อรรถกถาเล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๖๕.

อติเรกปฺปมาเณน. อิมํ คาถํ อภาสีติ กุปฺปิโต เอส อมฺหากนฺติ มญฺญมานา อภาสิ. น ปฏิคฺคณฺหาตีติ น ขมติ นาธิวาเสติ. โกปนฺตโรติ อพฺภนฺตเร อุปฺปนฺนโกโธ. ^๑- โทสครูติ โทสํ ครุํ กตฺวา อาทาย วิหรนฺโต. ส เวรํ ปฏิมุจฺจตีติ โส เอวรูโป คณฺฑิกํ ปฏิมุจฺจนฺโต วิย ตํ เวรํ อตฺตนิ ปฏิมุจฺจติ ฐเปติ, น ปฏินิสฺสชฺชตีติ อตฺโถ. อจฺจโย เจ น วิชฺเชถาติ สเจ อจฺจายิกกมฺมํ น ภเวยฺย. โน จีธ อปหตํ สิยาติ ยทิ อปราโธ นาม น ภเวยฺย. เกนีธ กุสโล สิยาติ ยทิ เวรานิ น สมฺเมยฺยุํ, เกน การเณน กุสโล ภเวยฺย. กสฺสจฺจยาติ คาถาย ^๒- กสฺส อติกฺกโม นตฺถิ, กสฺส อปราโธ นตฺถิ, โก สมฺโมหํ นาปชฺชติ, โก นิจฺจเมว ปณฺฑิโต นามาติ อตฺโถ. อิมํ กิร คาถํ ภณาปนตฺถํ ภควโต สิตปาตุกมฺมํ. ตสฺมา อิทานิ เทวตานํ พุทฺธพลํ ทีเปตฺวา ขมิสฺสามีติ ตถาคตสฺส พุทฺธสฺสาติอาทิมาห. ตตฺถ ตถาคตสฺสาติ ตถา อาคโตติ ตถาคโตติเอวมาทีหิ การเณหิ ตถาคตสฺส. พุทฺธสฺสาติ จตุนฺนํ สจฺจานํ พุทฺธตฺตาทีหิ การเณหิ วิโมกฺขนฺติกปณฺณตฺติวเสน เอวํ ลทฺธนามสฺส. อจฺจยํ เทสยนฺตีนนฺติ ยํ วุตฺตํ ตุเมหหิ "อจฺจยํ เทสยนฺตีนํ ฯเปฯ ส เวรํ ปฏิมุจฺจตี"ติ, ตํ สาธุ วุตฺตํ, อหํ ปน ตํ เวรํ นาภินนฺทามิ น ปตฺถยามีติ อตฺโถ. ปฏิคฺคณฺหามิ โวจฺจยนฺติ ตุมฺหากํ อปราธํ ขมามีติ. ปญฺจมํ. ๖. สทฺธาสุตฺตวณฺณนา [๓๖] ฉฏฺเฐ สทฺธา ทุติยา ปุริสสฺส โหตีติ ปุริสสฺส เทวโลเก มนุสฺสโลเก เจว นิพฺพานญฺจ คจฺฉนฺตสฺส สทฺธา ทุติยา โหติ, สหายกิจฺจํ สาเธติ. โน เจ อสฺสทฺธิยํ อวติฏฺฐตีติ ยทิ อสฺสทฺธิยํ น ติฏฺฐติ. ยโสติ ปริวาโร. กิตฺตีติ วณฺณภณนํ. ตตฺวสฺส โหตีติ ตโต อสฺส โหติ. นานุปตนฺติ สงฺคาติ ราคสงฺคาทโย ปญฺจ สงฺคา น อนุปตนฺติ. ปมาทมนุยุญฺชนฺตีติ เย ปมาทํ กโรนฺติ นิพฺพตฺเตนฺติ, เต ตํ อนุยุญฺชนฺติ นาม. ธนํ เสฏฺฐํว รกฺขตีติ มุตฺตามณิสาราทิอุตฺตมธนํ วิย รกฺขติ. ฌายนฺโตติ ลกฺขณูปนิชฺฌาเนน จ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม., อิ. อุปฺปนฺนโกโป ^๒ ก. วาจาย

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๖๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=11&page=65&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=11&A=1703&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=11&A=1703&modeTY=2&pagebreak=1#p65