ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ ภาษาบาลี อักษรไทย พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ วินย. จุลฺลวคฺโค (๒)
     [๖๒๓]   เตน  โข  ปน  สมเยน  อายสฺมา  ปุราโณ ทกฺขิณาคิริสฺมึ
จาริกํ   จรติ   มหตา   ภิกฺขุสงฺเฆน  สทฺธึ  ปญฺจมตฺเตหิ  ภิกฺขุสเตหิ  ฯ
อถโข   อายสฺมา   ปุราโณ   เถเรหิ   ภิกฺขูหิ   ธมฺเม  จ  วินเย  จ
สงฺคีเต    ทกฺขิณาคิริสฺมึ    ยถาภิรนฺตํ    วิหริตฺวา    เยน    ราชคหํ
เวฬุวนํ     กลนฺทกนิวาโป     เยน    เถรา    ภิกฺขู    เตนุปสงฺกมิ
อุปสงฺกมิตฺวา    เถเรหิ    ภิกฺขูหิ    สทฺธึ   ปฏิสมฺโมทิตฺวา   เอกมนฺตํ
นิสีทิ   ฯ   เอกมนฺตํ   นิสินฺนํ   โข   อายสฺมนฺตํ  ปุราณํ  เถรา  ภิกฺขู
เอตทโวจุํ   เถเรหิ   อาวุโส   ปุราณ  ธมฺโม  จ  วินโย  จ  สงฺคีโต
อุเปหิ  ตํ  สงฺคีตนฺติ  ฯ  สุสงฺคีตาวุโส  เถเรหิ  ภิกฺขูหิ  ๑-  ธมฺโม  จ
วินโย   จ   อปิจ   ยเถว   มยา   ภควโต   สมฺมุขา   สุตํ  สมฺมุขา
ปฏิคฺคหิตํ ตเถวาหํ ธาเรสฺสามีติ ฯ
     [๖๒๔]   อถโข   อายสฺมา   อานนฺโท  เถเร  ภิกฺขู  เอตทโวจ
ภควา   มํ   ภนฺเต   ปรินิพฺพานกาเล   เอวมาห   เตนหานนฺท  สงฺโฆ
มมจฺจเยน    ฉนฺนสฺส   ภิกฺขุโน   พฺรหฺมทณฺฑํ   อาณาเปตูติ   ฯ   ปุจฺฉิ
ปน    ตฺวํ    อาวุโส    อานนฺท    ภควนฺตํ    กตโม   ปน   ภนฺเต
พฺรหฺมทณฺโฑติ   ฯ   ปุจฺฉึ   โข   อหํ   ภนฺเต   ภควนฺตํ   กตโม  ปน
ภนฺเต   พฺรหฺมทณฺโฑติ   ฯ   ฉนฺโน   อานนฺท   ภิกฺขุ  ยํ  อิจฺเฉยฺย  ตํ
วเทยฺย   ภิกฺขูหิ   ฉนฺโน   ภิกฺขุ   เนว   วตฺตพฺโพ   น   โอวทิตพฺโพ
น   อนุสาสิตพฺโพติ   ๒-   ฯ   เตนหาวุโส  อานนฺท  ตฺวํเยว  ฉนฺนสฺส
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. อยํ ปาโฐ นตฺถิ ฯ  ม. ยุ. นานุสาสิตพฺโพติ ฯ
ภิกฺขุโน    พฺรหฺมทณฺฑํ    อาณาเปหีติ    ฯ   กถาหํ   ภนฺเต   ฉนฺนสฺส
ภิกฺขุโน   พฺรหฺมทณฺฑํ   อาณาเปมิ   จณฺโฑ   โส   ภิกฺขุ   ผรุโสติ   ฯ
เตนหาวุโส   อานนฺท   พหุเกหิ   ภิกฺขูหิ   สทฺธึ   คจฺฉาหีติ   ฯ  เอวํ
ภนฺเตติ   โข   อายสฺมา  อานนฺโท  เถรานํ  ภิกฺขูนํ  ปฏิสฺสุตฺวา  มหตา
ภิกฺขุสงฺเฆน    สทฺธึ    ปญฺจมตฺเตหิ    ภิกฺขุสเตหิ    นาวาย   คนฺตฺวา
โกสมฺพึ   อุชฺชวนิกาย   นาวาย   ปจฺโจโรหิตฺวา  ๑-  รญฺโญ  อุเทนสฺส
อุยฺยานสฺส อวิทูเร อญฺญตรสฺมึ รุกฺขมูเล นิสีทิ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๓๘๙-๓๙๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=623&items=2&modeTY=2              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=623&items=2&modeTY=2&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=7&item=623&items=2&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=7&item=623&items=2&modeTY=2              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=623              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ http://84000.org/tipitaka/read/?index_7

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :