บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||||
พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ [ฉบับมหาจุฬาฯ] ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา หน้าที่ ๓๐๙.
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [๑. เอกกนิบาต]
๒. ทุติยวรรค ๘. สิงคาลเถรคาถา
๖. เพลัฏฐสีสเถรคาถา ภาษิตของพระเพลัฏฐสีสเถระ ทราบว่า ท่านพระเพลัฏฐสีสเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๑๖] โคอาชาไนย เจริญเต็มที่เทียมไถแล้ว ย่อมลากไถไปได้โดยไม่ลำบาก ฉันใด เราเมื่อได้ความสุข ปราศจากอามิส๑- เจือปนแล้ว วันคืนทั้งหลาย ย่อมผ่านพ้นเราไปโดยไม่ยาก ฉันนั้น๗. ทาสกเถรคาถา ภาษิตของพระทาสกเถระ ทราบว่า ท่านพระทาสกเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๑๗] เมื่อใด บุคคลผู้ถูกความง่วงเหงาครอบงำบริโภคมาก ชอบแต่นอนกลิ้งเกลือกไปมา เมื่อนั้น เขาย่อมมีปัญญาเฉื่อยชา ชอบเข้าห้องเป็นอาจิณ เหมือนสุกรอ้วนที่เขาขุนด้วยเศษอาหาร (นอนกลิ้งเกลือกไปมา)๘. สิงคาลเถรคาถา ภาษิตของพระสิงคาลเถระ ทราบว่า ท่านพระสิงคาลเถระได้กล่าวคาถาไว้ดังนี้ว่า [๑๘] ภิกษุอยู่ในป่าเภสกฬาวัน พิจารณาแผ่นดินคืออัตภาพนี้ ด้วยเข้าใจว่า เป็นกระดูกล้วน เป็นอารมณ์ ย่อมชื่อว่าเป็นทายาทของพระพุทธเจ้า เราเข้าใจว่า ท่านรูปนั้นเห็นจะละกามราคะได้เร็วพลันแน่แท้ @เชิงอรรถ : @๑ ความสุขจากผลสมาบัติที่ไม่เจือด้วยอามิส ๓ คือ อามิสคือกาม อามิสคือโลก อามิสคือวัฏฏะ @(ขุ.เถร.อ. ๑/๑๖/๑๐๒) {ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๓๐๙}
เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๐๙. https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=26&page=309&pages=1&edition=mcu ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=26&A=8728 https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=26&A=8728#p309 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 26 :- https://84000.org/tipitaka/read/?index_26 https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu26 https://84000.org/tipitaka/english/?index_26
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๐๙.
บันทึก ๑๗ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]