พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๑ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๓ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค
หน้าที่ ๔๓๗.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฎิกวรรค [๑๑. ทสุตตรสูตร]
                                                                 ธรรม ๑๐ ประการ
	๙. มิจฉาญาณะ (รู้ผิด) ของผู้มีสัมมาญาณะ ย่อมเสื่อมไป คือ
บาปอกุศลธรรมเป็นอเนกของบุคคลที่เกิดเพราะมิจฉาญาณะ
เป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอเนกย่อมถึงความ
เจริญเต็มที่เพราะสัมมาญาณะเป็นปัจจัย
	๑๐. มิจฉาวิมุตติ (หลุดพ้นผิด) ของผู้มีสัมมาวิมุตติ ย่อมเสื่อมไป
คือ บาปอกุศลธรรมเป็นอเนกของบุคคลที่เกิดเพราะมิจฉา-
วิมุตติเป็นปัจจัยย่อมเสื่อมไป และกุศลธรรมเป็นอเนกย่อมถึง
ความเจริญเต็มที่เพราะสัมมาวิมุตติเป็นปัจจัย
	นี้ คือธรรม ๑๐ ประการที่ควรรู้ยิ่ง
	(ญ) ธรรม ๑๐ ประการที่ควรทำให้แจ้ง คืออะไร
	คือ อเสขธรรม๑- ๑๐ ได้แก่
		๑. สัมมาทิฏฐิ๒- ที่เป็นอเสขะ
		๒. สัมมาสังกัปปะที่เป็นอเสขะ
		๓. สัมมาวาจาที่เป็นอเสขะ
		๔. สัมมากัมมันตะที่เป็นอเสขะ
		๕. สัมมาอาชีวะที่เป็นอเสขะ
		๖. สัมมาวายามะที่เป็นอเสขะ
		๗. สัมมาสติที่เป็นอเสขะ
		๘. สัมมาสมาธิที่เป็นอเสขะ
		๙. สัมมาญาณะ๓- ที่เป็นอเสขะ
		๑๐. สัมมาวิมุตติที่เป็นอเสขะ
	นี้ คือธรรม ๑๐ ประการที่ควรทำให้แจ้ง
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเชิงอรรถที่ ๑ ข้อ ๓๔๘ หน้า ๓๖๕ ในเล่มนี้ และดูเทียบ องฺ.ทสก. (แปล) ๒๔/๑๑๑/๒๕๖
@๒ ดูเชิงอรรถที่ ๒ ข้อ ๓๔๘ หน้า ๓๖๕ ในเล่มนี้
@๓ ดูเชิงอรรถที่ ๒ ข้อ ๓๔๘ หน้า ๓๖๖ ในเล่มนี้
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๑ หน้า : ๔๓๗}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๔๓๗.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=11&page=437&pages=1&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=11&A=12619
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=11&A=12619#p437
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 11 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_11
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu11
https://84000.org/tipitaka/english/?index_11