อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๑๓๔.

อากาเสปิ โยชนสตมฺปิ โยชนสหสฺสมฺปิ คจฺฉนฺติปิ อาคจฺฉนฺติปิ. ฉิชฺชมานํ ปเนตํ
ญาเณเนว ฉิชฺชติ น อญฺเญนาติ "ญาณโมกฺขํ พนฺธนนฺ"ติปิ วุจฺจติ.
    มญฺญมาโนติ ตณฺหาทิฏฺฐิมานานํ วเสน ขนฺเธ มญฺญนฺโต. พทฺโธ
มารสฺสาติ มารพนฺธเนน พทฺโธ. กรณตฺเถ วา เอตํ สามิวจนํ, กิเลสมาเรน
พทฺโธติ อตฺโถ. มุตฺโต ปาปิมโตติ มารสฺส พนฺธเนน มุตฺโต. กรณตฺเถเยว วา
อิทํ สามิวจนํ, ปาปิมตา กิเลสพนฺธเนน มุตฺโตติ อตฺโถ.
    อสฺมีติ ปเทน ตณฺหามญฺญิตํ วุตฺตํ. อยมหมสฺมีติ ทิฏฺฐิมญฺญิตํ. ภวิสฺสนฺตีติ
สสฺสตวเสน ทิฏฺฐิมญฺญิตเมว. น ภวิสฺสนฺตีติ อุจฺเฉทวเสน. รูปีติอาทีนิ สสฺสตวเสน
ปเภททีปนานิ. ตสฺมาติ ยสฺมา มญฺญิตํ อาพาธํ อนฺโตโทสนิกนฺตนวเสน
โรโค เจว คณฺโฑ จ สลฺลํ จ, ตสฺมา. อิญฺชิตนฺติอาทีนิ ยสฺมา อิเมหิ กิเลเสหิ
สตฺตา อิญฺชนฺติ เจว ผนฺทนฺติ จ ปปญฺจิตา จ โหนฺติ สมคฺคาการํ ปตฺตา,
ตสฺมา เตสํ อาการทสฺสนตฺถํ วุตฺตานิ.
    มานคตวาเร ปน มานสฺส คตํ มานคตํ, มานปวตฺตีติ อตฺโถ. มาโนเยว
คตํ คูถคตํ มุตฺตคตํ วิย. ตตฺถ อสฺมีติ อิทํ ตณฺหาย สมฺปยุตฺตมานวเสน วุตฺตํ.
อยมทมสฺมีติ ทิฏฺฐิวเสน. นนุ จ ทิฏฺฐิสมฺปยุตฺโต นาม มาโน นตฺถีติ? อาม
นตฺถิ, มานสฺส ปน อปฺปหีนตฺตา ทิฏฺฐิ นาม โหติ. มานมูลกํ ทิฏฺฐึ สนฺธาเยตํ
วุตฺตํ. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานเมวาติ.
                        อาสีวิสวคฺโค สมตฺโต.
                         จตุตฺโถ ปณฺณาสโก.
                     สฬายตนสํยุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                       -------------------


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๑๓๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=134&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=2941&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=2941&modeTY=2&pagebreak=1#p134