ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๑)

หน้าที่ ๒๘๒.

เอตํ อนุปายมนสิการํ วชฺเชหิ. สตฺถารนฺติ อิมาย คาถาย ปาสาทิกํ กมฺมฏฺานํ
กเถติ. ปีติสุขมสํสยนฺติ เอกํเสเนว พลวปีติญฺจ สุขญฺจ อธิคมิสฺสสิ. เอกาทสมํ.
                       ๑๒. มชฺฌนฺหิกสุตฺตวณฺณนา
      [๒๓๒] ทฺวาทสเม ยํ วตฺตพฺพํ, ตํ เทวตาสํยุตฺเต นนฺทนวคฺเค วุตฺตเมว.
ทฺวาทสมํ.
                      ๑๓. ปากตินฺทฺริยสุตฺตวณฺณนา
      [๒๓๓] เตรสมํ เทวปุตฺตสํยุตฺเต ชนฺตุเทวปุตฺตสุตฺเต วิตฺถาริตเมว. เตรสมํ.
                      ๑๔. *- ปทุมปุปฺผสุตฺตวณฺณนา
      [๒๓๔] จุทฺทสเม อชฺฌภาสีติ ตํ ภิกฺขุํ นาเฬ คเหตฺวา ปทุมํ
สิงฺฆมานํ ๑- ทิสฺวาว "อยํ ภิกฺขุ สตฺถุ สนฺติเก กมฺมฏฺานํ คเหตฺวา สมณธมฺมํ
กาตุํ อรญฺ ปวิฏฺโ คนฺธารมฺมณํ อุปนิชฺฌายติ, สฺวายํ อชฺช อุปสิงฺฆิตฺวา ๒-
เสฺวปิ ปุนทิวเสปิ อุปสิงฺฆิสฺสติ, เอวมสฺส สา คนฺธตณฺหา วฑฺฒิตฺวา ทิฏฺธมฺมิก-
สมฺปรายิกํ อตฺถํ นาเสสฺสติ, มา มยิ ปสฺสนฺติยา นสฺสตุ, โจเทสฺสามิ นนฺ"ติ
อุปสงฺกมิตฺวา อภาสิ.
      เอกงฺคเมตํ เถยฺยานนฺติ เถนิตพฺพานํ รูปารมฺมณาทีนํ ปญฺจนฺนํ
โกฏฺาสานํ อิทํ เอกํ องฺคํ, เอกโกฏฺาโสติ อตฺโถ. น หรามีติ น คเหตฺวา
คจฺฉามิ. อาราติ ทูเร, นาเฬ คเหตฺวา นาเมตฺวา ทูเร ิโต อุปสิงฺฆามีติ
วทติ. วณฺเณนาติ การเณน.
      ยฺวายนฺติ โย อยํ. ตสฺมึ กิร เทวตาย สทฺธึ กเถนฺเตเยว เอโก ตาปโส
โอตริตฺวา ภิสขนนาทีนิ กาตุํ อารทฺโธ, ตํ สนฺธาเยวมาห. อากิณฺณกมฺมนฺโตติ
เอวํ อปริสุทฺธกมฺมนฺโต. อขีณกมฺมนฺโตติปิ ปาโ, กกฺขลกมฺมนฺโตติ อตฺโถ. น
วุจฺจตีติ คนฺธโจโรติ วา ปุปฺผโจโรติ วา กสฺมา น วุจฺจติ.
@เชิงอรรถ:  สี.,อิ. ฆายมานํ   ฉ.,อิ. อุปสิงฺฆํ, ม.อุปสิงฺฆิ   *ฉ.ม. คนฺธตฺเถน...



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๘๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=282&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=7287&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=7287&pagebreak=1#p282


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]