ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒)

หน้าที่ ๒๓๐.

อิติ ภควา น สตฺตานํ ทุกฺขกามตาย, อาทีนวํ ทสฺเสตุํ เอวมาห. มตฺถเก ปติตํ
เอกเมว อตฺตภาวํ นาเสติ, ลาภสกฺการสิโลเกน ปริยาทิณฺณจิตฺโต นิรยาทีสุ
อนนฺตทุกฺขํ อนุโภติ. ฉฏฺฐํ.
                         ๗. ทิทฺธสุตฺตวณฺณนา
    [๑๖๓] สตฺตเม ทิทฺธคเตนาติ คตทิฏฺเฐน. ๑- วิเสนาติ ๒- วิสมกฺขิเตน.
สลฺเลนาติ สตฺติยา. ๓- สตฺตมํ
                         ๘. สิคาลสุตฺตวณฺณนา
    [๑๖๔] อฏฺฐเม ชรสิคาโลติ ๓- สิคาโล. ยถา หิ สุวณฺณวณฺโณปิ กาโย
ปูติกาโยเตฺวว, ตํขณํ คฬิตมฺปิ จ มุตฺตํ ปูติมุตฺตนฺเตฺวว วุจฺจติ, เอวํ
ตทหุชาโตปิ สิคาโล ชรสิคาโลเตฺวว วุจฺจติ. อุกฺกณฺฏเกน นามาติ เอวํนามเกน โรเคน.
โส กิร สีตกาเล อุปฺปชฺชติ. ตสฺมึ อุปฺปนฺเน สกลสรีรโต โลมานิ ปตนฺติ,
สกลสรีรํ นิลโลมํ หุตฺวา สมนฺตโต ปูฏติ, ๔- วาตพฺภาหตา วณา รุชฺชนฺติ. ยถา
อุมฺมตฺตกสุนเขน ทฏฺโฐ ปุริโส อนวตฺถิโตว ๕- ภมติ, เอวํ ตสฺมึ อุปฺปนฺเน
ภมิตพฺโพ โหติ, อสุกฏฺฐาเน โสตฺถิ ภวิสฺสตีติ น ปญฺญายติ. อฏฺฐมํ.
                        ๙. เวรมฺภสุตฺตวณฺณนา
    [๑๖๕]  นวเม เวรมฺภวาตาติ เอวํนามกา มหาวาตา. กีทิเส ปน ฐาเน
เต วาตา วายนฺตีติ? ยตฺถ ฐิตสฺส จตฺตาโร ทีปา อุปฺปลินิปตฺตมตฺตา หุตฺวา
@เชิงอรรถ:  ม. ทิฏฺฐคเตนาติ คตทิฏฺเฐน        ฉ.ม. วิสสลฺเลนาติ
@ ฉ.ม.,อิ. สิงฺคาโลติ ชรสิงฺคาโล
@ ฉ.ม.,อิ. ผุฏติ    ฉ.ม.,อิ. อนวฏฺฐิโตว



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๓๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=230&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5132&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5132&modeTY=2&pagebreak=1#p230


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๓๐.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]