บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๒๖๖.
อุทฺทิเสยฺยาถ จ ปริยาปุเณยฺยาถ จ ธาเรยฺยาถ จ อญฺเสญฺจ วาเจยฺยาถาติ ฯ อติเรกานยนตฺโถ หิ เอตฺถ จสทฺโท เตนายมตฺโถ อานีโต โหตีติ ฯ อิทานิ ยํ วุตฺตํ อิมํ สิกฺขาปทนฺติ ตํ ทสฺเสนฺโต โย ปน ภิกฺขุ เมถุนํ ธมฺมํ ปฏิเสเวยฺย ปาราชิโก โหติ อสํวาโสติ อาห ฯ เอวํ มูลจฺเฉชฺชวเสน ทฬฺหํ กตฺวา ปมปาราชิเก ปญฺตฺเต อปรมฺปิ อนุปฺปญฺตฺตตฺถาย มกฺกฏีวตฺถุ อุทปาทิ ฯ ตสฺสุปฺปตฺติทีปนตฺถเมตํ วุตฺตํ เอวญฺจิทํ ภควตา ภิกฺขูนํ สิกฺขาปทํ ปญฺตฺตํ โหตีติ ฯ ตสฺสตฺโถ ภควตา ภิกฺขูนํ อิทํ สิกฺขาปทํ เอวํ ปญฺตฺตํ โหติ จ อิทญฺจ อญฺ วตฺถุ อุทปาทีติ ฯ ปมปฺปญฺตฺติกถา นิฏฺิตา ฯ {๔๐} อิทานิ ยนฺตํ อญฺ วตฺถุ อุปฺปนฺนํ ตํ ทสฺเสตุํ เตน โข ปน สมเยนาติอาทิมาห ฯ ตตฺรายํ อนุตฺตานปทวณฺณนา ฯ มกฺกฏึ อามิเสนาติ มหาวเน ภิกฺขูนํ ขนฺติเมตฺตาทิคุณานุภาเวน นิราสงฺกจิตฺตา พหู มิคโมรกุกฺกุฏมกฺกฏาทโย ติรจฺฉานา ปธานาคารฏฺาเนสุ วิจรนฺติ ฯ ตตฺถ เอกํ มกฺกฏึ อามิเสน ยาคุภตฺตขชฺชกาทินา อุปลาเปตฺวา สงฺคณฺหิตฺวาติ วุตฺตํ โหติ ฯ ตสฺสาติ ภุมฺมวจนํ ฯ ปฏิเสวตีติ ปจุรปฏิเสวโน โหติ ฯ ปจุรตฺเถ วตฺตมานวจนํ ฯ โส ภิกฺขูติ โส เมถุนธมฺมปฏิเสวนโก ภิกฺขุ ฯ เสนาสนจาริกํ อาหิณฺฑนฺตาติ เต ภิกฺขู อาคนฺตุกา พุทฺธทสฺสนาย อาคตา ปาโตว อาคนฺตุกภตฺตานิ ลภิตฺวา กตภตฺตกิจฺจา ภิกฺขูนํ นิวาสนฏฺานานิ ปสฺสิสฺสามาติ วิจรึสุ ฯ เตน วุตฺตํ เสนาสนจาริกํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๒๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=266&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=5591&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=5591&pagebreak=1#p266
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๖๖.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]