ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๒๘๖.

สาวโก พุทฺธานํ จิตฺตจารํ ชานิตุํ น สกฺโกติ, เอวํ อปฺปเมยฺยา ตถาคตา"ติ
จินฺเตนฺตานํ ยา ตถาคเต กงฺขา วา วิมติ วา, สา ปหียิสฺสติ. ๑-
                         ๓. จุนฺทสุตฺตวณฺณนา
    [๓๗๙] ตติเย มคเธสูติ เอวํนามเก ชนปเท. นาฬกคามเกติ ราชคหสฺส
อวิทูเร อตฺตโน กุลสนฺตเก เอวํนามเก คาเม. จุนฺโท สมณุทฺเทโสติ อยํ
เถโร ธมฺมเสนาปติสฺส กนิฏฺฐภาติโก, ตํ ภิกฺขู อนุปสมฺปนฺนกาเล "จุนฺโท
สมณุทฺเทโส"ติ สมุทาจริตฺวา เถรกาเลปิ ตเถว สมุทาจรึสุ. เตน วุตฺตํ "จุนฺโท
สมณุทฺเทโส"ติ. อุปฏฺฐาโก โหตีติ มุโขทกทนฺตกฏฺฐทาเนน เจว
ปริเวณสมฺมชฺชนปิฏฺฐิปริกมฺมกรณปตฺตจีวรคฺคหเณน จ อุปฏฺฐานกโร โหติ.
ปรินิพฺพายีติ อนุปาทิเสสาย นิพฺพานธาตุยา ปรินิพฺพุโต. กตรสฺมึ กาเลติ? ภควโต
ปรินิพฺพานสํวจฺฉเร.
    ตตฺรายํ อนุปุพฺพิกถา:- ภควา กิร วุตฺถวสฺโส เวฬุวคามโต นิกฺขมิตฺวา
"สาวตฺถึ คมิสฺสามี"ติ อาคตมคฺเคเนว ปฏินิวตฺเตนฺโต อนุปุพฺเพน สาวตฺถึ ปตฺวา
เชตวนํ ปาวิสิ. ธมฺมเสนาปติ ภควโต วตฺตํ ทสฺเสตฺวา ทิวาฏฺฐานํ คโต, โส
ตตฺถ อนฺเตวาสิเกสุ วตฺตํ ทสฺเสตฺวา ปฏิกฺกนฺเตสุ ทิวาฏฺฐานํ สมฺมชฺชิตฺวา
จมฺมขณฺฑํ ปญฺญาเปตฺวา ปาเท ปกฺขาเลตฺวา ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา ผลสมาปตฺตึ
ปาวิสิ. อถสฺส ยถา ปริจฺเฉเทน ๒- ตโต วุฏฺฐิตสฺส อยํ ปริวิตกฺโก อุทปาทิ
"พุทฺธา นุ โข ปฐมํ ปรินิพฺพายิสฺสนฺติ, ๓- อุทาหุ อคฺคสาวกา"ติ, ตโต
"อคฺคสาวกา ปฐมนฺ"ติ ญตฺวา อตฺตโน อายุสงฺขารํ โอโลเกสิ. โส "สตฺตาหเมว เม
อายุสงฺขารา ปวตฺติสฺสนฺตี"ติ ญตฺวา "กตฺถ ปรินิพฺพายามี"ติ จินฺเตสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. ปหียิสฺสตีติ       ม. อทฺธาปริจฺเฉเทน       ฉ.ม. ปรินิพฺพายนฺติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๒๘๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=286&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=6240&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=6240&modeTY=2&pagebreak=1#p286


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๘๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]