| | | |
|
|||||
| บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||||
| |||||
| |||||
|
พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๒ [ฉบับมหาจุฬาฯ] อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต หน้าที่ ๔๐๙.
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต [๓. ตติยปัณณาสก์] ๘. ราคเปยยาล
รวมพระสูตรที่มีในเปยยาลนี้ คือ
๑. ปาณ-อปาณสูตร ๒. อทินนาทาน-อนทินนาทานสูตร ๓. มิจฉา-สัมมาสูตร ๔. มุสาวาที-อมุสาวาทีสูตร ๕. ปิสุณา-อปิสุณาสูตร ๖. ผรุส-อผรุสสูตร ๗. สัมผัปปลาป-อสัมผัปปลาปสูตร ๘. อภิชฌา-อนภิชฌาสูตร ๙. พยาปาท-อพยาปาทสูตร ๑๐. มิจฉาทิฏฐิ-สัมมาทิฏฐิสูตร๘. ราคเปยยาล [๑๘๔] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย บุคคลควรเจริญธรรม ๓ ประการ เพื่อรู้ยิ่งราคะ(ความกำหนัด) ธรรม ๓ ประการ อะไรบ้าง คือ ๑. สุญญตสมาธิ (สมาธิพิจารณาเห็นความว่าง) ๒. อนิมิตตสมาธิ (สมาธิพิจารณาธรรมไม่มีนิมิต) ๓. อัปปณิหิตสมาธิ (สมาธิพิจารณาธรรมไม่มีความตั้งปรารถนา) บุคคลควรเจริญธรรม ๓ ประการนี้แล เพื่อรู้ยิ่งราคะ [บุคคลควรเจริญธรรม ๓ ประการเพื่อรู้ยิ่งราคะ ธรรม ๓ ประการ อะไรบ้าง คือ ๑. สวิตักกสวิจารสมาธิ(สมาธิที่มีวิตกวิจาร) ๒. อวิตักกวิจารมัตตสมาธิ(สมาธิที่ไม่มีวิตกมีเพียงวิจาร) ๓. อวิตักกอวิจารสมาธิ(สมาธิที่ไม่มีวิตกวิจาร) บุคคลควรเจริญธรรม ๓ ประการนี้แลเพื่อรู้ยิ่งราคะ]๑- @เชิงอรรถ : @๑ เนื้อความที่ปรากฏใน [ ] นี้ ฉบับฉัฏฐสังคีติและฉบับพม่ามีปรากฏ แต่ในอรรถกถาไม่มี @(องฺ.ติก. ๒๐/๑๘๔/๒๙๓) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๐ หน้า : ๔๐๙}
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๔๐๙. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=20&page=409&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=20&A=11651 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=20&A=11651#p409 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 20 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_20 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu20 https://84000.org/tipitaka/english/?index_20
จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๐๙.
|
บันทึก ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]