ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๑)
                             สตฺตมํ เอกจินฺติกตฺเถราปทานํ (๑๘๗)
     [๑๘๙]   |๑๘๙.๓๔| ยทา เทโว เทวกายา  จวเต อายุสงฺขยา
                        ตโย สทฺทา นิจฺฉรนฺติ        เทวานํ อนุโมทตํ ฯ
       |๑๘๙.๓๕| อิโต โภ สุคตึ คจฺฉ            มนุสฺสานํ สหพฺยตํ
                        มนุสฺสภูโต สทฺธมฺเม         ลภ สทฺธํ อนุตฺตรํ ฯ
       |๑๘๙.๓๖| สา เต สทฺธา นิวิฏฺสฺส ๑-  มูลชาตา ปติฏฺิตา
                        ยาวชีวํ อสํหิรา                 สทฺธมฺเม สุปเวทิเต ฯ
       |๑๘๙.๓๗| กาเยน กุสลํ กตฺวา            วาจาย กุสลํ พหุํ
                        มนสา กุสลํ กตฺวา            อพฺยาปชฺฌํ นิรูปธึ ฯ
       |๑๘๙.๓๘| ตโต อุปจิตํ ปุญฺ            กตฺวา ทาเนน ตํ พหุํ
                        อญฺเปิ มจฺเจ สทฺธมฺเม   พฺรหฺมจริเย นิเวสย ฯ
       |๑๘๙.๓๙| อิมาย อนุกมฺปาย            เทวเทวํ ๒- ยถาวิทู
                        ภวนฺตํ อนุโมทนฺติ            เอหิ เทว ปุนปฺปุนํ ฯ
       |๑๘๙.๔๐| สํวิคฺโคหํ ๓- ตทา อาสึ      เทวสงฺเฆ สมาคเต
                        กํสุ นาม อหํ โยนึ             คมิสฺสามิ อิโต จุโต ฯ
       |๑๘๙.๔๑| มม สํเวคมญฺาย            สมโณ ภาวิตินฺทฺริโย
                        มมุทฺธริตุกาโม โส            อาคจฺฉิ มม สนฺติเก ฯ
       |๑๘๙.๔๒| สุมโน นาม นาเมน           ปทุมุตฺตรสาวโก
                        อตฺถธมฺมานุสาสิตฺวา        สํเวเชสิ มมํ ตทา ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. นิวิฏฺาสฺส ฯ ยุ. นวิฏฺาย ฯ  ม. เทวาเทวํ ฯ  ม. สํเวโค เม ตทา อาสิ ฯ
@ยุ. สํวิคฺโคมฺหิ ตทา อาสึ ฯ
       |๑๘๙.๔๓| ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา           พุทฺเธ จิตฺตํ ปสาทยึ
                   อภิวาเทตฺวาปิ ๑- สมฺพุทฺธํ     ตตฺถ กาลํ กโต อหํ ฯ
       |๑๘๙.๔๔| อุปปชฺชึ ส ตตฺเถว             สุกฺกมูเลน โจทิโต
                        กปฺปานํ สตสหสฺสํ            ทุคฺคตึ นูปปชฺชหํ ฯ
       |๑๘๙.๔๕| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส           วิโมกฺขาปิจ อฏฺิเม
                        ฉฬภิญฺา สจฺฉิกตา        กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
         อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา เอกจินฺติโก เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติ ฯ
                               เอกจินฺติกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๒ หน้าที่ ๒๘๗-๒๘๘. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=32&item=189&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=32&item=189&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=32&item=189&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=32&item=189&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=189              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_32

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :