พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๕๙๙-๖๐๐.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๓. มหาวรรค]
                                                                 ๒. ปธานสูตร
	[๔๓๓] พระผู้มีพระภาคได้ตรัสตอบมารผู้กล่าวอย่างนั้นว่า
	          มารผู้มีบาป ผู้เป็นเผ่าพันธุ์ของคนประมาท
	          ท่านมาที่นี้มีความประสงค์ใด
	[๔๓๔] เราไม่มีความต้องการบุญแม้แต่น้อย
	          ความจริง ท่านผู้เป็นมาร
	          ควรไปบอกแก่คนผู้ต้องการบุญ
	[๔๓๕] เพราะเหตุไร ท่านจึงเฝ้าเพียรถามเรา
	          ผู้มีทั้งศรัทธา ตบะ วิริยะ และปัญญา
	          ผู้มีจิตมุ่งมั่น มีความเป็นอยู่อย่างนี้
	[๔๓๖] กระแสแม่น้ำทุกสาย ลมนี้สามารถพัดให้เหือดแห้งได้
	          แต่ว่าเลือดของเราผู้มีจิตมุ่งมั่นไม่เหือดแห้งไปแม้สักหยดเลย
	[๔๓๗] เมื่อเลือดกำลังเหือดแห้งไป ดี เสลดก็กำลังเหือดแห้งไปด้วย
	          และเมื่อเนื้อกำลังจะหมดสิ้นไป แต่จิตของเราก็ยิ่งผ่องใส
	          สติ และปัญญาก็ผ่องใส สมาธิของเราก็ยิ่งตั้งมั่นขึ้นไปอีก
	[๔๓๘] เรานั้นถึงจะได้รับทุกขเวทนาอันแรงกล้าอยู่อย่างนี้
	          จิตก็หาได้หวนคนึงถึงกามทั้งหลายไม่
	          ท่านจงคอยดูภาวะที่เราเป็นสัตว์บริสุทธิ์
	[๔๓๙] กิเลสกามทั้งหลาย เราเรียกว่าเสนากองที่ ๑ ของท่าน
	          ความไม่ยินดี เราเรียกว่าเสนากองที่ ๒ ของท่าน
	          ความหิวกระหาย เราเรียกว่าเสนากองที่ ๓ ของท่าน
	          ตัณหา(ความทะยานอยาก) เราเรียกว่าเสนากองที่ ๔ ของท่าน
	[๔๔๐] ถีนมิทธะ(ความหดหู่และเซื่องซึม)
	          เราเรียกว่าเสนากองที่ ๕ ของท่าน
	          ความกลัว เราเรียกว่าเสนากองที่ ๖ ของท่าน
	          วิจิกิจฉา(ความลังเลสงสัย) เราเรียกว่าเสนากองที่ ๗ ของท่าน
	          มักขะ(ความลบหลู่คุณท่าน) และถัมภะ(ความหัวดื้อ)
	          เราเรียกว่าเสนากองที่ ๘ ของท่าน
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๕๙๙}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๓. มหาวรรค]
                                                                 ๒. ปธานสูตร
	[๔๔๑] ลาภ ความสรรเสริญ สักการะ และยศที่ได้มาที่ผิดๆ
	          เราเรียกว่าเสนากองที่ ๙ ของท่าน
	          การยกตนและข่มผู้อื่น เราเรียกว่าเสนากองที่ ๑๐ ของท่าน
	[๔๔๒] มารเอ๋ย เสนาของท่านผู้มีธรรมดำนี้
	          มีปกติประหารสมณพราหมณ์
	          คนขลาดเอาชนะเสนานั้นไม่ได้
	          แต่คนกล้า เอาชนะเสนามารได้แล้วย่อมได้รับสุข๑-
	[๔๔๓] แม้เรานี้ก็รักษาหญ้ามุงกระต่ายไว้
	          น่าติเตียน(ถ้า)ชีวิตของเรา(จะพ่ายแพ้)
	          เราตายเสียในสงครามประเสริฐกว่า
	          แพ้แล้วเป็นอยู่จะประเสริฐอะไร
	[๔๔๔] สมณพราหมณ์บางพวกตกอยู่ในอำนาจเสนาของท่านแล้ว
	          ย่อมไม่ปรากฏเกียรติคุณ
	          และย่อมไม่รู้ทางที่เหล่าท่านผู้มีวัตรดีดำเนินไปอยู่
	[๔๔๕] เราได้เห็นมารขี่ช้างเป็นพาหนะ
	          นำเสนาออกมาโดยรอบทิศ
	          จึงเตรียมเผชิญหน้าเพื่อจะต่อสู้
	          โดยมั่นใจว่า มารอย่าหวังที่จะให้เราลุกจากที่
	[๔๔๖] ชาวโลกพร้อมทั้งเทวโลก
	          ไม่สามารถเอาชนะเสนาของท่านนั้นได้
	          แต่เราจะใช้ปัญญาเป็นอาวุธ
	          ทำลายเสนาท่านนั้นให้พินาศ
	          เหมือนคนใช้ก้อนหินทุบภาชนะดิน
	          ทั้งที่ยังไม่ได้เผาและที่เผาแล้วให้แตกไป ฉะนั้น
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๒๘/๑๑๖, ๖๘/๒๑๐-๒๑๑, ขุ.จู. (แปล) ๓๐/๔๗/๑๙๘
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๖๐๐}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๕๙๙-๖๐๐.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=25&page=599&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=25&A=15990
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=25&A=15990#p599
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu25
https://84000.org/tipitaka/english/?index_25