พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๑ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๓ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต
หน้าที่ ๗-๘.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต [๑. ปฐมปัณณาสก์]
                                                                 ๑. ภัณฑคามวรรค ๕. อนุโสตสูตร
			ส่วนนรชนผู้ปฏิบัติชอบในมารดาบิดา
		ตถาคตสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือสาวกของตถาคตนั้น
		ย่อมประสพบุญเป็นอันมาก
		เพราะการประพฤติธรรมในมารดาบิดานั้น
		บัณฑิตทั้งหลายจึงสรรเสริญนรชนนั้นในโลกนี้แล
		เขาจากโลกนี้ไปแล้วจึงบันเทิงในสวรรค์
ทุติยขตสูตรที่ ๔ จบ
๕. อนุโสตสูตร
ว่าด้วยบุคคลผู้ไปตามกระแส
	[๕] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้มีปรากฏอยู่ในโลก
	บุคคล ๔ จำพวก๑- ไหนบ้าง คือ
		๑. บุคคลผู้ไปตามกระแส	๒. บุคคลผู้ไปทวนกระแส
		๓. บุคคลผู้มีภาวะตั้งมั่น  	๔. บุคคลผู้ลอยบาปข้าม๒- ถึงฝั่งดำรงอยู่บนบก๓-
	บุคคลผู้ไปตามกระแส เป็นอย่างไร
	คือ บุคคลบางคนในโลกนี้เสพกาม๔- และทำบาปกรรม๕- นี้เรียกว่าบุคคลผู้ไป
ตามกระแส
@เชิงอรรถ :
@๑ ดู อภิ.ปุ. (แปล) ๓๖/๑๘๘/๒๑๖
@๒ หมายถึงข้ามพ้นโอฆะได้ (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๕/๒๘๑)
@๓ บนบก ในที่นี้หมายถึงพระนิพพาน (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๕/๒๘๑)
@๔ เสพกาม ในที่นี้หมายถึงเสพวัตถุกาม (องฺ.จตุกฺก.อ. ๒/๕/๒๘๑)
@๕ บาปกรรม ในที่นี้หมายถึงการฆ่าสัตว์เป็นต้น (องฺ.จตุกฺก. อ. ๒/๕/๒๘๑)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๑ หน้า : ๗}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต [๑. ปฐมปัณณาสก์]
                                                                 ๑. ภัณฑคามวรรค ๕. อนุโสตสูตร
	บุคคลผู้ไปทวนกระแส เป็นอย่างไร
	คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ไม่เสพกามและไม่ทำบาปกรรม แม้มีทุกข์ทางกาย
และทุกข์ทางใจ ร้องไห้น้ำตานองหน้า ก็ยังประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ได้
นี้เรียกว่าบุคคลผู้ไปทวนกระแส
	บุคคลผู้มีภาวะตั้งมั่น เป็นอย่างไร
	คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ เพราะโอรัมภาคิยสังโยชน์ (สังโยชน์เบื้องต่ำ) ๕
ประการสิ้นไป เป็นโอปปาติกะ๑- ปรินิพพานในภพนั้น ไม่หวนกลับจากโลกนั้นอีก
นี้เรียกว่าบุคคลผู้มีภาวะตั้งมั่น
	บุคคลผู้ลอยบาปข้ามถึงฝั่งดำรงอยู่บนบก เป็นอย่างไร
	คือ บุคคลบางคนในโลกนี้ทำให้แจ้งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติอันไม่มีอาสวะ
เพราะอาสวะสิ้นไปด้วยปัญญาอันยิ่งเองเข้าถึงอยู่ในปัจจุบัน นี้เรียกว่าบุคคลผู้ลอย
บาปข้ามถึงฝั่งดำรงอยู่บนบก
	ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้แลมีปรากฏอยู่ในโลก
		ในโลกนี้ชนผู้ไม่สำรวมในกามทั้งหลาย
		ยังไม่ปราศจากราคะ บริโภคกามตามปกติ
		ถูกตัณหาครอบงำ เข้าถึงชาติและชราเสมอ
		ชื่อว่าผู้ไปตามกระแส
		เพราะเหตุนั้นแล บุคคลผู้เป็นนักปราชญ์
		มีสติตั้งมั่นในโลกนี้ ไม่เสพกามและไม่ทำบาปกรรม
		แม้มีทุกข์ก็ยังละกามได้
		บัณฑิตทั้งหลายเรียกบุคคลผู้เป็นนักปราชญ์นั้นว่า
		ผู้ไปทวนกระแส
@เชิงอรรถ :
@๑ โอปปาติกะ หมายถึงสัตว์ที่เกิดและเติบโตเต็มที่ทันที และเมื่อจุติ (ตาย) ก็หายวับไป ไม่ทิ้งซากศพไว้
@เช่น เทวดาและสัตว์นรก (ที.สี.อ. ๑๗๑/๑๔๙)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๑ หน้า : ๘}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๑ หน้าที่ ๗-๘.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=21&page=7&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=21&A=178
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=21&A=178#p7
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 21 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_21
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu21
https://84000.org/tipitaka/english/?index_21