อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๐๔.

จตุสจฺจวเสเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ. อาหารสมุทยาติ เอตฺถ สจฺฉนฺทราโค กพฬิงฺกาโร
อาหาโร นาม. ปฏิปนฺนาติ สีลโต ปฏฺฐาย ยาว อรหตฺตมคฺคา ปฏิปนฺนา
โหนฺติ. คาธนฺตีติ ปติฏฺฐหนฺติ. เอตฺตาวตา เสกฺขภูมึ กเถตฺวา อิทานิ อเสกฺขภูมึ
กเถนฺโต เย จ โข เกจิ ภิกฺขเวติอาทิมาห. สุวิมุตฺตาติ อรหตฺตผลวิมุตฺติยา สุฏฺฐุ
วิมุตฺตา. เกวลิโนติ สกลิโน กตสพฺพกิจฺจา. วฏฺฏํ เตสํ นตฺถิ ปญฺญาปนายาติ
เยน เต อวสิฏฺเฐน วฏฺเฏน ปญฺญาเปยฺยุํ, ตํ เนสํ วฏฺฏํ นตฺถิ ปญฺญาปนาย.
อถวา วฏฺฏนฺติ การณํ, ปญฺญาปนาย การณํ นตฺถีติ. เอตฺตาวตา อเสกฺขภูมิวาโร
กถิโต. จตุตฺถํ.
                       ๕. สตฺตฏฺฐานสุตฺตวณฺณนา
    [๕๗] ปญฺจเม สตฺตฏฺฐานกุสโลติ สตฺตสุ โอกาเสสุ เฉโก. วุสิตวาติ
วุสิตวาโส. อุตฺตมปุริโสติ เสฏฺฐปุริโส. เสสเมตฺถ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ. อิทํ
ปน สุตฺตํ อุสฺสทนนฺทิยญฺเจว ปโลภนียญฺจาติ เวทิตพฺพํ. ยถา หิ ราชา
วิชิตสงฺคาโม สงฺคามวิชยิโน โยเธ อุจฺจฏฺฐาเน ฐเปตฺวา เตสํ สกฺการํ กโรติ,
กึการณา? เอเตสํ สกฺการํ ทิสฺวา เสสาปิ สูรา ภวิตุํ มญฺญิสฺสนฺตีติ, เอวเมว
ภควา อปฺปเมยฺยํ กาลํ ปารมิโย ปูเรตฺวา มหาโพธิมณฺเฑ กิเลสมารวิชยํ กตฺวา
สพฺพญฺญุตมฺปตฺโต สาวตฺถิยํ เชตวนมหาวิหาเร นิสีทิตฺวา อิมํ สุตฺตํ เทเสนฺโต
ขีณาสเว อุกฺขิปิตฺวา โถเมสิ วณฺเณสิ. กึการณา? เอวํ อวเสสา เสกฺขปุคฺคลา
อรหตฺตผลํ ปตฺตพฺพํ มญฺญิสฺสนฺตีติ. เอวเมตํ สุตฺตํ ขีณาสวานํ อุกฺขิปิตฺวา
ปสํสิตตฺตา อุสฺสทนนฺทิยํ, เสกฺขานํ ปโลภิตตฺตา ปโลภนียนฺติ เวทิตพฺพํ.
    เอวํ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ สตฺตฏฺฐานกุสโล โหตีติ เอตฺตาวตา เจตฺถ
มคฺคผลปจฺจเวกฺขณวเสน เทสนํ นิฏฺฐเปตฺวาปิ ปุน กถญฺจ ภิกฺขเว ภิกฺขุ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๐๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=304&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=6690&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=6690&modeTY=2&pagebreak=1#p304