ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๔)

หน้าที่ ๑๗๙.

กเถนฺโต คมฺภีรํ นิปุณํ ติลกฺขณาหตํ รูปารูปปริจฺเฉทกถํ ปฏิวิชฺฌิตุํ
อสกฺโกนฺตานํ เทวานํ สํเวคชนนตฺถํ อนฺตรนฺตรา ภทฺเทกรตฺตสฺส อุทฺเทสญฺจ
วิภงฺคญฺจ อภาสิ. ตตฺรายํ เทวปุตฺโต อุคฺคณฺหนฺโต อิมา คาถาโย สทฺธึ
วิภงฺเคน อุคฺคณฺหิ, เทวตฺตสฺส ๑- ปน ปมาทาธิฏฺฐานตฺตา ทิพฺเพหิ อารมฺมเณหิ
นิปฺปีฬิยมาโน อนุปุพฺเพน สุตฺตํ สมฺมุฏฺโฐ คาถามตฺตเมว ธาเรสิ. เตนาห
"เอวํ โข อหํ ภิกฺขุ ธาเรมิ ภทฺเทกรตฺติโย คาถา"ติ.
      อุคฺคณฺหาหิ ตฺวนฺติอาทีสุ ตุณฺหีภูโต นิสีทิตฺวา สุณนฺโต อุคฺคณฺหาติ
นาม, วาจาย สชฺฌายํ กโรนฺโต ปริยาปุณาติ นาม, อญฺเญสํ วาเจนฺโต
ธาเรติ นาม. เสสเมตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                    ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                 โลมสกงฺคิยภทฺเทกรตฺตสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                            ---------
                      ๕. จูฬกมฺมวิภงฺคสุตฺตวณฺณนา
      [๒๘๙] เอวมฺเม สุตนฺติ จูฬกมฺมวิภงฺคสุตฺตํ. ตตฺถ สุโภติ โส กิร
ทสฺสนีโย อโหสิ ปาสาทิโก เตนสฺส องฺคสุภตาย สุโภเตฺวว นามํ อกํสุ.
มาณโวติ ปน ตํ ตรุณกาเล โวหรึสุ, โส มหลฺลกกาเลปิ เตเนว
โวหาเรน โวหริยติ. โตเทยฺยปุตฺโตติ โตเทยฺยสฺส นาม ปเสนทิรญฺโญ
ปุโรหิตพฺราหฺมณสฺส ปุตฺโต. โส กิร สาวตฺถิยา อวิทูเร ตุทิคาโม นาม
อตฺถิ, ตสฺส อธิปติตฺตา โตเทยฺโยติ สงฺขํ คโต. มหาธโน ปน โหติ
สตฺตาสีติโกฏิวิภโว ปรมมจฺฉรี, "ททโต โภคานํ อปริกฺขโย นาม นตฺถี"ติ
จินฺเตตฺวา กสฺสจิ กิญฺจิ น เทติ. วุตฺตมฺปิ เจตํ:-
            "อญฺชนานํ ขยํ ทิสฺวา     วมฺมิกานญฺจ สญฺจยํ
             มธูนญฺจ สมาหารํ       ปณฺฑิโต ฆรมาวเส"ติ.
@เชิงอรรถ:  สี., ก. เทวปุตฺตสฺส



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๐ หน้าที่ ๑๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=10&page=179&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=10&A=4543&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=10&A=4543&modeTY=2&pagebreak=1#p179


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]