อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๒๙๘.

                       ๗-๘. โสณสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๔๙-๕๐] สตฺตเม เสยฺโยหมสฺมีติ วิสิฏฺโ อุตฺตโม อหมสฺมิ.
กิมญฺตฺร ยถาภูตสฺส อทสฺสนาติ ยถาภูตสฺส อทสฺสนโต อญฺ กึ ภเวยฺย,
อทสฺสนํ อญฺาณเมว ภเวยฺยาติ อตฺโถ. อิทานสฺส เตปริวฏฺฏวชิรเภทเทสนํ
อารภนฺโต ตํ กึ มญฺสิ โสณาติอาทิมาห. อฏฺมํ อุตฺตานเมว. สตฺตมอฏฺมานิ.
                     ๙-๑๐. นนฺทิกฺขยสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๕๑-๕๒] นวมทสเมสุ นนฺทิกฺขยา ราคกฺขโย. ราคกฺขยา นนฺทิกฺขโยติ
อิทํ นนฺทีติ วา ราโคติ วา อิเมสํ อตฺถโต นินฺนานากาณตาย วุตฺตํ.
นิพฺพิทานุปสฺสนาย วา นิพฺพินฺทนฺโต นนฺทึ ปชหติ, วิราคานุปสฺสนาย
วิรชฺชนฺโต ราคํ ปชหติ.
    เอตฺตาวตา วิปสฺสนํ นิฏฺเปตฺวา "ราคกฺขยา นนฺทิกฺขโย"ติ อิธ มคฺคํ
ทสฺเสตฺวา "นนฺทิราคกฺขยา จิตฺตํ วิมุตฺตนฺ"ติ ผลํ ทสฺสิตนฺติ นวมทสมานิ.
                        อตฺตทีปวคฺโค ปญฺจโม.
                        มูลปณฺณาสโก นิฏฺิโต.
                        -----------------
                          (๖) ๑. อุปยวคฺค
                         ๑. อุปยสุตฺตวณฺณนา
    [๕๓] อุปยวคฺคสฺส ๑- ปเม อุปโยติ ๒- ตณฺหามานทิฏฺิวเสน ปญฺจกฺขนฺเธ
อุปคโต. วิญฺาณนฺติ กมฺมวิญฺาณํ. อาปชฺเชยฺยาติ กมฺมํ ชราเปตฺวา
@เชิงอรรถ: ๑ ก. อุปายวคฺคสฺส        ๒ ก. อุปาโย


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๒๙๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=298&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=6554&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=6554&pagebreak=1#p298