พระไตรปิฏกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา
หน้าที่ ๔๐๘-๔๐๙.

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [๖. ฉักกนิบาต]
                                                                 ๕. มาลุงกยปุตตเถรคาถา
	[๓๙๗] ร่างกายกลางวัน กลางคืน ก็เหมือนกัน
	          กลางคืน กลางวัน ก็เหมือนกัน
	          ในกาลก่อนกับภายหลัง ก็เหมือนกัน
	          ภายหลัง กับกาลก่อนก็เหมือนกัน
	[๓๙๘] อิสรชนผู้เพียบพร้อมด้วยกามสุข
	          ที่เขาบำเรอด้วยดนตรีเครื่องห้า ย่อมไม่ยินดีเช่นนั้น
	          เหมือนกับเราผู้มีจิตแน่วแน่
	          พิจารณาเห็นธรรมแจ่มแจ้งโดยชอบ
๕. มาลุงกยปุตตเถรคาถา
ภาษิตของพระมาลุงกยบุตรเถระ
	(พระมาลุงกยบุตรเถระแสดงธรรมด้วย ๖ คาถาไว้ดังนี้ว่า)
	[๓๙๙] ตัณหา ย่อมเจริญแก่มนุษย์ ผู้ประพฤติประมาท
	          เหมือนเถาย่านทรายเจริญอยู่ในป่า
	          เขาย่อมเร่ร่อนไปมา
	          เหมือนวานรที่ต้องการผลไม้ เที่ยวเร่ร่อนไปในป่า
	[๔๐๐] ตัณหาที่เลวทรามซ่านไปในโลกนี้
	          ย่อมครอบงำบุคคลใดไว้ได้
	          ความโศกย่อมเจริญแก่บุคคลนั้น
	          เหมือนหญ้าคมบางที่ถูกฝนตกรดแล้วเจริญงอกงามขึ้น
	[๔๐๑] ส่วนบุคคลใด ครอบงำตัณหาที่เลวทรามนั้น
	          ซึ่งล่วงได้ยาก ในโลกไว้ได้
	          ความโศกย่อมตกไปจากบุคคลนั้น
	          เหมือนหยาดน้ำกลิ้งตกไปจากใบบัว
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๔๐๘}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา [๖. ฉักกนิบาต]
                                                                 ๖. สัปปทาสเถรคาถา
	[๔๐๒] เพราะเหตุนั้น เราขอเตือนท่านทั้งหลาย
	          ขอท่านทั้งหลายที่ประชุมกันในที่นี้ จงมีความเจริญ
	          ขอท่านทั้งหลายจงขุดรากเหง้าแห่งตัณหา
	          เหมือนผู้ต้องการหญ้าแฝกขุดหญ้าแฝกอยู่
	          มารอย่าได้ระรานท่านทั้งหลายอยู่ร่ำไป
	          เหมือนกระแสน้ำระรานไม้อ้อ
	[๔๐๓] ท่านทั้งหลาย จงทำตามพระพุทธพจน์
	          ขณะอย่าได้ล่วงเลยท่านทั้งหลายไปเสีย
	          เพราะเหล่าชนที่ปล่อยให้ขณะล่วงเลยไป
	          แออัดกันในนรก เศร้าโศกอยู่
	[๔๐๔] ความประมาทคือความเลินเล่อ จัดเป็นธุลี
	          ธุลีเกิดจากความประมาท
	          บุคคลพึงถอนลูกศรที่เสียบอยู่ในหทัยของตน
	          ด้วยความไม่ประมาท และด้วยวิชชาเถิด
๖. สัปปทาสเถรคาถา
ภาษิตของพระสัปปาทเถระ
	(พระสัปปทาสเถระได้กล่าว ๖ คาถาไว้ดังนี้ว่า)
	[๔๐๕] ตั้งแต่เราบวชมาได้ ๒๕ พรรษา
	          ไม่ได้ความสงบใจ แม้เพียงดีดนิ้วมือ
	[๔๐๖] เราไม่ได้เอกัคคตาจิต๑- ถูกกามราคะรบกวน
	          ประคองแขนคร่ำครวญ
	          ไม่ยอมออกจากวิหารโดยคิดว่า
@เชิงอรรถ :
@๑ จิตมีอารมณ์เป็นหนึ่ง
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๒๖ หน้า : ๔๐๙}

เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับ มจร. เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๔๐๘-๔๐๙.
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_page.php?book=26&page=408&pages=2&edition=mcu
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :-
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=26&A=11379
https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_line.php?B=26&A=11379#p408
สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ 26 :-
https://84000.org/tipitaka/read/?index_26
https://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu26
https://84000.org/tipitaka/english/?index_26