อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ ภาษาบาลี อักษรไทย
องฺ.อ. (มโนรถ.๒)
หน้าที่ ๑๕๕.

อสงฺขตลกฺขณานีติ อสงฺขตํ เอตนฺติ สญฺชานนการณนิมิตฺตานิ. น อุปฺปาโท ปญฺญายตีติ-
อาทีหิ อุปฺปาทชราภงฺคานํ อภาโว วุตฺโต. อุปฺปาทาทีนญฺหิ อภาเวน อสงฺขตนฺติ
ปญฺญายติ.
                       ๙. ปพฺพตราชสุตฺตวณฺณนา
     [๔๙] นวเม มหาสาลาติ มหารุกฺขา. กุลปตินฺติ กุลเชฏฺฐกํ. เสโลติ สิลามโย.
อรญฺญสฺมินฺติ อคามกฏฺฐาเน. พฺรหาติ มหนฺโต. วเนติ อฏวิยํ. วนปฺปตีติ วนเชฏฺฐกา.
อิธ ธมฺมํ จริตฺวาน, มคฺคํ สุคติคามินนฺติ สุคติคามิกมคฺคสงฺขาตํ ธมฺมํ จริตฺวา.
                      ๑๐. อาตปฺปกรณียสุตฺตวณฺณนา
     [๕๐] ทสเม อาตปฺปํ กรณียนฺติ วิริยํ กาตุํ ยุตฺตํ. อนุปฺปาทายาติ
อนุปฺปาทตฺถาย, อนุปฺปาทํ สาเธสฺสามีติ ๑- อิมินา  การเณน กตฺตพฺพนฺติ อตฺโถ.
ปรโตปิ เอเสว นโย. สารีริกานนฺติ สรีรสมฺภวานํ. ทุกฺขานนฺติ ทุกฺขมานํ.
ติพฺพานนฺติ พหลานํ, ตาปวเสน วา ติพฺพานํ. ขรานนฺติ ผรุสานํ. กฏุกานนฺติ
ติขิณานํ. อสาตานนฺติ อมธุรานํ. อมนาปานนฺติ มนํ วฑฺเฒตุํ อสมตฺถานํ. ปาณหรานนฺติ
ชีวิตหรานํ. อธิวาสนายาติ อธิวาสนตฺถาย สหนตฺถาย ขมนตฺถาย.
     เอตฺตเก ฐาเน สตฺถา อาณาเปตฺวา อาณตฺตึ ปวตฺเตตฺวา อิทานิ สมาทเปนฺโต
ยโต โข ภิกฺขเวติอาทิมาห. ตตฺถ ยโตติ ยทา. อาตาปีติ วิริยวา. นิปโกติ
สปฺปญฺโญ. สโตติ สติยา สมนฺนาคโต. ทุกฺขสฺส อนฺตกิริยายาติ วฏฺฏทุกฺขสฺส
ปริจฺเฉทปริวฏุมกิริยาย. อิเม จ ปน อาตาปาทโย ตโยปิ โลกิยโลกุตฺตรมิสฺสกา
กถิตา.
                       ๑๑. มหาโจรสุตฺตวณฺณนา
     [๕๑] เอกาทสเม มหาโจโรติ มหนฺโต พลวโจโร. สนฺธินฺติ ฆรสนฺธึ.
@เชิงอรรถ: ๑ ม. อนุปฺปาทนตฺถาย, อนุปฺปาทานํ อนุปฺปาเทสฺสามีติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๑๕๕.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=155&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=3537&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=3537&modeTY=2&pagebreak=1#p155