พระไตรปิฏกเล่มที่ ๑๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
หน้าที่ ๖๑-๖๒.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑. เทวดาสังยุต]
                                                                 ๕. อาทิตตวรรค ๘. เชตวนสูตร
๗. วนโรปสูตร
ว่าด้วยการปลูกป่า
	[๔๗] เทวดาทูลถามว่า
		บุญย่อมเจริญ ทั้งกลางวันและกลางคืน
		ตลอดกาลทุกเมื่อ แก่ชนเหล่าไหน
		ชนเหล่าไหนดำรงอยู่ในธรรม
		สมบูรณ์ด้วยศีลแล้ว ย่อมไปสู่สวรรค์
	พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
			ชนเหล่าใดปลูกสวนอันน่ารื่นรมย์๑-
		ปลูกป่า สร้างสะพาน ขุดสระน้ำ บ่อน้ำ
		และให้ที่พักอาศัย
			บุญย่อมเจริญแก่ชนเหล่านั้น
		ทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดกาลทุกเมื่อ
		ชนเหล่านั้นดำรงอยู่ในธรรม สมบูรณ์ด้วยศีลแล้ว
		ย่อมไปสู่สวรรค์อย่างแน่นอน
วนโรปสูตรที่ ๗ จบ
๘. เชตวนสูตร
ว่าด้วยพระเชตวันวิหาร
	[๔๘] อนาถบิณฑิกเทพบุตรได้กล่าวคาถาเหล่านี้ในสำนักของพระผู้มีพระภาคว่า
		พระเชตวันนี้นั้นมีหมู่ฤาษีพำนักอยู่
		พระผู้เป็นธรรมราชาก็ประทับอยู่
		เป็นสถานที่ให้เกิดปีติแก่ข้าพระองค์
@เชิงอรรถ :
@๑ สวนอันน่ารื่นรมย์ หมายถึงสวนไม้ดอกไม้ผลอันน่ารื่นรมย์ (สํ.ส.อ. ๑/๔๗/๘๖)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๖๑}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค [๑. เทวดาสังยุต]
                                                                 ๕. อาทิตตวรรค ๙. มัจฉริสูตร
		การงาน ๑ วิชชา ๑ ธรรม ๑ ศีล ๑ ชีวิตอันสูงสุด ๑ ๑-
		สัตว์ทั้งหลายย่อมบริสุทธิ์ด้วยธรรม ๕ ประการนี้
		หาใช่บริสุทธิ์ด้วยโคตรหรือด้วยทรัพย์ไม่
		เพราะเหตุนั้นแหละ คนฉลาดเมื่อเห็นประโยชน์ตน
		ควรเลือกเฟ้นธรรมโดยแยบคายเถิด
		เพราะเมื่อเลือกเฟ้นเช่นนี้ ย่อมหมดจดได้ในธรรมเหล่านั้น
		พระสารีบุตรเท่านั้นเป็นผู้ยอดเยี่ยมกว่าภิกษุผู้ถึงฝั่ง
		ด้วยปัญญา ศีล และความสงบ๒-
เชตวนสูตรที่ ๘ จบ
๙. มัจฉริสูตร
ว่าด้วยคนตระหนี่
	[๔๙] เทวดาทูลถามว่า
		คนเหล่าใดในโลกนี้ เป็นคนตระหนี่เหนียวแน่น
		บริภาษผู้อื่น ทำอันตรายแก่คนเหล่าอื่นผู้ให้อยู่
		วิบากของคนเหล่านั้นจะเป็นเช่นไร
		และภพหน้าจะเป็นเช่นไร
		ข้าพระองค์มาเพื่อทูลถามพระผู้มีพระภาค
		ว่าจะรู้ข้อความนั้นได้อย่างไร
@เชิงอรรถ :
@๑ การงาน หมายถึงมรรคเจตนา วิชชา หมายถึงมรรคปัญญา ธรรม หมายถึงธรรมที่เป็นฝ่ายแห่งสมาธิ
@ศีลเป็นชีวิตอันสูงสุด หมายถึงชีวิตของผู้ดำรงอยู่ในศีลเป็นสิ่งสูงสุด อีกนัยหนึ่ง วิชชา หมายถึงทิฏฐิ
@และสังกัปปะ ธรรม หมายถึงวายามะ สมาธิ และสติ ศีล หมายถึงวาจาและกัมมันตะ ชีวิตอันสูงสุด
@หมายถึงชีวิตของผู้ดำรงอยู่ในศีลนั้นเป็นชีวิตอันสูงสุด (สํ.ส.อ. ๑/๔๘/๘๖, สํ.ฏีกา ๑/๔๘/๑๓๒)
@๒ ดูเทียบคาถาข้อ ๑๐๑ หน้า ๑๐๗ ในเล่มนี้
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๕ หน้า : ๖๒}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๖๑-๖๒.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=15&page=61&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=15&A=1563
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=15&A=1563#p61
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 15 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_15
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu15
https://84000.org/tipitaka/english/?index_15