ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๔ วินย. มหาวคฺโค (๑)
     [๑๘๕]   เตน  โข  ปน  สมเยน  อญฺตรสฺมึ อาวาเส ตทหุโปสเถ
จตฺตาโร    ภิกฺขู   วิหรนฺติ   ฯ   อถโข   เตสํ   ภิกฺขูนํ   เอตทโหสิ
ภควตา   ปญฺตฺตํ   อุโปสโถ   กาตพฺโพติ   มยญฺจมฺห   ๑-   จตฺตาโร
ชนา   กถํ   นุ   โข   อเมฺหหิ   อุโปสโถ   กาตพฺโพติ   ฯ  ภควโต
เอตมตฺถํ   อาโรเจสุํ   ฯ   อนุชานามิ   ภิกฺขเว   จตุนฺนํ   ปาติโมกฺขํ
อุทฺทิสิตุนฺติ    ฯ   เตน   โข   ปน   สมเยน   อญฺตรสฺมึ   อาวาเส
ตทหุโปสเถ   ตโย  ภิกฺขู  วิหรนฺติ  ฯ  อถโข  เตสํ  ภิกฺขูนํ  เอตทโหสิ
ภควตา    อนุญฺาตํ    จตุนฺนํ   ปาติโมกฺขํ   อุทฺทิสิตุํ   มยญฺจมฺห   ๑-
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. มยญฺจมฺหา ฯ สพฺพตฺถ อีทิสเมว ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๓.

ตโย ชนา กถํ นุ โข อเมฺหหิ อุโปสโถ กาตพฺโพติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ติณฺณนฺนํ อญฺมญฺ ๑- ปาริสุทฺธิอุโปสถํ กาตุํ ฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว กาตพฺโพ ฯ พฺยตฺเตน ภิกฺขุนา ปฏิพเลน เต ภิกฺขู าเปตพฺพา สุณนฺตุ เม อายสฺมนฺตา อชฺชุโปสโถ ปณฺณรโส ยทายสฺมนฺตานํ ปตฺตกลฺลํ มยํ อญฺมญฺ ๑- ปาริสุทฺธิอุโปสถํ กเรยฺยามาติ ฯ {๑๘๕.๑} เถเรน ภิกฺขุนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวา เต ภิกฺขู เอวมสฺสุ วจนียา ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถาติ ฯ นวเกน ภิกฺขุนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวา เต ภิกฺขู เอวมสฺสุ วจนียา ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถาติ ฯ {๑๘๕.๒} เตน โข ปน สมเยน อญฺตรสฺมึ อาวาเส ตทหุโปสเถ เทฺว ภิกฺขู วิหรนฺติ ฯ อถโข เตสํ ภิกฺขูนํ เอตทโหสิ ภควตา อนุญฺาตํ จตุนฺนํ ปาติโมกฺขํ อุทฺทิสิตุํ ติณฺณนฺนํ อญฺมญฺ ๑- ปาริสุทฺธิอุโปสถํ กาตุํ มยญฺจมฺห เทฺว ชนา กถํ นุ โข อเมฺหหิ อุโปสโถ กาตพฺโพติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อนุชานามิ ภิกฺขเว ทฺวินฺนํ ปาริสุทฺธิอุโปสถํ @เชิงอรรถ: ม. ยุ. อยํ ปาโ นตฺถิ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๔.

กาตุํ ฯ เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว กาตพฺโพ ฯ เถเรน ภิกฺขุนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวา นโว ภิกฺขุ เอวมสฺส วจนีโย ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรหิ ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรหิ ปริสุทฺโธ อหํ อาวุโส ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรหีติ ฯ นวเกน ภิกฺขุนา เอกํสํ อุตฺตราสงฺคํ กริตฺวา อุกฺกุฏิกํ นิสีทิตฺวา อญฺชลึ ปคฺคเหตฺวา เถโร ภิกฺขุ เอวมสฺส วจนีโย ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถ ปริสุทฺโธ อหํ ภนฺเต ปริสุทฺโธติ มํ ธาเรถาติ ฯ {๑๘๕.๓} เตน โข ปน สมเยน อญฺตรสฺมึ อาวาเส ตทหุโปสเถ เอโก ภิกฺขุ วิหรติ ฯ อถโข ตสฺส ภิกฺขุโน เอตทโหสิ ภควตา อนุญฺาตํ จตุนฺนํ ปาติโมกฺขํ อุทฺทิสิตุํ ติณฺณนฺนํ อญฺมญฺ ปาริสุทฺธิอุโปสถํ กาตุํ ทฺวินฺนํ ปาริสุทฺธิอุโปสถํ กาตุํ อหญฺจมฺหิ เอกโก กถํ นุ โข มยา อุโปสโถ กาตพฺโพติ ฯ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ ฯ อิธ ปน ภิกฺขเว อญฺตรสฺมึ อาวาเส ตทหุโปสเถ เอโก ภิกฺขุ วิหรติ ฯ เตน ภิกฺขเว ภิกฺขุนา ยตฺถ ภิกฺขู ปฏิกฺกมนฺติ อุปฏฺานสาลาย วา มณฺฑเป วา รุกฺขมูเล วา โส เทโส สมฺมชฺชิตฺวา ๑- ปานียํ ปริโภชนียํ อุปฏฺาเปตฺวา @เชิงอรรถ: โส เทโส สมฺมชฺชิตฺวาติ ตํ เทสํ สมฺมชฺชิตฺวา ฯ อุปโยคตฺเถ ปจฺจตฺตนฺติ @ตพฺพณฺณนา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๔๕.

อาสนํ ปญฺาเปตฺวา ปทีปํ กตฺวา นิสีทิตพฺพํ ฯ สเจ อญฺเ ภิกฺขู อาคจฺฉนฺติ เตหิ สทฺธึ อุโปสโถ กาตพฺโพ โน เจ อาคจฺฉนฺติ อชฺช เม อุโปสโถติ อธิฏฺาตพฺโพ โน เจ อธิฏฺเหยฺย อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ตตฺร ภิกฺขเว ยตฺถ จตฺตาโร ภิกฺขู วิหรนฺติ น เอกสฺส ปาริสุทฺธึ อาหริตฺวา ตีหิ ปาติโมกฺขํ อุทฺทิสิตพฺพํ อุทฺทิเสยฺยุญฺเจ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ตตฺร ภิกฺขเว ยตฺถ ตโย ภิกฺขู วิหรนฺติ น เอกสฺส ปาริสุทฺธึ อาหริตฺวา ทฺวีหิ ปาริสุทฺธิอุโปสโถ กาตพฺโพ กเรยฺยุญฺเจ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺส ฯ ตตฺร ภิกฺขเว ยตฺถ เทฺว ภิกฺขู วิหรนฺติ น เอกสฺส ปาริสุทฺธึ อาหริตฺวา เอเกน อธิฏฺาตพฺโพ อธิฏฺเหยฺย เจ อาปตฺติ ทุกฺกฏสฺสาติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๒๔๒-๒๔๕. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=4&item=185&items=1&pagebreak=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=4&item=185&items=1&pagebreak=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=4&item=185&items=1&pagebreak=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=4&item=185&items=1&pagebreak=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=4&i=185              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๔ http://84000.org/tipitaka/read/?index_4

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :