อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๘๔.

เทวตานุภาวนิพฺพตฺโต นาม. เทโว วสฺสตีติ ยํ วสฺสิเก จตฺตาโร มาเส
วสฺสํ, ตํ อุตุสมุฏฺฐานเมว. ยํ ปน วสฺเสเยว อติวสฺสํ, ยญฺจ จิตฺตเวสาขมาเสสุ
วสฺสํ, ตํ เทวตานุภาเวน นิพฺพตฺตํ นาม.
    ตตฺริทํ วตฺถุ:- เอโก กิร วสฺสวลาหกเทวปุตฺโต ตลกูฏกวาสิขีณาสวตฺเถรสฺส ๑-
สนฺติกํ คนฺตฺวา วนฺทิตฺวา อฏฺฐาสิ. เถโร "โกสิ ตฺวนฺ"ติ ปุจฺฉิ.
อหํ ภนฺเต วสฺสวลาหกเทวปุตฺโตติ. ตุมฺหากํ กิร จิตฺเตน เทโว วสฺสตีติ. อาม
ภนฺเตติ. ปสฺสิตุกามา มยนฺติ. เตมิสฺสถ ภนฺเตติ. เมฆสีสํ วา คชฺชิตํ วา น
ปญฺญายติ, กถํ เตมิสฺสามาติ. ภนฺเต อมฺหากํ จิตฺเตน เทโว วสฺสติ, ตุเมฺห
ปณฺณสาลํ ปวิสถาติ. สาธุ เทวปุตฺตาติ โส ปาเท โธวิตฺวา ปณฺณสาลํ ปาวิสิ.
เทวปุตฺโต ตสฺมึ ปวิสนฺเตเยว เอกํ คีตํ คายิตฺวา หตฺถํ อุกฺขิปิ. สมนฺตา
ติโยชนฏฺฐานํ เอกเมฆํ อโหสิ. เถโร อฑฺฒตินฺโต ปณฺณสาลํ ปวิฏฺโฐติ. อปิจ
เทโว นาเมส อฏฺฐหิ การเณหิ วสฺสติ นาคานุภาเวน สุปณฺณานุภาเวน
เทวานุภาเวน สจฺจกิริยาย อุตุสมุฏฺฐาเนน มาราวฏฺฏเนน อิทฺธิพเลน
วินาสเมเฆนาติ.
                      วลาหกสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       ------------------
                      ๑๒. วจฺฉโคตฺตสํยุตฺตวณฺณนา
    [๖๐๗-๖๖๑] วจฺฉโคตฺตสํยุตฺเต อญฺญาณาติ อญฺญาเณน. เอวํ
สพฺพปเทสุ กรณวเสเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ. สพฺพานิ เจตานิ
@เชิงอรรถ: ๑ สี. หิมาลยกูฏวาสี......


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๘๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=384&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=8437&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=8437&modeTY=2&pagebreak=1#p384