อรรถกถาเล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๘๓.

กึ ภนฺเต อญฺเน กมฺมฏฺาเนน, กวฬิงฺการาหารํ ปริคฺคณฺหิตุํ วฏฺฏตีติ. กิมตฺถิโก เอส อาวุโสติ. ภนฺเต กวฬิงฺการาหาโร อุปาทารูปํ, เอกสฺมึ จ อุปาทารูเป ทิฏฺเ เตวีสติ อุปาทารูปานิ ปากฏานิ โหนฺตีติ. โส "วฏฺฏิสฺสติ อาวุโส เอตฺตกนฺ"ติ ตํ อุยฺโยเชตฺวา กวฬิงฺการาหารํ ปริคฺคณฺหิตฺวา อุปาทารูปํ สลฺลกฺเขตฺวา วิวชฺเชตฺวา ^๑- อรหตฺตํ ปาปุณิ. อถ นํ เถรํ พหิวิหารา อนิกฺขนฺตเมว ปกฺโกสิตฺวา "อาวุโส มหาอวสฺสโยสิ มยฺหํ ชาโต"ติ กนิฏฺตฺเถรสฺส อตฺตนา ปฏิลทฺธคุณํ อาโรเจสิ. พหุชนหิตายาติ เอตสฺสปิ หิ สทฺธีวิหาริกาทโย "นายํ อชานิตฺวา กริสฺสตี"ติ เตน กตเมว กโรนฺติ, ^๒- ตถา อุปฏฺากาทโย เตสํ อารกฺขเทวตา ตาสํ มิตฺตา ภุมฺมฏฺกา เทวตา ตาสํ มิตฺตา อากาสฏฺกเทวตาติ ยาว พฺรหฺมโลเก นิพฺพตฺตเทวตา เตน กตเมว กโรนฺตีติ ^๒- พหุชนหิตาย ปฏิปนฺโน โหติ. ๒. สารณียสุตฺตวณฺณนา [๑๒] ทุติเย ขตฺติยสฺสาติ ชาติยา ขตฺติยสฺส. มุทฺธาภิสิตฺตสฺสาติ ราชาภิเสเกน มุทฺธนิ อภิสิตฺตสฺส. สารณียานิ ภวนฺตีติ อปมฺมุสฺสนกานิ ^๓- โหนฺติ. ชาโตติ นิพฺพตฺโต. ยาชีวํ สารณียนฺติ ทหรกาเล ชานิตุํปิ น สกฺกา, อปรภาเค ปน มาตาปิตุอาทีหิ าตเกหิ ตํสํวาเสหิ วา ^๔- "ตฺวํ อสุกชนปเท อสุกนคเร อสุกทิวเส อสุกนกฺขตฺเต ชาโต"ติ อาจิกฺขิเต สุตฺวา ตโต ปฏฺาย ยาวชีวํ สรติ น สมฺมุสฺสติ. ^๕- เตน วุตฺตํ "ยาวชีวํ สารณียํ โหตี"ติ. อิทํ ภิกฺขเว ทุติยนฺติ อภิเสกฏฺานํ นาม รญฺโ พลวตุฏฺิกรํ โหติ, เตนสฺส ตํ ยาวชีวํ สารณียํ. สงฺคามวิชยฏฺาเนปิ เอเสว นโย. เอตฺถ ปน สงฺคามนฺติ ยุทฺธํ. อภิวิชินิตฺวาติ ชินิตฺวา สตฺตุมทฺทนํ กตฺวา. ตเมว @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วิวฏฺเฏตฺวา ^๒-๒ ฉ.ม. อิเม ปาา น ทิสฺสนฺติ @^๓ ฉ.ม. สารณียานิ ภวนฺตีติ สริตพฺพานิ อสมฺมุสฺสตียานิ, อิ. สาราณียานิ @โหนฺตีติ สริตพฺพานิ อปมฺมุสฺสนกานิ ^๔ ฉ.ม.,อิ. าตเกหิ วา ทาสาทีหิ วา @^๕ ก. สริตพฺพํเยว โหติ น ปมฺมุสฺสิตพฺพํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๕ หน้าที่ ๘๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=15&page=83&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=15&A=1834&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=15&A=1834&pagebreak=1#p83