ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๑๘๐.

เตสุ หิ ปุถุชฺชโน วา ขีณาสโว วา นตฺถิ. คุนฺนนฺติอาทีสุ เสตกาฬาทิวณฺเณสุ
เอเกกวณฺณกาโลว คเหตพฺโพ. ปาริปนฺถกาติ ปาริปนฺเถ ติฏฺฐนกา ปนฺถฆาตโจรา
ปารทาริกาติ ปรทาเร จาริตฺตํ อาปชฺชนกา. ตติยํ.
                       ๔-๙. มาตุสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๓๗-๑๔๒] จตุตฺถาทีสุ ลิงฺคนิยเมน เจว จกฺกวาฬนิยเมน จ อตฺโถ
เวทิตพฺโพ. ปุริสานํ หิ มาตุคามกาโล, มาตุคามานญฺจ ปุริสกาโลติ เอวเมตฺถ
ลิงฺคนิยโม. อิมมฺหา จกฺกวาฬา สตฺตา ปรจกฺกวาฬํ, ปรจกฺกวาฬา จ อิมํ
จกฺกวาฬํ สํสรนฺติ. เตสุ อิมสฺมึ จกฺกวาเฬ มาตุคามกาเล มาตุภูตญฺเญว
ทสฺเสนฺโต โย น มาตาภูตปุพฺโพติ อาห. โย น ปิตาภูตปุพฺโพติอาทีสุปิ เอเสว
นโย. จตุตฺถาทีนิ
                      ๑๐. เวปุลฺลปพฺพตสุตฺตวณฺณนา
    [๑๔๓] ทสเม ภูตปุพฺพนฺติ อตีตกาเล เอกํ อปทานํ อาหริตฺวา ทสฺเสติ.
สมญฺญา อุทปาทีติ ปณฺณตฺติ อโหสิ. จตูเหน อาโรหนฺตีติ อิทํ ถามมชฺฌิเม
สนฺธาย วุตฺตํ. อคฺคนฺติ อุตฺตมํ. ภทฺทยุคนฺติ สุนฺทรยุคลํ, ตีเหน อาโรหนฺตีติ
เอตฺตาวตา กิร ทฺวินฺนํ พุทฺธานํ อนฺตเร โยชนํ ปฐวี อุสฺสนฺนา, โส ปพฺพโต
ติโยชนุพฺเพโธ ชาโต.
    อปฺปํ วา ภิยฺโยติ วสฺสสตโต อุตฺตรึ อปฺปํ ทส วา วีสติ วา
วสฺสานิ. ปุน วสฺสสตเมว ชีวนโก นาม นตฺถิ, อุตฺตมโกฏิยา ปน สฏฺฐิ วา
อสีติ วา วสฺสานิ ชีวนฺติ. วสฺสสตํ ปน อปฺปตฺวา ปญฺจวสฺสทสวสฺสาทิกาเล



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๑๘๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=180&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=4007&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=4007&modeTY=2&pagebreak=1#p180


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]