บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑) หน้าที่ ๑๓๒.
มํสโลหิตาทิมเย สรีเร กึ วตฺตพฺพํ, สรีรํ ๑- ชรํ อุเปติเยวาติ อตฺโถ. สนฺโต หเว สพฺภิ ปเวทยนฺตีติ สนฺโต สพฺภิ ๒- สทฺธึ สตํ ธมฺโม น ชรํ อุเปตีติ เอวํ ปเวทยนฺติ. สตํ ธมฺโม นาม นิพฺพานํ, ตํ น ชีรติ, อชรํ อมรนฺติ ๓- เอวํ กเถนฺตีติ อตฺโถ. ยสฺมา วา นิพฺพานํ อาคมฺม สีทนสภาวา กิเลสา ภิชฺชนฺติ, ตสฺมา ตํ สพฺภีติ วุจฺจติ. อิติ ปุริมปทสฺส การณํ ทสฺเสนฺโต "สนฺโต หเว สพฺภิ ปเวทยนฺตี"ติ อาห. อิทํ หิ วุตฺตํ โหติ:- สตํ ธมฺโม น ชรํ อุเปติ, ตสฺมา สนฺโต สพฺภิ ปเวทยนฺติ, อชรํ นิพฺพานํ สตํ ธมฺโมติ อาจิกฺขนฺตีติ อตฺโถ. สุนฺทราธิวจนํ วา เอตํ สพฺภีติ. ยํ สพฺภิธมฺมภูตํ นิพฺพานํ สนฺโต ปเวทยนฺติ กถยนฺติ, โส สตํ ธมฺโม น ชรํ อุเปตีติ ๔- อตฺโถ. ตติยํ. ๔. ปิยสุตฺตวณฺณนา [๑๑๕] จตุตฺเถ รโห คตสฺสาติ รหสิ คตสฺส. ปฏิสลฺลีนสฺสาติ นิลีนสฺส เอกีภูตสฺส. เอวเมตํ มหาราชาติ อิธ ๕- ภควา อิมํ สุตฺตํ สพฺพญฺญูภาสิตํ กโรนฺโต อาห. อนฺตเกนาธิปนฺนสฺสาติ มรเณน อชฺโฌตฺถตสฺส. จตุตฺถํ. ๕. อตฺตรกฺขิตสุตฺตวณฺณนา [๑๑๖] ปญฺจเม หตฺถิกาโยติ หตฺถิฆฏา. ๖- เสเสสุปิ เอเสว นโย. สํวโรติ ปิทหนํ. สาธุ สพฺพตฺถ สํวโรติ อิมินา กมฺมปถเภทํ อปฺปตฺตสฺส กมฺมสฺส สํวรํ ทสฺเสติ. ลชฺชีติ หิริมา. ลชฺชีคหเณน เจตฺถ โอตฺตปฺปมฺปิ คหิตเมว โหติ. ปญฺจมํ. ๖. อปฺปกสุตฺตวณฺณนา [๑๑๗] ฉฏฺเฐ อุฬาเร อุฬาเรติ ปณีเต จ พหุเก จ. มชฺชนฺตีติ มานมชฺชเนน มชฺชนฺติ. อติสารนฺติ อติกฺกมํ. กูฏนฺติ ปาสํ. ปจฺฉาสนฺติ ปจฺฉา เตสํ. ฉฏฺฐํ. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม., อิ. สรีรมฺปิ ๒ ฉ.ม., อิ. สพฺภีหิ ๓ ฉ.ม., อิ. อมตนฺติ @๔ ฉ.ม. อุเปตีติปิ ๕ สี., อิ. อิติ ๖ ก. หตฺถิฆโฏเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๓๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=132&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=3443&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=3443&modeTY=2&pagebreak=1#p132
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]