อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
สํ.อ. (สารตฺถ.๓)
หน้าที่ ๒๒๐.

อนิพฺพานสํวตฺตนิกาติ นิพฺพานตฺถาย อสํวตฺตนิกา. เสสํ สพฺพตฺถ อุตฺตานตฺถเมว.
สกเลปิ อิมสฺมึ วคฺเค มิสฺสกโพชฺฌงฺคาว กถิตาติ.
                         นีวรณวคฺโค จตุตฺโถ.
                         ---------------
                          ๕. จกฺกวตฺติวคฺค
                         ๑. วิธาสุตฺตวณฺณนา
    [๒๒๒] ปญฺจมวคฺคสฺส ปฐเม ติสฺโส วิธาติ ตโย มานโกฏฺฐาสา,
มาโนเยว วา. ตถา ตถา วิทหนฺโต หิ มาโนว วิธาติ วุจฺจติ.
                        ๒. จกฺกวตฺติสุตฺตวณฺณนา
    [๒๒๓] ทุติเย รญฺโญ ภิกฺขเว จกฺกวตฺติสฺสาติ เอตฺถ อตฺตโน สิริสมฺปตฺติยา
ราชติ, ๑- จตูหิ วา สงฺคหวตฺถูหิ โลกํ รญฺเชตีติ ราชา, ตสฺส รญฺโญ.
"ปวตฺตตุ ภวํ จกฺกรตนนฺ"ติ ปุญฺญานุภาเวน อพฺภุคฺคตาย วาจาย โจเทนฺโต จกฺกํ
วตฺเตตีติ จกฺกวตฺตี, ตสฺส จกฺกวตฺติสฺส. ปาตุภาวาติ ปาตุภาเวน. สตฺตนฺนนฺติ
คหณปริจฺเฉโท. รตนานนฺติ ปริจฺฉินฺนอตฺถทสฺสนํ. วจนตฺโถ ปเนตฺถ รติชนนฏฺเฐน
รตนํ. อปิจ:-
                 จิตฺตีกตํ มหคฺฆญฺจ       อตุลํ ทุลฺลภทสฺสนํ
                 อโนมสตฺตปริโภคํ       รตนํ เตน วุจฺจตีติ.
    จกฺกรตนสฺส จ นิพฺพตฺตกาลโต ปฏฺฐาย อญฺญํ เทวฏฺฐานํ นาม น โหติ,
สพฺเพว คนฺธปุปฺผาทีหิ ตสฺเสว ปูชญฺจ อภิวาทนาทีนิ จ กโรนฺตีติ จิตฺตีกตฏฺเฐน
@เชิงอรรถ: ๑ สี.,ก. รญฺชติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๒๐.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=220&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=4772&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=4772&modeTY=2&pagebreak=1#p220