ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๕ สุตฺต. ขุ. อปทานํ (๒) พุทฺธวํโส จริยาปิฏกํ
     [๑๖]   |๑๖.๗๘| สุจินฺติตํ ภควนฺตํ          โลกเชฏฺฐํ นราสภํ
                        อุปวิฏฺฐํ มหารญฺญํ          วาตาพาเธน ปีฬิตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. สโกสกํ ฯ ยุ. สโกฏกํ ฯ  ม. สุปฺปภาโส ฯ
         |๑๖.๗๙| ทิสฺวา จิตฺตํ ปสาเทตฺวาน   ฆฏมณฺฑํ อุปานยึ
                        กตตฺตา อปจิตตฺตา ๑- จ  คงฺคา ภาคีรสี ๒- อยํ ฯ
         |๑๖.๘๐| มหาสมุทฺทา จตฺตาโร        ฆฏํ สมฺปชฺชเร มม
                       อยญฺจ ปฐวี โฆรา             อปฺปมาณา อสงฺขยา ฯ
         |๑๖.๘๑| มม สงฺกปฺปมญฺญาย        ภวเต มธุสกฺขรา
                       จตุทฺทิสา ๓- อิเม รุกฺขา     ปาทปา ธรณีรุหา ฯ
         |๑๖.๘๒| มม สงฺกปฺปมญฺญาย        กปฺปรุกฺขา ภวนฺติ เต
                       ปญฺญาสกฺขตฺตุํ เทวินฺโท    เทวรชฺชมการยึ ฯ
         |๑๖.๘๓| เอกปญฺญาสกฺขตฺตุญฺจ      จกฺกวตฺติ อโหสหํ
                       ปเทสรชฺชํ วิปุลํ                 คณนาโต อสงฺขยํ ฯ
         |๑๖.๘๔| จตุนวุเต อิโต กปฺเป           ยํ ทานมททึ ตทา
                       ทุคฺคตึ นาภิชานามิ           ฆฏมณฺฑสฺสิทํ ผลํ ฯ
         |๑๖.๘๕| กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ        ภวา สพฺเพ สมูหตา
                       นาโคว พนฺธนํ เฉตฺวา        วิหรามิ อนาสโว ฯ
         |๑๖.๘๖| สฺวาคตํ วต เม อาสิ           มม พุทฺธสฺส สนฺติเก
                       ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา     กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ ฯ
         |๑๖.๘๗| ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส           วิโมกฺขาปิจ อฏฺฐิเม
                       ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา         กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺติ ฯ
            อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ฆฏมณฺฑทายโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ ฯ
                               ฆฏมณฺฑทายกตฺเถรสฺส อปทานํ สมตฺตํ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อาจิตตฺตา จ ฯ  ม. ภาคีรถี ฯ  ม. ยุ. จาตุทฺทีปา ฯ
                                สตฺตมํ เอกธมฺมสวนิยตฺเถราปทานํ (๔๒๗)



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๓๓ หน้าที่ ๓๒-๓๔. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=33&item=16&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านโดยใช้เนื้อความเป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=33&item=16&items=1&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=33&item=16&items=1&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=33&item=16&items=1&modeTY=2&mode=bracket              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=33&i=16              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๓ http://84000.org/tipitaka/read/?index_33

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :