อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๗๒.

ตเวว ปาปิม จกฺขุนฺติ ยํ โลเก ติมิรการาทีหิ อุปทฺทุตํ อเนกโรคายตนํ อุปกฺกํ วิปกฺกํ อนฺตมโส กาณจกฺขุปิ สพฺพนฺตํ ตเวว ภวติ. รูปาทีสุปิ เอเสว นโย. ยํ วทนฺตีติ ยํ ภณฺฑกํ "มม อิทนฺ"ติ วทนฺติ. เย วทนฺติ มมนฺติ จาติ เย จ ปุคฺคลา "มมนฺ"ติ วทนฺติ. เอตฺถ เจ เต มโน อตฺถีติ เอเตสุ จ ฐาเนสุ ยทิ จิตฺตํ อตฺถิ. น เม สมณ โมกฺขสีติ สมณ มยฺหํ วิสยา ^๑- น มุจฺจิสฺสสิ. ยํ วทนฺตีติ ยํ ภณฺฑกํ วทนฺติ, น ตํ มยฺหํ. เย วทนฺตีติ เยปิ ปุคฺคลา เอวํ วทนฺติ, น เต อหํ. น เม มคฺคมฺปิ ทกฺขสีติ ภวโยนิคติอาทีสุ มยฺหํ คตมคฺคํปิ น ปสฺสสิ. นวมํ. ๑๐. รชฺชสุตฺตวณฺณนา [๑๕๖] ทสเม อหนํ อฆาฏยนฺติ อหนนฺเตน อฆาเฏนฺเตน. อชินํ อชาปยนฺติ ปรสฺส ธนชานึ อกโรนฺเตน อกาเรนฺเตน. ^๒- อโสจํ อโสจาปยนฺติ อโสเจนฺเตน ^๓- อโสจยนฺเตน. ^๔- อิติ ภควา อธมฺมิกราชูนํ รชฺเช วิชิเต ทณฺฑกรปีฬิเต มนุสฺเส ทิสฺวา การุญฺญวเสน เอวํ จินฺเตสิ. อุปสงฺกมีติ "สมโณ โคตโม `สกฺกา นุโข รชฺชํ กาเรตุนฺ'ติ จินฺเตสิ, รชฺชํ กาเรตุกาโม ภวิสฺสติ, รชฺชํ จ นาเมตํ ปมาทฏฺฐานํ, รชฺชํ กาเรนฺเต สกฺกา โอตารํ ลภิตุํ, คจฺฉามิ อุสฺสาหมสฺส ชเนสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา อุปสงฺกมิ. อิทฺธิปาทาติ อิชฺฌนกโกฏฺฐาสา. ภาวิตาติ วฑฺฒิตา. พหุลีกตาติ ปุนปฺปุนํ กตา. ยานีกตาติ ยุตฺตยานํ วิย กตา. วตฺถุกตาติ ปติฏฺฐฏฺเฐน วตฺถุกตา. อนุฏฺฐิตาติ อวิชหิตา นิจฺจานุพทฺธา. ปริจิตาติ สาตจฺจกิริยาย สุปริจิตา กตา อิสฺสาสสฺส อวิราธิตเวธิหตฺโถ วิย. สุสมารทฺธาติ สุฏฺฐุ สมารทฺธา ปริปุณฺณภาวนา. อธิมุจฺเจยฺยาติ จินฺเตยฺย. ปพฺพตสฺสาติ ปพฺพโต ภเวยฺย. ทฺวิตฺตาวาติ ติฏฺฐตุ เอโก ปพฺพโต, ทฺวิกฺขตฺตุํปิ ตาว มหนฺโต สุวณฺณปพฺพโต เอกสฺส นาลํ, น ปริยตฺโตติ อตฺโถ. อิติ วิทฺวา สมญฺจเรติ เอวํ ชานนฺโต สมํ จเรยฺย. ยโตนิทานนฺติ ทุกฺขํ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วิสยโต ^๒ ฉ.ม.,อิ. อการาเปนฺเตน @^๓ ฉ.ม., อิ. อโสจนฺเตน ^๔ ฉ.ม., อิ. อโสจาปยนฺเตน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๗๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=172&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=4484&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=4484&modeTY=2&pagebreak=1#p172