บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๔๓.
วิทฺโธ มรตี"ติ ตฺวาว วิชฺฌติ. ตสฺเสว ๑- ชีวิตํ กปฺเปตฺวา นรเก อุปฺปนฺนสฺส ตโต ปกฺกาวเสเสน อิธูปปตฺติกาเล อุสุนา วิชฺฌนภาโวเยว นิมิตฺตํ อโหสิ. ตสฺมา อุสุโลมเปโต ชาโต. สตฺตมํ. ๘. สูจิโลมสุตฺตวณฺณนา [๒๐๙] สูจิโลมวตฺถุสฺมึ สูโตติ อสฺสทมโก. โคทมโกติปิ วทนฺติเยว. ตสฺส ปโตทสูจิยา วิชฺฌนภาโวเยว นิมิตฺตํ อโหสิ. ตสฺมา สูจิโลมเปโต. อฏฺมํ. ๙. ทุติยสูจิโลมสุตฺตวณฺณนา [๒๑๐] ทุติเย สูจิโลมวตฺถุสฺมึ สูจิโกติ ๒- เปสุญฺการโก. โส กิร มนุสฺเส อญฺมญฺญฺจ ภินฺทิ, ราชกุเล จ "อิมสฺส อิทํ นาม อตฺถิ, อิมินา จ ๓- อิทํ นาม กตนฺ"ติ สูเจตฺวา สูเจตฺวา อนยพฺยสนํ ปาเปสิ. ตสฺมา ยถา เตน สูเจตา มนุสฺสา ภินฺนา, ตถา สูจีหิ เภทนทุกฺขํ ๔- ปจฺจนุโภตุํ กมฺมเมว นิมิตฺตํ กตฺวา สูจิโลมเปโต ชาโต. นวมํ. ๑๐. กุมฺภณฺฑสุตฺตวณฺณนา [๒๑๑] อณฺฑภาริวตฺถุสฺมึ คามกูโฏติ ๕- วินิจฺฉยามจฺโจ. ตสฺส กมฺมสภาคตาย กุมฺภมตฺตา มหาฆฏปฺปมาณา อณฺฑา อเหสุํ. โส หิ ยสฺมา รโห ปฏิจฺฉนฺเน าเน ลญฺจํ ๖- คเหตฺวา กูฏวินิจฺฉเยน ปากฏํ โทสํ กโรนฺโต สามิเก อสฺสามิเก อกาสิ, ตสฺมาสฺส รหสฺสํ องฺคํ ปากฏํ นิพฺพตฺตํ, ยสฺมา ทณฺฑํ ปฏฺเปนฺโต @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม.,อิ. ตสฺเสวํ ๒ ฉ.ม.,อิ. สูโตติ @๓ ฉ.ม.,อิ. จ-สทฺโท น ทิสฺสติ ๔ สี.,อิ. โตทนทุกฺขํ @๕ ฉ.ม. กามกูฏโกติ ๖ ฉ.ม. ลญฺชํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๔๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=243&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=5377&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=5377&pagebreak=1#p243
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๔๓.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]