ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๔ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๑)

หน้าที่ ๔๓๑.

สุตฺตํ อตฺถุปฺปตฺติยํ วุตฺตํ. กตรอตฺถุปฺปตฺติยนฺติ? นวกนิปาเต ๑- สตุปฺปาท-
สุตฺตอตฺถุปฺปตฺติยํ. ๒- ตถาคโต หิ ตํ อตฺถํ ๓- กเถนฺโต "นว ปุคฺคลา นิรยโต
มุตฺตา, ติรจฺฉานโยนิโต มุตฺตา, ปิตฺติวิสยโต มุตฺตา"ติ ๔- กเถสิ. อถสฺส เอตทโหสิ
"สเจ โข ปน เม ปุตฺตา อิทํ ธมฺมเทสนํ สุตฺวา ขีณนิรยมฺหา ขีณติรจฺฉานโยนิกา
ขีณปิตฺติวิสยา ขีณาปายทุคฺคติวินิปาตาติ มญฺญมานา อุปริมคฺคผลตฺถาย วายมิตุํ
น มญฺเญยฺยุํ, เตสํ สํเวคํ ชเนสฺสามี"ติ สํเวคชนนตฺถํ "เสยฺยถาปิ ภิกฺขเว"ติ
อิมํ สุตฺตมารภิ. ตตฺถ อปฺปมตฺตโกติ โถกมตฺตโก ปริตฺตปฺปมาโณ, อนฺตมโส กุสคฺเคนปิ
คเหตฺวา อุปสิงฺฆิยมาโน ทุคฺคนฺโธว โหติ. อปฺปมตฺตกํปิ ภวํ น วณฺเณมีติ
อปฺปมตฺตกํปิ กาลํ ภเว ปฏิสนฺธึ น วณฺเณยฺยามิ. ๕- อิทานิ สอุปมํ ๖- ทสฺเสนฺโต
อาห อนฺตมโส อจฺฉราสงฺฆาตมตฺตํปีติ. เอตฺถ ๗- สพฺพนฺติเมน ปริจฺเฉเทน เทฺว
องฺคุลิโย เอกโต กตฺวา ปหรณมตฺตํปิ กาลนฺติ วุตฺตํ  โหติ. เสสํ สพฺพตฺถ
อุตฺตานตฺถเมวาติ.
                          ตติยวคฺควณฺณนา.
                           ----------
@เชิงอรรถ:  องฺ.นวก. ๒๓/๒๑๖(๑๒)/๓๙๑ สอุปาทิเสสสุตฺต (สฺยา)   นวกนิปาเต จ
@สอุปาทิเสสสุตฺตนฺติ ปาโฐ ทิสฺสติ   สี. สุตฺตํ
@ องฺ.นวก. ๒๓/๒๑๖/๓๙๕   ฉ.ม. วณฺณยามิ   ฉ.ม. อิทานิสฺส อุปมํ   ฉ.ม. อยํ
@ปาโฐ น ทิสฺสติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๔ หน้าที่ ๔๓๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=14&page=431&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=14&A=10297&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=14&A=10297&modeTY=2&pagebreak=1#p431


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๓๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]