บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓) หน้าที่ ๑๒.
๘. สมุคฺฆาตสารุปฺปสุตฺตวณฺณนา [๓๐] อฏฺฐเม สพฺพมญฺญิตสมุคฺฆาตสารุปฺปนฺติ สพฺเพสํ ตณฺหามานทิฏฺฐิ- มญฺญิตานํ สมุคฺฆาตาย อนุจฺฉวิกํ. อิธาติ อิมสฺมึ สาสเน. จกฺขุํ น มญฺญตีติ จกฺขุํ อหนฺติ วา มมนฺติ วา ปโรติ วา ปรสฺสาติ วา น มญฺญติ. จกฺขุสฺมึ น มญฺญตีติ อหํ จกฺขุสฺมึ, มม กิญฺจนปลิโพโธ จกฺขุสฺมึ, ปโร จกฺขุสฺมึ, ปรสฺส กิญฺจนปลิโพโธ จกฺขุสฺมินฺติ น มญฺญติ. จกฺขุโต น มญฺญตีติ อหํ จกฺขุโต นิคฺคโต, มม กิญฺจนปลิโพโธ จกฺขุโต นิคฺคโต, ปโร จกฺขุโต นิคฺคโต, ปรสฺส กิญฺจนปลิโพโธ จกฺขุโต นิคฺคโตติ เอวมฺปิ น มญฺญติ, ตณฺหามานทิฏฺฐิมญฺญนานํ เอกมฺปิ น อุปฺปาเทตีติ อตฺโถ. จกฺขุํ เมติ น มญฺญตีติ มม จกฺขูติ น มญฺญติ, มมตฺตภูตํ ตณฺหามญฺญนํ น อุปฺปาเทตีติ อตฺโถ. เสสํ อุตฺตานเมวาติ. อิมสฺมึ สุตฺเต จตุจตฺตาฬีสาย ฐาเนสุ ๑- อรหตฺตํ ปาเปตฺวา วิปสฺสนา กถิตา. ๙. ปฐมสมุคฺฆาตสปฺปายสุตฺตวณฺณนา [๓๑] นวเม สมุคฺฆาตสปฺปายาติ สมุคฺฆาตสฺส อุปการภูตา. ตโต ตํ โหติ อญฺญถาติ ตโต ตํ อญฺเญนากาเรน โหติ. อญฺญถาภาวี ภวสตฺโต โลโก ภวเมว อภินนฺทตีติ อญฺญถาภาวํ วิปริณามํ อุปคมเนน อญฺญถาภาวี หุตฺวาปิ ภเวสุ สตฺโต ลคฺโค ลคิโต ปลิพุทฺโธ ๒- อยํ โลโก ภวํเยว อภินนฺทติ. ยาวตา ภิกฺขเว ขนฺธธาตุอายตนนฺติ ภิกฺขเว ยตฺตกํ อิทํ ขนฺธา จ ธาตุโย จ อายตนญฺจาติ ขนฺธธาตุอายตนํ. ตมฺปิ น มญฺญตีติ สพฺพมฺปิ น มญฺญตีติ เหฏฺฐา คหิตเมว สงฺกฑฺฒิตฺวา ปุน ทสฺเสติ. อิมสฺมึ สุตฺเต อฏฺฐจตฺตาฬีสาย ฐาเนสุ ๓- อรหตฺตํ ปาเปตฺวา วิปสฺสนา กถิตา. @เชิงอรรถ: ๑ สี.,ก. จตุจตฺตาฬีสาธิกสเตสุ ฐาเนสุ ๒ สี.,ก. ลคฺคิโต ปลิโพโธ @๓ สี.,ก. อฏฺฐจตฺตาฬีสาธิกสเตสุ ฐาเนสุเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=12&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=245&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=245&modeTY=2&pagebreak=1#p12
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]