อรรถกถาเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๘๔.

เทวตานุภาวนิพฺพตฺโต นาม. เทโว วสฺสตีติ ยํ วสฺสิเก จตฺตาโร มาเส
วสฺสํ, ตํ อุตุสมุฏฺานเมว. ยํ ปน วสฺเสเยว อติวสฺสํ, ยญฺจ จิตฺตเวสาขมาเสสุ
วสฺสํ, ตํ เทวตานุภาเวน นิพฺพตฺตํ นาม.
    ตตฺริทํ วตฺถุ:- เอโก กิร วสฺสวลาหกเทวปุตฺโต ตลกูฏกวาสิขีณาสวตฺเถรสฺส ๑-
สนฺติกํ คนฺตฺวา วนฺทิตฺวา อฏฺาสิ. เถโร "โกสิ ตฺวนฺ"ติ ปุจฺฉิ.
อหํ ภนฺเต วสฺสวลาหกเทวปุตฺโตติ. ตุมฺหากํ กิร จิตฺเตน เทโว วสฺสตีติ. อาม
ภนฺเตติ. ปสฺสิตุกามา มยนฺติ. เตมิสฺสถ ภนฺเตติ. เมฆสีสํ วา คชฺชิตํ วา น
ปญฺายติ, กถํ เตมิสฺสามาติ. ภนฺเต อมฺหากํ จิตฺเตน เทโว วสฺสติ, ตุเมฺห
ปณฺณสาลํ ปวิสถาติ. สาธุ เทวปุตฺตาติ โส ปาเท โธวิตฺวา ปณฺณสาลํ ปาวิสิ.
เทวปุตฺโต ตสฺมึ ปวิสนฺเตเยว เอกํ คีตํ คายิตฺวา หตฺถํ อุกฺขิปิ. สมนฺตา
ติโยชนฏฺานํ เอกเมฆํ อโหสิ. เถโร อฑฺฒตินฺโต ปณฺณสาลํ ปวิฏฺโติ. อปิจ
เทโว นาเมส อฏฺหิ การเณหิ วสฺสติ นาคานุภาเวน สุปณฺณานุภาเวน
เทวานุภาเวน สจฺจกิริยาย อุตุสมุฏฺาเนน มาราวฏฺฏเนน อิทฺธิพเลน
วินาสเมเฆนาติ.
                      วลาหกสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา.
                       ------------------
                      ๑๒. วจฺฉโคตฺตสํยุตฺตวณฺณนา
    [๖๐๗-๖๖๑] วจฺฉโคตฺตสํยุตฺเต อญฺาณาติ อญฺาเณน. เอวํ
สพฺพปเทสุ กรณวเสเนว อตฺโถ เวทิตพฺโพ. สพฺพานิ เจตานิ
@เชิงอรรถ: ๑ สี. หิมาลยกูฏวาสี......


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๓๘๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=12&page=384&pages=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=12&A=8437&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=12&A=8437&pagebreak=1#p384