อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๖๒.

วิย จตุภูมกกุสลธมฺมา, ยถา สพฺพโคปานสีนํ กูฏํ อคฺคํ, เอวํ กุสลธมฺมานํ
อนิจฺจสญฺา อคฺคา. นนุ จ อนิจฺจสญฺา โลกิยา, สา โลกิยกุสลานํ ตาว
อคฺคํ โหตุ, โลกุตฺตรานํ กถํ อคฺคนฺติ? เตสมฺปิ ปฏิลาภการณตฺเถน อคฺคนฺติ
เวทิตพฺพา. อิมินา อุปาเยน สพฺพาสุ อุปมาสุ โอปมฺมสํสนฺทนํ เวทิตพฺพํ.
ปุริมาหิ ปเนตฺถ ตีหิ อนิจฺจสญฺาย กิจฺจํ, ปจฺฉิมาหิ พลนฺติ. ๑- ทสมํ.
                         ปุปฺผวคฺโค ปญฺจโม.
                       มชฺฌิมปณฺณาสโก นิฏฺิโต.
                          ------------
                         (๑๑) ๑. อนฺตวคฺค
                         ๑. อนฺตสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๓] อนฺตวคฺคสฺส ปเม อนฺตาติ โกฏฺาสา. อิทํ สุตฺตํ จตุสจฺจวเสน
ปญฺจกฺขนฺเธ โยเชตฺวา อนฺโตติ วจเนน พุชฺฌนกานํ อชฺฌาสยวเสน วุตฺตํ. ปมํ.
                       ๒-๓. ทุกฺขสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๐๔-๑๐๕] ทุติยมฺปิ ปญฺจกฺขนฺเธ จตุสจฺจวเสน โยเชตฺวา ทุกฺขนฺติ
พุชฺฌนกานํ อชฺฌาสเยน กถิตํ. ตติยมฺปิ ตเถว สกฺกาโยติ พุชฺฌนกานํ
อชฺฌาสเยน กถิตํ ทุติยตติยานิ.
                       ๔. ปริญฺเยฺยสุตฺตวณฺณนา
    [๑๐๖] จตุตฺเถ ปริญฺเยฺเยติ ปริชานิตพฺเพ สมติกฺกมิตพฺเพ. ปริญฺนฺติ
สมติกฺกมํ. ปริญฺาตาวินฺติ ตาย ปริญฺาย ปริชานิตฺวา สมติกฺกมิตฺวา ิตํ.
ราคกฺขโยติอาทีหิ นิพฺพานํ ทสฺสิตํ. จตุตฺถํ.
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,อิ. ผลนฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๖๒.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=362&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=7990&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=7990&pagebreak=1#p362