บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑) หน้าที่ ๑๐๘.
๘-๑๐. กกุธสุตฺตาทิวณฺณนา [๙๙-๑๐๑] อฏฺฐเม กกุโธ เทวปุตโตติ อยํ กิร โกลนคเร มหาโมคฺ- คลฺลานตฺเถรสฺส อุปฏฺฐากปุตฺโต ทหรกาเลเยว เถรสฺส สนฺติเก วสนฺโต ฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา กาลกโต พฺรหฺมโลเก อุปฺปชฺชิ. ตตฺราปิ นํ กกุโธ พฺรหฺมาเตฺวว ชานนฺติ. ๑- นนฺทสีติ ตุสฺสิ. ๒- กึ ลทฺธาติ ตุฏฺฐี นาม กิญฺจิ มนาปํ ลภิตฺวา โหติ, ตสฺมา เอวมาห. กึ ชิยิตฺถาติ ยสฺส ๓- หิ กิญฺจิ มนาปํ จีวราทิวตฺถุ ชิณฺณํ ๔- โหติ, โส โสจติ, ตสฺมา เอวมาห. อรตี นาภิกีรตีติ อุกฺกณฺฐิกา ๕- นาภิภวติ. อฆชาตสฺสาติ ทุกฺขชาตสฺส, วฏฺฏทุกฺเข ฐิตสฺสาติ อตฺโถ. นนฺทิชาตสฺสาติ ชาตตณฺหสฺส. อฆนฺติ เอวรูปสฺส หิ วฏฺฏทุกฺขํ อาคตเมว โหติ. "ทุกฺขี สุขํ ปตฺถยตี"ติ หิ วุตฺตํ. อิติ อฆชาตสฺส นนฺทิ โหติ, สุขปริณาเม ๖- ปน ทุกฺขํ อาคตเมวาติ นนฺทิชาตสฺส อฆํ โหติ. อฏฺฐมํ. นวมํ วุตฺตตฺถเมว. ทสเม อานนฺทตฺเถรสฺส อนุมานพุทฺธิยา อานุภาวปฺปกาสนตฺถํ อญฺญตโรติ อาห. ทสมํ. ทุติโย วคฺโค. --------- ๓. นานาติตฺถิยวคฺค ๑-๒. สิวสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๐๒-๑๐๓] ตติยวคฺคสฺส ปฐมํ วุตฺตตฺถเมว. ทุติเย ปฏิกจฺเจวาติ ปฐมํเยว. อกฺขจฺฉินฺโนวชฺฌายตีติ อกฺขจฺฉินฺโน อวชฺฌายติ, พลวจิตฺตํ ๗- จินฺเตติ. ทุติยคาถาย อกฺขจฺฉินฺโนวาติ อกฺขจฺฉินฺโน วิย. ทุติยํ. ๓-๔. เสรีสุตฺตาทิวณฺณนา [๑๐๔-๑๐๕] ตติเย ทายโกติ ทานสีโล. ทานปตีติ ยํ ทานํ เทมิ, ตสฺส ปติ หุตฺวา เทมิ, น ทาโส น สหาโย. โย หิ อตฺตนา มธุรํ ภุญฺชติ, @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม., อิ. สญฺชานนฺติ ๒ ฉ.ม., อิ.ตุสฺสสิ ๓ สี. โย ๔ สี. จีวราทิวตฺถุ ชิณฺโณ @๕ ฉ.ม. อุกฺกณฺฐิตา ๖ ฉ.ม. สุขวิปริณาเมน ๗ ฉ.ม., อิ. พลวจินฺตนํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๐๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=108&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=2827&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=2827&modeTY=2&pagebreak=1#p108
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๐๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]