บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |
| |
ฉบับหลวง ฉบับมหาจุฬาฯ บาลีอักษรไทย PaliRoman |
ปริญญาวาร [๑๓๓๔] ผู้ใดย่อมกำหนดรู้จักขุนทรีย์ ผู้นั้นย่อมกำหนดรู้ โสตินทรีย์หรือ ถูกแล้ว หรือว่า ผู้ใดย่อมกำหนดรู้โสตินทรีย์ ผู้นั้นย่อมกำหนดรู้ จักขุนทรีย์ ถูกแล้ว [๑๓๓๕] ผู้ใดย่อมกำหนดรู้จักขุนทรีย์ ผู้นั้นย่อมละโทมนัส- *สินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมละโทมนัสสินทรีย์ ผู้นั้นย่อมกำหนดรู้ จักขุนทรีย์ หามิได้ [๑๓๓๖] ผู้ใดย่อมกำหนดรู้จักขุนทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญ อนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมเจริญอนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ ผู้นั้นย่อม กำหนดรู้จักขุนทรีย์ หามิได้ [๑๓๓๗] ผู้ใดย่อมกำหนดรู้จักขุนทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญ อัญญินทรีย์หรือ ถูกแล้ว หรือว่า ผู้ใดย่อมเจริญอัญญินทรีย์ ผู้นั้นย่อมกำหนดรู้ จักขุนทรีย์ ถูกแล้ว [๑๓๓๘] ผู้ใดย่อมกำหนดรู้จักขุนทรีย์ ผู้นั้นย่อมกระทำให้ แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์ ผู้นั้นย่อม กำหนดรู้จักขุนทรีย์ หามิได้ [๑๓๓๙] ผู้ใดย่อมละโทมนัสสินทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญอนัญญา- *ตัญญัตสามีตินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมเจริญอนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ ผู้นั้นย่อม ละโทมนัสสินทรีย์ หามิได้ [๑๓๔๐] ผู้ใดย่อมละโทมนัสสินทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญอัญญิน- *ทรีย์หรือ ถูกแล้ว หรือว่า ผู้ใดย่อมเจริญอัญญินทรีย์ ผู้นั้นย่อมละโทมนัสสิน- *ทรีย์ บุคคล ๒ จำพวกย่อมเจริญอัญญินทรีย์ แต่จะละโทมนัสสินทรีย์ก็หา ไม่ ผู้มีความพร้อมเพรียงด้วยอนาคามิมรรค ย่อมเจริญอัญญินทรีย์ และย่อม ละโทมนัสสินทรีย์ [๑๓๔๑] ผู้ใดย่อมละโทมนัสสินทรีย์ ผู้นั้นย่อมทำให้แจ้ง ซึ่งอัญญาตาวินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์ ผู้นั้นย่อม ละโทมนัสสินทรีย์ หามิได้ [๑๓๔๒] ผู้ใดย่อมเจริญอนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ ผู้นั้นย่อม เจริญอัญญินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมเจริญอัญญินทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญอนัญญา- *ตัญญัสสามีตินทรีย์ หามิได้ [๑๓๔๓] ผู้ใดย่อมเจริญอนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ ผู้นั้นย่อม ทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์ ผู้นั้นย่อมละ อนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ หามิได้ [๑๓๔๔] ผู้ใดย่อมเจริญอัญญินทรีย์ ผู้นั้นย่อมทำให้แจ้งซึ่ง อัญญาตาวินทรีย์หรือ หามิได้ หรือว่า ผู้ใดย่อมทำให้แจ้งซึ่งอัญญาตาวินทรีย์ ผู้นั้นย่อมเจริญ อัญญินทรีย์ หามิได้เนื้อความพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ บรรทัดที่ ๑๔๓๖๒ - ๑๔๔๓๐. หน้าที่ ๕๘๗ - ๕๙๐. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=39&A=14362&Z=14430&pagebreak=0 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=39&siri=21 ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=39&i=1334 อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาบาลี อักษรไทย :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_read.php?B=39&A=10435 อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_read.php?B=39&A=10435 สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๙ http://84000.org/tipitaka/read/?index_39
บันทึก ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖. บันทึกล่าสุด ๓๐ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎก ฉบับหลวง. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]