ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
     ฉบับหลวง   ฉบับมหาจุฬาฯ   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ สุตฺต. สํ. สคาถวคฺโค

                              จตุตฺถํ อิสฺสตฺถสุตฺตํ
     [๔๐๕]   สาวตฺถิยํ  ... เอกมนฺตํ นิสินฺโน โข ราชา ปเสนทิโกสโล
ภควนฺตํ   เอตทโวจ   กตฺถ  นุ  ๒-  โข  ภนฺเต  ทานํ  ทาตพฺพนฺติ  ฯ
ยตฺถ   โข   มหาราช   จิตฺตํ   ปสีทตีติ   ฯ  กตฺถ  ปน  ภนฺเต  ทินฺนํ
มหปฺผลนฺติ ฯ
     [๔๐๖]   อญฺญํ  โข  เอตํ  มหาราช  กตฺถ  ทานํ  ทาตพฺพํ  อญฺญํ
ปเนตํ    กตฺถ   ทินฺนํ   มหปฺผลนฺติ   สีลวโต   โข   มหาราช   ทินฺนํ
มหปฺผลํ   โน   ตถา   ทุสฺสีเล   ฯ   เตน  หิ  มหาราช  ตญฺเญเวตฺถ
ปฏิปุจฺฉิสฺสามิ ยถา เต ขเมยฺย ตถา นํ พฺยากเรยฺยาสิ ฯ
     [๔๐๗]   ตํ  กึ  มญฺญสิ  มหาราช  อิธ  ตฺยสฺส  ยุทฺธํ  ปจฺจุปฏฺฐิตํ
สงฺคาโม    สมุปพฺยูโฬฺห   อถ   อาคจฺเฉยฺย   ขตฺติยกุมาโร   อสิกฺขิโต
อกตหตฺโถ   อกตโยคฺโค   อกตุปาสโน   ภีรุ   ฉมฺภี   อุตฺราสี   ปลายี
ภเรยฺยาสิ   ตํ   ปุริสํ  อตฺโถ  จ  เต  ตาทิเสน  ปุริเสนาติ  ฯ  นาหํ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. สมฺผลนฺติ ฯ  สี. กถนฺนูติ ปาโฐ ฯ
ภนฺเต  ภเรยฺยํ  ตํ  ปุริสํ  น  จ  เม  อตฺโถ  ตาทิเสน  ปุริเสนาติ  ฯ
อถ   อาคจฺเฉยฺย   พฺราหฺมณกุมาโร  อสิกฺขิโต  ฯเปฯ  อถ  อาคจฺเฉยฺย
เวสฺสกุมาโร  อสิกฺขิโต  ฯเปฯ  อถ  อาคจฺเฉยฺย  สุทฺทกุมาโร  อสิกฺขิโต
ฯเปฯ น จ เม อตฺโถ ตาทิเสน ปุริเสนาติ ฯ
     [๔๐๘]   ตํ  กึ  มญฺญสิ  มหาราช  อิธ  ตฺยสฺส  ยุทฺธํ  ปจฺจุปฏฺฐิตํ
สงฺคาโม    สมุปพฺยูโฬฺห   อถ   อาคจฺเฉยฺย   ขตฺติยกุมาโร   สุสิกฺขิโต
กตหตฺโถ   กตโยคฺโค   กตุปาสโน   อภีรุ   อจฺฉมฺภี  อนุตฺราสี  อปลายี
ภเรยฺยาสิ  ตํ  ปุริสํ  อตฺโถ  จ  เต  ตาทิเสน  ปุริเสนาติ ฯ ภเรยฺยาหํ
ภนฺเต  ตํ  ปุริสํ  อตฺโถ  จ  เม  ตาทิเสน ปุริเสนาติ ฯ อถ อาคจฺเฉยฺย
พฺราหฺมณกุมาโร   ฯเปฯ   อถ   อาคจฺเฉยฺย  เวสฺสกุมาโร  ฯเปฯ  อถ
อาคจฺเฉยฺย   สุทฺทกุมาโร   สุสิกฺขิโต   กตหตฺโถ  กตโยคฺโค  กตุปาสโน
อภีรุ  อจฺฉมฺภี  อนุตฺราสี  อปลายี  ภเรยฺยาสิ  ตํ  ปุริสํ  อตฺโถ  จ  เต
ตาทิเสน   ปุริเสนาติ  ฯ  ภเรยฺยาหํ  ภนฺเต  ตํ  ปุริสํ  อตฺโถ  จ  เม
ตาทิเสน ปุริเสนาติ ฯ
     [๔๐๙]   เอวเมว   โข   มหาราช  ยสฺมา  [๑]-  เจปิ  กุลา
อคารสฺมา   อนคาริยํ   ปพฺพชิโต  โหติ  โส  จ  โหติ  ปญฺจงฺควิปฺปหีโน
ปญฺจงฺคสมนฺนาคโต   ตสฺมึ  ทินฺนํ  มหปฺผลํ  โหติ  ฯ  กตมานิ  ปญฺจงฺคานิ
ปหีนานิ   โหนฺติ   ฯ   กามจฺฉนฺโท   ปหีโน   โหติ  พฺยาปาโท  ปหีโน
โหติ   ถีนมิทฺธํ   ปหีนํ   โหติ   อุทฺธจฺจกุกฺกุจฺจํ   ปหีนํ  โหติ  วิจิกิจฺฉา
ปหีนา   โหติ   ฯ   อิมานิ   ปญฺจงฺคานิ   ปหีนานิ  โหนฺติ  ฯ  กตเมหิ
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เอตฺถนฺตเร กสฺมาติ ทิสฺสติ ฯ
ปญฺจหงฺเคหิ    สมนฺนาคโต    โหติ    ฯ    อเสกฺเขน    สีลกฺขนฺเธน
สมนฺนาคโต    โหติ   อเสกฺเขน   สมาธิกฺขนฺเธน   สมนฺนาคโต   โหติ
อเสกฺเขน  ปญฺญากฺขนฺเธน  สมนฺนาคโต  โหติ  อเสกฺเขน  วิมุตฺติกฺขนฺเธน
สมนฺนาคโต       โหติ       อเสกฺเขน      วิมุตฺติญาณทสฺสนกฺขนฺเธน
สมนฺนาคโต   โหติ   ฯ   อิเมหิ   ปญฺจหงฺเคหิ   สมนฺนาคโต  โหติ  ฯ
อิติ ปญฺจงฺควิปฺปหีเน ปญฺจงฺคสมนฺนาคเต ทินฺนํ มหปฺผลนฺติ ฯ
     [๔๑๐]   อิทมโวจ ภควา ฯเปฯ สตฺถา
          อิสฺสตฺถํ พลวิริยญฺจ              ยสฺมึ วิชฺเชถ มาณเว
          ตํ ยุทฺธตฺโถ ภเร ราชา            นาสูรํ ชาติปจฺจยา
          ตเถว ขนฺติโสรจฺจํ                  ธมฺมา ยสฺมึ ปติฏฺฐิตา
          ตมริยวุตฺติ ๑- เมธาวึ            หีนชจฺจมฺปิ ปูชเย
          การเย อสฺสเม รมฺเม              วาสเยตฺถ พหุสฺสุเต
          ปปญฺจวิวเน กยิรา                ทุคฺเค สงฺกมนานิ จ
          อนฺนํ ปานํ ขาทนียํ               วตฺถเสนาสนานิ จ
          ทเทยฺย อุชุภูเตสุ                   วิปฺปสนฺเนน เจตสา
          ยถาปิ ๒- เมโฆ ถนยํ             วิชฺชุมาลี สตกฺกุกุ ๓-
          ถลํ นินฺนญฺจ ปูเรติ                อภิวสฺสํ วสุนฺธรํ
          ตเถว สทฺโธ สุตวา                 อภิสงฺขจฺจ โภชนํ
          วณิพฺพเก ตปฺปยติ                อนฺนปาเนน ปณฺฑิโต
          อนุโมทมาโน ปกิเรติ             เทถ เทถาติ ภาสติ
@เชิงอรรถ:  ม. อริยวุตฺตึ เมธาวึ ฯ ยุ. ตมริยวุตฺตึ ฯ  ม. ยุ. ยถาหิ ฯ  ม. ยุ. สตกฺกกุ ฯ
          ตญฺหิสฺส ตชฺชิตํ ๑- โหติ         เทวสฺเสว ปวสฺสโต
          สา ปุญฺญธารา วิปุลา            ทาตารํ อภิวสฺสตีติ ฯ


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๔๓-๑๔๖. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=15&A=2773&w=&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- https://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=15&A=2773&modeTY=2              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- https://84000.org/tipitaka/read/byitem.php?book=15&item=405&items=6              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=15&siri=135              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=15&i=405              อ่านอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=11&A=4085              The Pali Atthakatha in Roman :- https://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=11&A=4085              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๕ https://84000.org/tipitaka/read/?index_15 https://84000.org/tipitaka/english/?index_15

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๖ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]