ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๔๔.

                    ๙-๑๐. สํโยชนิยธมฺมสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๒-๑๒๓] นวมทสมานิ อิฏฺฐารมฺมณวเสน กถิยมาเน พุชฺฌนกานํ
วเสน วุตฺตานีติ.
                       โลกกามคุณวคฺโค ทุติโย.
                        ----------------
                         ๑๓. ๓. คหปติวคฺค
                      ๑-๓. เวสาลีสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๔-๑๒๖] คหปติวคฺคสฺส ปฐเม อุคฺโคติ ปณีตทายกานํ อคฺคอุคฺโค,
โส ภควตา "เอตทคฺคํ ภิกฺขเว มม สาวกานํ ปณีตทายกานํ ยทิทํ อุคฺโค
คหปตี"ติ เอวํ เอตทคฺเค ฐปิโต. เสสเมเตสุ เจว ทฺวีสุ ตติเย จ วุตฺตตฺถเมว.
                     ๔-๕. ภารทฺวาชสุตฺตาทิวณฺณนา
    [๑๒๗-๑๒๘] จตุตฺเถ ปิณฺฑํ อุลมาโน ปริเยสมาโน ปพฺพชิโตติ
ปิณฺโฑโล. โส กิร ปริชิณฺณโภโค พฺราหฺมโณ อโหสิ. อถ ภิกฺขุสํฆสฺส
ลาภสกฺการํ ทิสฺวา ปิณฺฑตฺถาย นิกฺขมิตฺวา ปพฺพชิโต, โส มหนฺตํ กปลฺลปตฺตํ
คเหตฺวา จรติ, เตน กปลฺลปูรํ ยาคุํ ปิวติ, กปลฺลปูรปูเว ขาทติ, กปลฺลปูรํ
ภตฺตํ ภุญฺชติ. อถสฺส มหคฺฆสภาวํ สตฺถุ อาโรจยึสุ. สตฺถา ตสฺส ปตฺตถวิกํ
นานุชานิ. เหฏฺฐามญฺเจ ปตฺตํ นิกุชฺเชตฺวา ฐเปติ. โส ฐเปนฺโตปิ ฆํสนฺโตว
ปณาเมตฺวา ฐเปติ, คณฺหนฺโตปิ ฆํสนฺโตว อากฑฺฒิตฺวา คณฺหาติ. ตํ คจฺฉนฺเต
กาเล ฆํสเนน ปริกฺขีณํ นาฬิโกทนมตฺตเมว คณฺหณกํ ชาตํ. ตโต สตฺถุ
อาโรเจสุํ, อถสฺส สตฺถา ปตฺตถวิกํ อนุชานิ. เถโร อปเรน สมเยน อินฺทฺริยภาวนํ
ภาเวตฺวา อคฺคผเล อรหตฺเต ปติฏฺฐาสิ. อิติ โส ปิณฺฑตฺถาย ปพฺพชิตตฺตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๔๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=44&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=935&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=935&modeTY=2&pagebreak=1#p44


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]