อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๓๒๙.

๑๐. สมุทฺทกสุตฺตวณฺณนา [๒๕๖] ทสเม สมุทฺทตีเร ปณฺณกุฏีสูติ จกฺกวาฬมหาสมุทฺทปิฏฺิยํ รชตปฏฺฏวณฺเณ วาลุกปุลิเน วุตฺตปฺปการาสุ ปณฺณสาลาสุ วสนฺติ. ยาปิ สิโนติ สิยาปิ อมฺหากํ. อภยทกฺขิณํ ยาเจยฺยามาติ อภยทานํ ยาเจยฺยาม. เยภุยฺเยน กิร เทวาสุรสงฺคาโม มหาสมุทฺทปิฏฺเ โหติ. อสุรานํ น สพฺพกาเล ^๑- ชโย โหติ, พหุวาเร ปราชโยว โหติ. เต เทเวหิ ปราชิตา ปลายนฺตา อิสีนํ อสฺสมปเทน คจฺฉนฺตา "สกฺโก อิเมหิ สทฺธึ มนฺเตตฺวา อเมฺห นาเสติ, คณฺหถ ปุตฺตมตาย ปุตฺเต"ติ ^๒- กุปิตา อสฺสมปเท ปานียฆฏจงฺกมนสาลาทีนิ วิทฺธํเสนฺติ. อิสโย อรญฺโต ผลาผลํ อาทาย อาคตา นํ ทิสฺวา ปุน ทุกฺเขน ปฏิปากติกํ กโรนฺติ. เตปิ ปุนปฺปุนํ ตเถว วินาเสนฺติ. ตสฺมา "อิทานิ เตสํ สงฺคาโม ปจฺจุปฏฺิโต"ติ สุตฺวาว เอวํ จินฺตยึสุ. กามํกโรติ อิจฺฉิตกฺกโร. ภยสฺส อภยสฺส วาติ ภยํ วา อภยํ วา. อิทํ วุตฺตํ โหติ:- สเจ ตฺวํ อภยํ ทาตุกาโม, อภยํ ทาตุํ ปโหสิ. สเจ ภยํ ทาตุกาโม. ภยํ ทาตุํ ปโหสิ. อมฺหากํ ปน อภยทานํ เทหีติ. ทุฏฺานนฺติ วิรุทฺธานํ. ปวุตฺตนฺติ เขตฺเต ปติฏฺาปิตํ. ติกฺขตฺตุํ อุพฺพิชฺชีติ สายมาสํ ภตฺตํ ภุญฺชิตฺวา สยนํ อภิรุยฺห นิปนฺโน นิทฺทาย โอกฺกนฺตมตฺตาย สมนฺตา ตฺวา สตฺติสเตน ปหโฏ วิย วิรวนฺโต อุฏฺหติ, ทสโยชนสหสฺสํ อสุรภวนํ "กิมิทํ กิมิทนฺ"ติ ^๓- สงฺโขภํ อาปชฺชติ. อถ นํ อาคนฺตฺวา "กิมิทนฺ"ติ ปุจฺฉนฺติ. โส "น กิญฺจี"ติ วทติ. ทุติยยามาทีสุปิ เอเสว นโย. อิติ อสุรานํ "มา ภายิ มหาราชา"ติ ตํ อสฺสาสนฺตานํเยว ^๔- อรุณํ อุคฺคจฺฉติ. เอวมสฺส ตโต ปฏฺาย เคลญฺชาตํ จิตฺตํ เวปติ. ^๕- เตเนวสฺส ^๖- "เวปจิตฺตี"ติ อปรํ นามํ อุทปาทีติ. ทสมํ. ปโม วคฺโค. ----------- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. สพฺพกาลํ ^๒ ม. ธุตฺตหตาย สุตฺเตติ, ฉ. ปุตฺตหตาย ปุตฺเตติ, @อิ. สุตฺตหตาย สุตฺเตติ ^๓ ฉ.ม., อิ. กิมิทนฺติ ^๔ ฉ.ม., อิ. อสฺสาเสนฺตานํเยว @^๕ ฏีกา. กมฺปติ ปเวธตีติ ^๖ ฉ.ม. เตเนว จสฺส

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๓๒๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=329&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=8489&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=8489&pagebreak=1#p329