พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๖๙๔-๖๙๕.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๔. อัฏฐกวรรค]
                                                                 ๕. ปรมัฏฐกสูตร
๕. ปรมัฏฐกสูตร๑-
ว่าด้วยผู้ยึดถือทิฏฐิของตนว่ายอดเยี่ยม
	(พระผู้มีพระภาคตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายดังนี้)
	[๘๐๓] สัตว์เกิดผู้ยึดถือในทิฏฐิทั้งหลายว่า ยอดเยี่ยม
	          ย่อมทำทิฏฐิใดให้ยิ่งใหญ่ในโลก
	          กล่าวทิฏฐิอื่นทุกอย่างนอกจากทิฏฐินั้นว่า เลว
	          เพราะฉะนั้น สัตว์เกิดนั้นจึงไม่ล่วงพ้นการวิวาทไปได้
	[๘๐๔] เจ้าลัทธิเห็นอานิสงส์ใดในตน ในรูปที่เห็น
	          ในเสียงที่ได้ยิน ในศีลและวัตร หรือในอารมณ์ที่รับรู้
	          เจ้าลัทธินั้นยึดมั่นทิฏฐินั้นในลัทธิของตนนั้น
	          เห็นทิฏฐิอื่นทั้งปวงโดยความเป็นของเลว
	[๘๐๕] บุคคลอาศัยศาสดาใด เห็นศาสดาอื่นว่า เลว
	          ผู้ฉลาดทั้งหลายเรียกศาสดานั้นว่า เป็นเครื่องร้อยรัด
	          เพราะฉะนั้นแล ภิกษุจึงไม่ควรอาศัยรูปที่เห็น
	          เสียงที่ได้ยิน อารมณ์ที่รับรู้ หรือศีลและวัตร
	[๘๐๖] ภิกษุไม่พึงกำหนดทิฏฐิในโลกด้วยญาณ หรือแม้ด้วยศีลและวัตร
	          ไม่พึงเอาตนเข้าไปเทียบว่าเสมอเขา
	          ไม่พึงสำคัญตนว่าด้อยกว่าเขา หรือเลิศกว่าเขา
	[๘๐๗] ภิกษุนั้นละอัตตาแล้ว ไม่ยึดถือ ไม่สร้างนิสัยแม้ด้วยญาณ
	          เมื่อชนทั้งหลายแตกกัน
	          ภิกษุนั้นก็ไม่เข้าเป็นฝักเป็นฝ่าย
	          ภิกษุนั้นไม่ถือแม้ทิฏฐิอะไรๆ
@เชิงอรรถ :
@๑ ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๓๑-๓๘/๑๒๓-๑๔๑
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๖๙๔}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๔. อัฏฐกวรรค]
                                                                 ๖. ชราสูตร
	[๘๐๘] พระอรหันต์ใดผู้ไม่มีความคะนึงหาในส่วนสุดทั้ง ๒ ด้าน
	          ในโลกนี้ ในภพน้อยภพใหญ่ ในโลกนี้หรือในโลกหน้า
	          พระอรหันต์นั้นจึงไม่มีเครื่องอยู่อะไรๆ
	          ความตกลงใจในธรรมทั้งหลายแล้วถือมั่นก็ไม่มี
	[๘๐๙] พระอรหันต์นั้นไม่มีทิฏฐิอันสัญญากำหนดไว้แม้นิดเดียว
	          ในรูปที่เห็น ในเสียงที่ได้ยิน หรือในอารมณ์ที่รับรู้ในโลกนี้
	          ใครๆ ในโลกนี้ จะพึงกำหนดพระอรหันต์นั้น
	          ผู้เป็นพราหมณ์ไม่ยึดถือทิฏฐิอยู่ด้วยเหตุอะไรเล่า
	[๘๑๐] พระอรหันตขีณาสพทั้งหลาย
	          ย่อมไม่กำหนด ไม่เชิดชู(ตัณหาและทิฏฐิ)ไว้
	          แม้ธรรมทั้งหลาย๑- พระอรหันต์เหล่านั้นก็ไม่ปรารถนา
	          พระอรหันต์ผู้เป็นพราหมณ์นั้น ใครๆ ก็นำไปด้วยศีลและวัตรไม่ได้
	          เป็นผู้ถึงฝั่ง๒- ไม่กลับมา เป็นผู้คงที่
ปรมัฏฐกสูตรที่ ๕ จบ
๖. ชราสูตร๓-
ว่าด้วยชรา
	(พระผู้มีพระภาคตรัสแก่พุทธบริษัทชาวเมืองสาเกตดังนี้)
	[๘๑๑] ชีวิตนี้น้อยนัก มนุษย์ย่อมตายภายใน ๑๐๐ ปี
	          แม้หากผู้ใดจะมีชีวิตอยู่เกินไปกว่านั้น
	          ผู้นั้นก็จะตายเพราะชราแน่แท้
@เชิงอรรถ :
@๑ ธรรมทั้งหลาย ในที่นี้หมายถึงทิฏฐิ ๖๒ (ขุ.สุ.อ. ๒/๘๑๐/๓๖๗)
@๒ ฝั่ง หมายถึงอมตนิพพาน ได้แก่ ธรรมเป็นที่ระงับสังขารทั้งปวงเป็นที่สลัดทิ้งอุปธิทั้งปวง เป็นต้น
@(ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๓๘/๑๓๘)
@๓ ดูเทียบ ขุ.ม. (แปล) ๒๙/๓๙-๔๘/๑๔๒-๑๖๘
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๖๙๕}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๖๙๔-๖๙๕.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=25&page=694&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=25&A=18703
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=25&A=18703#p694
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu25
https://84000.org/tipitaka/english/?index_25