ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๓ ภาษาบาลี อักษรไทย สํ.อ. (สารตฺถ.๓)

หน้าที่ ๘๗.

โคจรตฺถาย ปสุโต อุสฺสุกฺโก ตนฺนิพนฺโธ. สโมทหิตฺวาติ สมุคฺเค วิย ปกฺขิปิตฺวา.
สงฺกสายตีติ อจฺฉติ. สโมทหนฺติ สโมทหนฺโต ฐเปนฺโต. อิทํ วุตฺตํ โหติ:-
ยถา กุมฺโม องฺคานิ สเก กปาเล สโมทหนฺโต สิงฺคาลสฺส โอตารํ น เทติ,
น จ นํ สิงฺคาโล ปสหติ, เอวํ ภิกฺขุ อตฺตโน มโนวิตกฺเก สเก อารมฺมณกปาเล
สโมทหนฺโต กิเลสมารสฺส โอตารํ น เทติ, น จ นํ มาโร ปสหติ.
    อนิสฺสิโตติ ตณฺหาทิฏฺฐินิสฺสเยหิ อนิสฺสิโต. อญฺญมเหฐยาโนติ อญฺญํ
กญฺจิ ปุคฺคลํ อวิเหเฐนฺโต. ปรินิพฺพุโตติ กิเลสปรินิพฺพาเนน ปรินิพฺพุโต.
น อุปวเทยฺย กญฺจีติ อญฺญํ กญฺจิ ปุคฺคลํ สีลวิปตฺติยา วา อาจารวิปตฺติยา
วา อตฺตานํ อุกฺกํเสตุกามตาย วา ปรํ วมฺเภตุกามตาย น อุปวเทยฺย, อญฺญทตฺถุ
ปญฺจ ธมฺเม อชฺฌตฺตํ อุปฏฺฐเปตฺวา "กาเลน วกฺขามิ, โน อกาเลน, ภูเตน
วกฺขามิ, โน อภูเตน, สเณฺหน วกฺขามิ, โน ผรุเสน, อตฺถสญฺหิเตน
วกฺขามิ, โน อนตฺถสญฺหิเตน, เมตฺตจิตฺโต วกฺขามิ, โน โทสนฺตโร"ติ เอวํ
อุลฺลุมฺปนสภาวสณฺฐิเตเนว ๑- จิตฺเตน วิหรติ.
                    ๔. ปฐมทารุกฺขนฺโธปมสุตฺตวณฺณนา
    [๒๔๑] จตุตฺเถ อทฺทสาติ คงฺคาตีเร ปญฺญตฺตวรพุทฺธาสเน นิสินฺโน
อทฺทส. วุยฺหมานนฺติ จตุรสฺสํ ตจฺเฉตฺวา ปพฺพตนฺตเร ฐปิตํ วาตาตเปน
สุปริสุกฺขํ ๒- ปาวุสฺสเก เมเฆ วสฺสนฺเต อุทเกน อุปฺลวิตฺวา อนุปุพฺเพน คงฺคาย
นทิยา โสเต ปติตํ เตน โสเตน วุยฺหมานํ. ภิกฺขู อามนฺเตสีติ "อิมินา
ทารุกฺขนฺเธน สทิสํ กตฺวา มม สาสเน สทฺธาปพฺพชิตํ กุลปุตฺตํ ทสฺสิสฺสามี"ติ
ธมฺมํ เทเสตุกามตาย อามนฺเตสิ. อมุํ มหนฺตํ ทารุกฺขนฺธํ คงฺคาย นทิยา
@เชิงอรรถ:  สี. อุลฺลมฺปน...                ก. สุปริสุกฺกํ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๓ หน้าที่ ๘๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=13&page=87&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=13&A=1880&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=13&A=1880&modeTY=2&pagebreak=1#p87


จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]