บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๑) หน้าที่ ๕๓๒.
มนุสฺสวิคฺคหนฺติอาทิมาห ฯ อริยปุคฺคลมิสฺสกตฺตา ปเนตฺถ โมฆปุริสาติ อวตฺวา เต ภิกฺขูติ วุตฺตํ ฯ เอวํ มูลจฺเฉชฺชวเสน ทฬฺหํ กตฺวา ตติยปาราชิเก ปญฺญตฺเต อปรมฺปิ อนุปฺปญฺญตฺตตฺถาย มรณวณฺณสํวณฺณนาวตฺถุ อุทปาทิ ฯ ตสฺสุปฺปตฺติ ทีปนตฺถํ เอวญฺจิทํ ภควตาติอาทิ วุตฺตํ ฯ {๑๖๘} ตตฺถ ปฏิพทฺธจิตฺตาติ ฉนฺทราเคน ปฏิพทฺธจิตฺตา สารตฺตา อเปกฺขวนฺโตติ อตฺโถ ฯ มรณวณฺณํ สํวณฺเณมาติ ชีวิเต อาทีนวํ ทสฺเสตฺวา มรณสฺส คุณํ วณฺเณม อานิสํสํ ทสฺเสมาติ ฯ กตกลฺยาโณติอาทีสุ อยํ ปทตฺโถ ฯ กลฺยาณํ สุจิกมฺมํ กตํ ตยาติ ตฺวํ โข อสิ กตกลฺยาโณ ฯ ตถา กุสลํ อนวชฺชกมฺมํ กตํ ตยาติ กตกุสโล ฯ มรณกาเล สมฺปตฺเต ยา สตฺตานํ อุปฺปชฺชติ ภยสงฺขาตา ภีรุตา ตโต ตายนํ รกฺขณกมฺมํ กตํ ตยาติ กตภีรุตฺตาโณ ฯ ปาปํ ลามกํ กมฺมํ อกตํ ตยาติ อกตปาโป ฯ ลุทฺธํ ๑- ทารุณํ ทุสฺสีลฺยกมฺมํ อกตํ ตยาติ อกตลุทฺโธ ฯ กิพฺพิสํ สาหสิยกมฺมํ โลภาทิกฺกิเลสุสฺสทํ อกตนฺตยาติ อกตกิพฺพิโส ฯ กสฺมา อิทํ วุจฺจติ ฯ ยสฺมา สพฺพปฺปการมฺปิ กตํ ตยา กลฺยาณํ อกตํ ตยา ปาปํ เตน ตํ วทาม กึ ตุยฺหํ อิมินา โรคาภิภูตตฺตา ลามเกน ปาปเกน ทุกฺขพหุลตฺตา ทุกฺเขน ชีวิเตน มตนฺเต ชีวิตา เสยฺโยติ ตว มรณํ ชีวิตา สุนฺทรตรํ ฯ กสฺมา ฯ ยสฺมา อิโต ตฺวํ กาลกโต กตกาโล หุตฺวา กาลํ กตฺวา มริตฺวาติ อตฺโถ กายสฺส เภทา ฯเปฯ อุปปชฺชิสฺสสิ @เชิงอรรถ: ๑. ลุทฺทํ ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑ หน้าที่ ๕๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=1&page=532&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=1&A=11165&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=1&A=11165&modeTY=2&pagebreak=1#p532
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๓๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]