พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต
หน้าที่ ๗๖๖-๗๖๗.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๕. ปารายนวรรค]
                                                                 ๑๑. ชตุกัณณิมาณวกปัญหา
๑๑. ชตุกัณณิมาณวกปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของชตุกัณณิมาณพ
	[๑๑๐๓] (ชตุกัณณิมาณพทูลถามดังนี้)
	            ข้าแต่พระวีระ ข้าพระองค์ได้ยินว่า
	            พระองค์ไม่มีความใคร่กาม ล่วงพ้นห้วงกิเลส
	            จึงมาเฝ้าเพื่อทูลถามพระองค์ผู้ไม่มีกาม
	            ข้าแต่พระสหชเนตร๒- ขอพระองค์โปรดตรัสบอกสันติบท
	            ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ขอพระองค์โปรดตรัสบอกธรรม
	            อันแท้จริงนั้นแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด
	[๑๑๐๔] อนึ่ง พระผู้มีพระภาคทรงครอบงำกามทั้งหลายด้วยพระเดช
	            เคลื่อนไหว(อิริยาบถ)อยู่
	            เหมือนดวงอาทิตย์มีแสงสว่างส่องแสงปกคลุมทั่วปฐพี
	            พระองค์ผู้มีพระปัญญาอันไพบูลย์
	            ขอพระองค์โปรดตรัสบอกธรรมเป็นเครื่องละชาติ และชราในโลกนี้
	            ซึ่งข้าพระองค์จะพึงรู้แจ้ง แก่ข้าพระองค์ผู้มีปัญญาน้อยด้วยเถิด
	[๑๑๐๕] (พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ชตุกัณณิ)
	            เธอจงกำจัดความติดใจในกามทั้งหลายเสีย
	            เห็นเนกขัมมะ๓- โดยความเป็นธรรมเกษมแล้ว
	            ควรสลัดกิเลสเครื่องกังวลที่ยึดถือ
	            หรือว่ากิเลสเครื่องกังวลอย่าได้มีแก่เธอ
@เชิงอรรถ :
@๑ ดูเทียบ ขุ.จู. (แปล) ๓๐/๑๒๑-๑๒๕/๒๘-๒๙
@๒ พระสหชเนตร ในที่นี้หมายถึงผู้มีพระเนตร คือ พระสัพพัญญุตญาณ (ขุ.สุ.อ. ๒/๑๑๐๓/๔๔๗)
@๓ เนกขัมมะ ในที่นี้หมายถึงนิพพาน และข้อปฏิบัติที่ให้ถึงนิพพาน (ขุ.สุ.อ. ๒/๑๑๐๕/๔๔๘)
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๗๖๖}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต [๕. ปารายนวรรค]
                                                                 ๑๒. ภัทราวุธมาณวกปัญหา
	[๑๑๐๖] เธอจงทำกิเลสที่ปรารภสังขารในส่วนเบื้องต้นให้เหือดแห้งไป
	            กิเลสเครื่องกังวลที่ปรารภสังขารในส่วนภายหลังอย่าได้มีแก่เธอ
	            ถ้าเธอจักไม่ถือสังขารในส่วนท่ามกลางไว้
	            ก็จักเป็นผู้เข้าไปสงบเที่ยวไป
	[๑๑๐๗] พราหมณ์ อาสวะทั้งหลายอันเป็นเหตุให้ถึงอำนาจแห่งมัจจุ
	            ไม่มีแก่บุคคลนั้น ผู้คลายความติดใจในนามรูป
	            โดยประการทั้งปวง
ชตุกัณณิมาณวกปัญหาที่ ๑๑ จบ
๑๒. ภัทราวุธมาณวกปัญหา๑-
ว่าด้วยปัญหาของภัทราวุธมาณพ
	[๑๑๐๘] (ภัทราวุธมาณพทูลถามดังนี้)
	            ข้าพระองค์ขอทูลอาราธนาพระองค์
	            ผู้ละห้วงน้ำคืออาลัยได้ ตัดตัณหาได้
	            ไม่มีตัณหาเหตุให้หวั่นไหว ทรงละความเพลิดเพลินได้
	            ข้ามห้วงกิเลสได้ หลุดพ้นแล้ว
	            ละการกำหนดได้ มีพระปัญญาดี
	            ชนทั้งหลายครั้นได้ฟังพระดำรัสของพระองค์ผู้นาคะแล้ว
	            จึงกลับไปจากที่นี้
	[๑๑๐๙] ข้าแต่พระวีระ ชนต่างๆ จากชนบททั้งหลาย
	            มาชุมนุมกัน(ในที่นี้)
@เชิงอรรถ :
@๑ ขุ.จู. (แปล) ๓๐/๑๒๖-๑๒๙/๒๙-๓๐
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๕ หน้า : ๗๖๗}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๗๖๖-๗๖๗.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=25&page=766&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=25&A=20726
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=25&A=20726#p766
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 25 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_25
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu25
https://84000.org/tipitaka/english/?index_25