อารามํ  ปวิสิตฺวา  เยน  เต  ภิกฺขู  เตนุปสงฺกมึสุ  ฯ  ภิกฺขู
อุชฺฌายนฺติ   ขียนฺติ   วิปาเจนฺติ   กถํ   หิ  นาม  ภิกฺขุนิโย  อนาปุจฺฉา
อารามํ    ปวิสิสฺสนฺตีติ    ฯเปฯ    สจฺจํ    กิร   ภิกฺขเว   ภิกฺขุนิโย
อนาปุจฺฉา   อารามํ   ปวิสนฺตีติ   ฯ  สจฺจํ  ภควาติ  ฯ  วิครหิ  พุทฺโธ
ภควา  กถํ  หิ  นาม  [๑]-  ภิกฺขุนิโย  อนาปุจฺฉา  อารามํ  ปวิสิสฺสนฺติ
เนตํ   ภิกฺขเว   อปฺปสนฺนานํ   วา   ปสาทาย   ฯเปฯ   เอวญฺจ  ปน
ภิกฺขเว ภิกฺขุนิโย อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๓๒๘.๑}   ยา   ปน   ภิกฺขุนี   อนาปุจฺฉา   อารามํ  ปวิเสยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     {๓๒๘.๒}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขุนีนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
     [๓๒๙]   เตน  โข ปน สมเยน เต ภิกฺขู ตมฺหา อาวาสา ปกฺกมึสุ ฯ
ภิกฺขุนิโย   อยฺยา   ปกฺกนฺตาติ  อารามํ  นาคมํสุ  ฯ  อถโข  เต  ภิกฺขู
ปุนเทว   ตํ   อาวาสํ   ปจฺจาคจฺฉึสุ   ฯ   ภิกฺขุนิโย  อยฺยา  อาคตาติ
อาปุจฺฉา    อารามํ    ปวิสิตฺวา    เยน   เต   ภิกฺขู   เตนุปสงฺกมึสุ
อุปสงฺกมิตฺวา   เต  ภิกฺขู  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  อฏฺฐํสุ  ฯ  เอกมนฺตํ
ฐิตา  โข  ตา  ภิกฺขุนิโย  เต  ภิกฺขู  เอตทโวจุํ  กิสฺส  ตุเมฺห  ภคินิโย
อารามํ เนว สมฺมชฺชิตฺถ น ปานียํ ปริโภชนียํ อุปฏฺฐปิตฺถาติ ฯ
     {๓๒๙.๑}   ภควตา  อยฺยา  สิกฺขาปทํ  ปญฺญตฺตํ [๒]- น อนาปุจฺฉา
อาราโม   ปวิสิตพฺโพติ   เตน  มยํ  นาคมิมฺหาติ  ฯ  ภควโต  เอตมตฺถํ
อาโรเจสุํ  ฯ  อนุชานามิ  ภิกฺขเว  สนฺตํ ภิกฺขุํ อาปุจฺฉา อารามํ ปวิสิตุํ ฯ
เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว ภิกฺขุนิโย อิมํ สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๓๒๙.๒}   ยา  ปน  ภิกฺขุนี สนฺตํ ภิกฺขุํ อนาปุจฺฉา อารามํ ปวิเสยฺย
ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร ภิกฺขเวติ อาลปนปทํ ทิสฺสติ ฯ  โหตีติ ปทํ ทิสฺสติ ฯ
     {๓๒๙.๓}   เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขุนีนํ สิกฺขาปทํ ปญฺญตฺตํ โหติ ฯ
     [๓๓๐]   เตน  โข ปน สมเยน เต ภิกฺขู ตมฺหา อาวาสา ปกฺกมิตฺวา
ปุนเทว   ตํ   อาวาสํ   ปจฺจาคจฺฉึสุ   ฯ  ภิกฺขุนิโย  อยฺยา  ปกฺกนฺตาติ
อนาปุจฺฉา   อารามํ   ปวิสึสุ   ฯ   ตาสํ   กุกฺกุจฺจํ   อโหสิ   ภควตา
สิกฺขาปทํ    ปญฺญตฺตํ    น    สนฺตํ    ภิกฺขุํ    อนาปุจฺฉา    อาราโม
ปวิสิตพฺโพติ   มยํ   จ   สนฺตํ   ภิกฺขุํ   อนาปุจฺฉา   อารามํ  ปวิสิมฺหา
กจฺจิ   นุ   โข   มยํ   ปาจิตฺติยํ   อาปตฺตึ   อาปนฺนาติ   ฯ  ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ  ฯ  [๑]-  เอวญฺจ  ปน  ภิกฺขเว  ภิกฺขุนิโย  อิมํ
สิกฺขาปทํ อุทฺทิสนฺตุ
     {๓๓๐.๑}   ยา  ปน  ภิกฺขุนี  ชานํ  สภิกฺขุกํ  อารามํ  อนาปุจฺฉา
ปวิเสยฺย ปาจิตฺติยนฺติ ฯ
     [๓๓๑]   ยา  ปนาติ  ยา  ยาทิสา  ฯเปฯ  ภิกฺขุนีติ  ฯเปฯ  อยํ
อิมสฺมึ  อตฺเถ  อธิปฺเปตา  ภิกฺขุนีติ  ฯ  ชานํ  นาม  สามํ  วา  ชานาติ
อญฺเญ   วา   ตสฺสา  อาโรเจนฺติ  เต  วา  อาโรเจนฺติ  ฯ  สภิกฺขุโก
นาม   อาราโม   ยตฺถ   ภิกฺขู   รุกฺขมูเลปิ   วสนฺติ   ฯ   อนาปุจฺฉา
อารามํ  ปวิเสยฺยาติ  ภิกฺขุํ  วา  สามเณรํ  วา  อารามิกํ วา อนาปุจฺฉา
ปริกฺขิตฺตสฺส     อารามสฺส     ปริกฺเขปํ     อติกฺกมนฺติยา     อาปตฺติ
ปาจิตฺติยสฺส    ฯ   อปริกฺขิตฺตสฺส   อารามสฺส   อุปจารํ   โอกฺกมนฺติยา
อาปตฺติ ปาจิตฺติยสฺส ฯ
     [๓๓๒]   สภิกฺขุเก  สภิกฺขุกสญฺญา  สนฺตํ  ภิกฺขุํ  อนาปุจฺฉา  อารามํ
ปวิสติ   อาปตฺติ   ปาจิตฺติยสฺส   ฯ   สภิกฺขุเก   เวมติกา  สนฺตํ  ภิกฺขุํ
@เชิงอรรถ:  ม. เอตฺถนฺตเร อถโข ภควา เอตสฺมึ นิทาเน เอตสฺมึ ปกรเณ ธมฺมึ กถํ กตฺวา
@กตฺวา ภิกฺขู อามนฺเตสิ อิติ ทิสฺสติ ฯ
อนาปุจฺฉา    อารามํ    ปวิสติ    อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ   สภิกฺขุเก
อภิกฺขุกสญฺญา   สนฺตํ   ภิกฺขุํ   อนาปุจฺฉา  อารามํ  ปวิสติ  อนาปตฺติ  ฯ
อภิกฺขุเก   สภิกฺขุกสญฺญา   อาปตฺติ   ทุกฺกฏสฺส   ฯ  อภิกฺขุเก  เวมติกา
อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ อภิกฺขุเก อภิกฺขุกสญฺญา อนาปตฺติ ฯ
     [๓๓๓]   อนาปตฺติ   สนฺตํ  ภิกฺขุํ  อาปุจฺฉา  ปวิสติ  อสนฺตํ  ภิกฺขุํ
อนาปุจฺฉา     ปวิสติ     สีสานุโลกิกา    คจฺฉติ    ยตฺถ    ภิกฺขุนิโย
สนฺนิปติตา    โหนฺติ    ตตฺถ    คจฺฉติ    อาราเมน    มคฺโค   โหติ
คิลานาย อาปทาสุ อุมฺมตฺติกาย อาทิกมฺมิกายาติ ฯ
                                     -------



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๗๘-๑๘๑. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=328&items=6&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=3&item=328&items=6&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=3&item=328&items=6&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=3&item=328&items=6&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=3&i=328              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=2&A=11668              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=2&A=11668              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_3

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :