บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ |
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
ทุติยํ เอกทุสฺสทายกตฺเถราปทานํ (๔๒๒) [๑๒] |๑๒.๑๕| นคเร หํสวติยา อโหสึ ติณหารโก ติณหาเรน ชีวามิ เตน โปเสมิ ทารเก ฯ |๑๒.๑๖| ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน สพฺพธมฺมาน ปารคู ตมนฺธการํ นาเสตฺวา อุปฺปชฺชิ โลกนายโก ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. สมาธีสุ น มชฺชามิ ฯ ยุ. น สชฺชามิ ฯ ๒ ม. วิสทํ ฯ |๑๒.๑๗| สเก ฆเร นิสีทิตฺวา เอวํ จินฺเตสิ ตาวเท พุทฺโธ โลเก สมุปฺปนฺโน เทยฺยธมฺโม น วิชฺชติ ฯ |๑๒.๑๘| อิทํ เม สาฏกํ เอกํ นตฺถิ เม โกจิ ทายโก ทุกฺโข นิรยสมฺผสฺโส โรปยิสฺสามิ ทกฺขิณํ ฯ |๑๒.๑๙| เอวาหํ จินฺตยิตฺวาน สกํ จิตฺตํ ปสาทยึ เอกํ ทุสฺสํ คเหตฺวาน พุทฺธเสฏฺฐสฺสทาสหํ ฯ |๑๒.๒๐| เอกํ ทุสฺสํ ททิตฺวาน อุกฺกุฏฺฐึ สมฺปวตฺตยึ ยทิ พุทฺโธ ตุวํ วีร ตาเรหิ มํ มหามุนิ ฯ |๑๒.๒๑| ปทุมุตฺตโร โลกวิทู อาหุตีนํ ปฏิคฺคโห มมํ ทานํ ปกิตฺเตนฺโต อกา เม อนุโมทนํ ฯ |๑๒.๒๒| อิมินา เอกทุสฺเสน เจตนาปณิธีหิ จ กปฺปสตสหสฺสานิ วินิปาตํ น คจฺฉติ ฯ |๑๒.๒๓| ฉตฺตึสกฺขตฺตุํ เทวินฺโท เทวรชฺชํ กริสฺสติ เตตฺตึสกฺขตฺตุํ ราชา จ จกฺกวตฺติ ภวิสฺสติ ฯ |๑๒.๒๔| ปเทสรชฺชํ วิปุลํ คณนาโต อสงฺขยํ เทวโลเก มนุสเส วา สํสรนฺโต ตุวํ ภเว ฯ |๑๒.๒๕| รูปวา คุณสมฺปนฺโน อนุวตฺตนฺตเทหวา อกฺโขภํ อมิตํ ทุสฺสํ ลภิสฺสติ ยถิจฺฉกํ ฯ |๑๒.๒๖| อิทํ วตฺวาน สมฺพุทฺโธ ชลชุตฺตมนามโก ๑- นภํ อพฺภุคฺคมิ ธีโร หํสราชาว อมฺพเร ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ยุ. ชลชุตฺตมนายโก ฯ |๑๒.๒๗| ยํ ยํ โยนูปปชฺชามิ เทวตฺตํ อถ มานุสํ โภเค เม อูนตา นตฺถิ เอกทุสฺสสฺสิทํ ผลํ ฯ |๑๒.๒๘| ปทุทฺธาเร ปทุทฺธาเร ทุสฺสํ นิพฺพตฺตเต มม เหฏฺฐา ทุสฺสมฺหิ ติฏฺฐาหิ อุปริจฺฉทนํ มม ฯ |๑๒.๒๙| จกฺกวาฬํ อุปาทาย สกานนํ สปพฺพตํ อิจฺฉมาโน อหํ อชฺช ทุสฺเสนจฺฉาทเยยฺย ตํ ฯ |๑๒.๓๐| เตเนว เอกทุสฺเสน สํสรนฺโต ภวาภเว สุวณฺณวณฺโณ หุตฺวาน สํสรามิ ภวาภเว ฯ |๑๒.๓๑| วิปากํ เอกทุสฺสสฺส อชฺฌคํ ๑- ตตฺถ ภิกฺขุตํ อยํปิ ๒- ปจฺฉิมา ชาติ วิปจฺจติ อิธาปิ เม ฯ |๑๒.๓๒| สตสหสฺเส อิโต กปฺเป ยํ ทุสฺสมททึ ตทา ทุคฺคตึ นาภิชานามิ เอกทุสฺสสฺสิทํ ผลํ ฯ |๑๒.๓๓| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ภวา สพฺเพ สมูหตา นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา วิหรามิ อนาสโว ฯ |๑๒.๓๔| สฺวาคตํ วต เม อาสิ มม พุทฺธสฺส สนฺติเก ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ |๑๒.๓๕| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา เอกทุสฺสทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ เอกทุสฺสทายกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ @เชิงอรรถ: ๑ ม. ยุ. นาชฺฌคํ กตฺถ จิกฺขยํ ฯ ๒ ม. อยํ เม อนฺติมา ชาติ ฯเนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๒๕-๒๗. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=33&item=12&items=1&modeTY=2 อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=33&item=12&items=1&modeTY=2&mode=bracket อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=33&item=12&items=1&modeTY=2 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=33&item=12&items=1&modeTY=2 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=12 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33
|
บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]