ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม  
อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลีอักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๒)

หน้าที่ ๘.

ปริเทเวหิ. ทุกฺเขหีติ กายปฏิปีฬนทุกฺเขหิ. โทมนสฺเสหีติ มโนวิฆาตโทมนสฺเสหิ. อุปายาเสหีติ อธิมตฺตายาสลกฺขณอุปายาเสหิ. ทุกฺขสฺมาติ สกลวฏฺฏทุกฺขโต. ปชหตีติ มคฺเคน ปชหติ. ปหายาติ เอตฺถ ปน ผลกฺขโณ กถิโต. อิมสฺมึ สุตฺเต วฏฺฏวิวฏฺฏํ กถิตํ. ๗. กณฺหสุตฺตวณฺณนา [๗] สตฺตเม กณฺหาติ น กาฬวณฺณตาย กณฺหา, กณฺหตาย ปน อุปเนนฺตีติ นิปฺผตฺติกาฬตาย กณฺหา. สรเสนาปิ วา สพฺพากุสลา ธมฺมา กณฺหา เอว. น หิ เตสํ อุปฺปตฺติยา จิตฺตํ ปภสฺสรํ โหติ. อหิริกนฺติ อหิริกภาโว. อโนตฺตปฺปนฺติ อโนตฺตปฺปิภาโว. ๑- ๘. สุกฺกสุตฺตวณฺณนา [๘] อฏฺฐเม สุกฺกาติ น วณฺณสุกฺกตาย สุกฺกา, สุกฺกตาย ปน อุปเนนฺตีติ นิปฺผตฺติสุกฺกตาย สุกฺกา. สรเสนาปิ วา สพฺเพ กุสลา ธมฺมา สุกฺกาเอว. เตสญฺหิ อุปฺปตฺติยา จิตฺตํ ปภสฺสรํ โหติ. หิรี จ โอตฺตปฺปํ จาติ เอตฺถ ปาปโต ชิคุจฺฉนลกฺขณา หิรี, ภายนลกฺขณํ โอตฺตปฺปํ. ยมฺปเนตฺถ วิตฺถารโต วตฺตพฺพํ สิยา, ตํ วิสุทฺธิมคฺเค วุตฺตเมว. ๙. จริยสุตฺตวณฺณนา [๙] นวเม โลกํ ปาเลนฺตีติ โลกํ สนฺธาเรนฺติ ฐเปนฺติ รกฺขนฺติ. นยิธ ปญฺญาเยถ มาตาติ อิมสฺมึ โลเก ชนิกา มาตา "อยํ เม มาตา"ติ ครุจิตฺตีการวเสน น ปญฺญาเยถ. อวเสสปเทสุปิ เอเสว นโย. สมฺเภทนฺติ สงฺกรํ มริยาทเภทํ วา. ยถา อเชฬกาติอาทีสุ เอเต หิ สตฺตา "อยํ เม มาตา"ติ "มาตุจฺฉา"ติ @เชิงอรรถ: ฉ.ม.,อิ. อโนตฺตาปิภาโว

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๙.

วาติ ครุจิตฺตีการวเสน น ชานนฺติ. ยํ วตฺถุํ นิสฺสาย อุปฺปนฺนา, ตตฺเถว วิปฺปฏิปชฺชนฺติ. ตสฺมา อุปมํ อาหรนฺโต "ยถา อเชฬกา"ติอาทิมาห. ๑๐. วสฺสูปนายิกสุตฺตวณฺณนา [๑๐] ทสเม ๑- อตฺถุปฺปตฺติยํ วุตฺตํ. กตรอตฺถุปฺปตฺติยํ? มนุสฺสานํ อุชฺฌายเน. ภควตา หิ ปฐมโพธิยํ วีสติ วสฺสานิ วสฺสูปนายิกา อปญฺญตฺตา อโหสิ. ภิกฺขู อนิพทฺธวาสา ๒- คิเมฺหปิ เหมนฺเตปิ ๒- อุตุวสฺเสปิ ยถาสุขํ วิจรึสุ. เต ทิสฺวา มนุสฺสา "กถญฺหิ นาม สมณา สกฺยปุตฺติยา เหมนฺตํปิ คิมฺหํปิ วสฺสํปิ จาริกํ จริสฺสนฺติ หริตานิ ติณานิ สมฺมทฺทนฺตา เอกินฺทฺริยํ ชีวํ วิเหเฐนฺตา พหู ขุทฺทเก ปาเณ สงฺฆาตํ อาปาเทนฺตา. อิเม หิ นาม อญฺญติตฺถิยา ทุรกฺขาตธมฺมา วสฺสาวาสํ อลฺลียิสฺสนฺติ สงฺคาหยิสฺสนฺติ, ๓- อิเม นาม สกุณา รุกฺขคฺเค ๔- กุลาวกานิ กริตฺวา วสฺสาวาสํ อลฺลียิสฺสนฺติ สงฺคาหยิสฺสนฺตี"ติอาทีนิ วตฺวา อุชฺฌายึสุ. ตมตฺถํ ภิกฺขู ภควโต อาโรเจสุํ. ภควา ตํ อตฺถุปฺปตฺตึ กตฺวา อิมํ สุตฺตํ ทสฺเสนฺโต ปฐมํ ตาว "อนุชานามิ ภิกฺขเว วสฺสํ อุปคนฺตุนฺ"ติ ๕- เอตฺตกเมว อาห. อถ ภิกฺขูนํ "กทา นุ โข วสฺสํ อุปคนฺตพฺพนฺ"ติ อุปฺปนฺนํ วิตกฺกํ สุตฺวา "อนุชานามิ ภิกฺขเว วสฺสาเน วสฺสํ อุปคนฺตุนฺ"ติ อาห. อถโข ภิกฺขูนํ เอตทโหสิ "กติ นุ โข วสฺสูปนายิกา"ติ ภควโต เอตมตฺถํ อาโรเจสุํ. ตํ สุตฺวา สกลํปิ อิมํ สุตฺตํ ทสฺเสนฺโต เทฺวมา ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ วสฺสูปนายิกาติ วสฺสูปคมนา. ๖- ปุริมิกาติ อปรชฺชุคตาย อาสาฬฺหิยา อุปคนฺตพฺพา ปุริมกตฺติกปุณฺณมีปริโยสานา ปฐมา เตมาสี. ปจฺฉิมิกาติ มาสคตาย อาสาฬฺหิยา อุปคนฺตพฺพา ปจฺฉิมกตฺติกปริโยสานา ปจฺฉิมา เตมาสีติ. กมฺมกรณวคฺโค ปฐโม. @เชิงอรรถ: ฉ.ม.,อิ. ทสมํ ๒-๒ ฉ.ม. อิเม ปาฐา น ทิสฺสนฺติ @ ฉ.ม. สงฺกสายิสฺสนฺติ, อิ. สงฺกาสยิสฺสนฺติ. เอวมุปริปิ @ ฉ.ม.,อิ. รุกฺขคฺเคสุ วิ.มหา. ๔/๑๘๔/๒๐๓ วสฺสูปนายิกานุชานนา @ ฉ.ม.,อิ. วสฺสูปคมนานิ

             อรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้า ๘-. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=163&modeTY=2&pagebreak=1              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=15&A=163&modeTY=2&pagebreak=1              อ่านอรรถกถาแปลไทย :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=247              เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/r.php?B=20&A=1267              พระไตรปิฎกฉบับบาลีอักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=20&A=1238              The Pali Tipitaka in Roman Character :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_read.php?B=20&A=1238              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๐ http://84000.org/tipitaka/read/?index_20

อ่านหน้า[ต่าง] แรกอ่านหน้า[ต่าง] ที่แล้วไม่แสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหน้า[ต่าง] ถัดไปอ่านหน้า[ต่าง] สุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม

บันทึก ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาภาษาบาลีอักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]